نشریه هیل روز دوشنبه ۲۹ آوریل (دهم اردیبهشت) یادداشتی به قلم داگلاس ای. شوئن، مشاور سیاسی بیل کلینتون و مشاور کارزار ریاست‌جمهوری مایکل بلومبرگ در سال ۲۰۲۰ و سائول منگل، استراتژیست ارشد موسسه تحقیقاتی شوئن کوپرمن، منتشر کرد. آن‌ها در این یادداشت  تاکید می‌کنند که در پی تشدید تنش‌های میان جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل، نباید از نقش رابرت مالی، نماینده ویژه دولت بایدن در امور ایران، غافل شد و لازم است که درباره آنچه او در طول دوره فعالیتش انجام داد، شفاف‌سازی شود.

نویسندگان این یادداشت خاطرنشان می‌کنند که اگرچه به نظر می‌رسد اسرائیل و جمهوری اسلامی ایران پس از حملات متقابل هفته‌های اخیر از آستانه یک جنگ منطقه‌ای فاصله گرفته‌اند، این اشتباه بزرگی است که فکر کنیم خطر یک جنگ گسترده‌تر کاهش یافته است و جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک «دولت ایدئولوژی‌محور متعصب و در آستانه هسته‌ای شدن و متحد با روسیه و چین»، همچنان برای صلح و امنیت جهانی «یک تهدید بزرگ» به شمار می‌رود. درواقع ایالات متحده باید با جمهوری اسلامی مانند یک دشمن واقعی رفتار کند نه اینکه فکر کند این کشور با مذاکرات دیپلماتیک ملایم از اهدافش دست برخواهد داشت.

این دو کارشناس تاکید می‌کنند که «جمهوری اسلامی ایران نشان داده از تحریم‌های ضعیف بایدن هیچ ترسی ندارد و همان‌طور که دیدیم، هم صادرات نفت جمهوری اسلامی اخیرا به بالاترین حد در پنج سال اخیر رسیده است‌ (به لطف چین، بزرگ‌ترین خریدار نفت ایران) و هم به عرضه پهپاد به روسیه برای استفاده علیه اوکراین ادامه می‌دهد».

در بخش دیگری از این یادداشت اشاره شده است: جنگ‌طلبی ادامه‌دار جمهوری اسلامی را نمی‌توان به طور کامل به جو بایدن نسبت داد زیرا روسای‌جمهوری سابق مانند بوش، اوباما و ترامپ هم نتوانستند سران جمهوری اسلامی را سرجایشان بنشانند. با این حال در مورد رویکرد دولت کنونی آمریکا در قبال جمهوری اسلامی ایران سوالات جدی وجود دارد که یکی از مهم‌ترین آن‌ها فعالیت‌های رابرت مالی، نماینده سابق ویژه آمریکا در امور ایران، است.

مجوز امنیتی رابرت مالی که از طرف بایدن وظیفه احیای توافق هسته‌ای با جمهوری اسلامی ایران را بر عهده داشت، سال گذشته بی‌سروصدا لغو شد و در نهایت اف‌بی‌آی او را به دلیل سوءاستفاده از اطلاعات محرمانه تحت تحقیق قرار داد. ماهیت اتهامات علیه مالی به‌حدی جدی بود که مایکل مک‌کال، رئیس کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آمریکا، از آن‌ها به عنوان «خیانت» بالقوه یاد کرد.

نویسندگان هیل در یادداشتشان افزودند: در حالی که در مورد تعلیق مجوز امنیتی رابرت مالی سوالاتی مطرح می‌شد، وب‌سایت‌هایی چون سمافور و نشریه تبلت درباره او افشاگری‌هایی کردند. ایمیل‌های لورفته‌ای که این وب‌سایت‌ها بررسی کردند، تصویری نگران‌کننده از جمله نقش مالی در معرفی «عامل نفوذی جمهوری اسلامی ایران» به بالاترین سطوح دولت ایالات متحده ارائه می‌کنند.

مجله تبلت از همکاری رابرت مالی با کارشناسان ایرانی خبر داد؛ کارشناسانی که این نشریه آن‌ها را «دانشگاهیان طرفدار رژیم‌» می‌خواند که «وظیفه ترویج منافع جمهوری اسلامی را برعهده دارند و در عین حال به دنبال تاثیرگذاری بر سیاست آمریکا در قبال جمهوری اسلامی‌اند». به نوشته این نشریه، مالی زمانی که از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ رئیس اندیشکده گروه بین‌المللی بحران بود، کارشناسان ایرانی را استخدام کرد که «از تهران و از جمله مقام‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و جواد ظریف، وزیر امور خارجه وقت، بودجه می‌گرفتند و دستورالعمل‌هایی دریافت می‌کردند.»

نویسندگان نشریه هیل با استناد به اسناد فاش‌شده در نشریه تبلت تاکید کردند: «رابرت مالی پس از پیوستن به دولت بایدن، بسیاری از کارشناسان ایرانی را به دولت وارد یا برای ورود آنها تلاش کرد؛ از جمله کوشش برای استخدام علی واعظ، معاون ارشد مالی در گروه بین‌المللی بحران که درنهایت نتوانست مجوزهای امنیتی را به دست بیاورد اما همکاری مالی با او ادامه یافت.»

بنابر نوشته داگلاس ای. شوئن و سائول منگل، «مورد دیگری از فعالیت‌های مالی، همکاری با عواملی است که افشا شده در وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی نقش‌ فعالی داشتند و مستقیم به دولت ایران گزارش می‌دادند؛ از جمله آرین طباطبایی که بر اساس اسناد نشریه تبلت، به یکی از مقام‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایمیل زده و از او برای شرکت در کنفرانس‌هایی در عربستان سعودی و اسرائیل راهنمایی خواسته است».

به اعتقاد این تحلیلگران، «در چنین شرایطی جای سوال است که چرا طباطبایی هنوز دارای مجوز امنیتی و مسئولیت در پنتاگون است؟ به‌ویژه در شرایطی که تنش‌ها بین جمهوری اسلامی ایران، ایالات متحده و اسرائیل بسیار جدی‌تر از گذشته است. علاوه بر این، از آنجا که دولت بایدن تاکید دارد اسرائیل قبل از حمله به اهدافی در ایران به ایالات متحده اطلاع دهد، تلاش‌های مالی و اطرافیانش این سوال را پیش می‌آورد که آیا اسرائیل می‌تواند به پنتاگون اعتماد کند که اطلاعات حساس را به جمهوری اسلامی درز ندهد؟»

آن‌ها تاکید می‌کنند که سوابق رابرت مالی هم نگرانی‌های اسرائیل و هم سوالات مربوط به تاثیر او بر سیاست آمریکا در خاورمیانه را جدی‌تر می‌کند. در سال ۲۰۰۸، پس از مشخص شدن دیدار مالی با اعضای حماس، او مجبور شد از سمت مشاور اوباما، رئیس‌جمهوری وقت، استعفا دهد. پولیتیکو هم گزارش داده که تاکید مالی بر «خواسته‌های ایرانیان» در محافل دولتی شناخته‌شده بوده است.

در چنین شرایطی که رابرت مالی همچنان اجازه تدریس در دانشگاه‌های مهم آمریکا را دارد، به نظر می‌رسد دست‌کم باید در مورد اینکه آیا تلاش‌های فاش‌نشده او برای پیشبرد منافع جمهوری اسلامی ایران نقض قوانین بوده است یا خیر، تحقیقات کاملی انجام شود.

به اعتقاد این دو کارشناس، حمله جمهوری اسلامی ایران به اسرائیل و حمایت تهران از گروه‌های تروریستی نیازمند شفافیت و بازنگری سیاست ایالات متحده در قبال جمهوری اسلامی است زیرا این حق مردم آمریکا است که از میزان همکاری مالی با یک دولت متخاصم خارجی و تاثیری که اطرافیان او بر سیاست آمریکا می‌گذارند، آگاه باشند.