می‌گویند نوشیدن شراب قرمز سلامت قلب را تضمین می‌کند، خطر بیماری قلبی و سکته را کاهش می‌دهد و آنتی اکسیدان‌های غذایی موجود در این نوشیدنی الکلی سطح کلسترول خوب را بالا می‌برد. اما آیا تمام خواص شراب قرمز همین است؟‌

آیا ما شراب را به دلیل فوایدی که برای سلامتی دارد می‌نوشیم؟‌

گویا شراب قرمز بر بهبود سلامت جنسی زنان نیز تاثیرگذار است. اما این گوشه‌ای از نتایج یک تحلیل گسترده بر پایه پژوهشی تقریبا ۳۰ ساله است. 

نیویورک پست با اشاره به گزارشی جدید که در نشریه پزشکی بالینی منتشر شده است، می‌نویسد شواهد زیادی نشان می‌دهد که شراب به زنان و مردان کمک می‌کند زندگی جنسی سالمی داشته باشند.

اعتبار بخش عمده‌ای از قدرت افزایش میل جنسی شراب قرمز به وجود پلی‌فنول‌ها در این نوشیدنی برمی‌گردد.

این ترکیبات به غیر از شراب قرمز در شکلات تلخ، چای، گیاهان دارویی و برخی میوه‌ها نیز یافت می‌شود.

پلی‌فنول‌ها خواص آنتی‌اکسیدانی قوی دارند که مانع ایجاد استرس اکسیداتیو می‌شوند. وقتی بین فعالیت رادیکال آزاد و آنتی‌اکسیدان‌ها تعادل وجود نداشته باشد، استرس اکسیداتیو یا اکسیدکننده رخ می‌دهد و درنتیجه آن پروتئین، چربی و دی‌ان‌ای بدن آسیب می‌بیند. به‌دنبال این آسیب بیماری‌هایی از جمله دیابت، فشار خون بالا، سکته مغزی، بیماری قلبی، پارکینسون، آلزایمر و سرطان رخ می‌دهد.

ویتامین‌های سی، آ  و ای و همین‌طور بتاکاروتن، لیکوپن و لوتئین حاوی آنتی‌اکسیدان قوی‌اند.

این پژوهش نشان داد که آنتی‌اکسیدان‌های موجود در شراب قرمز نیز موجب سلامت عروق می‌شوند و به افزایش جریان خون کمک می‌کنند و همین امر به حفظ حالت نعوظ می‌انجامد. 

افزون بر این، شراب قرمز سطح تستوسترون، هورمون میل جنسی در مردان و زنان را هم بالا می‌برد.

نویسندگان این مطالعه می‌گویند زنانی که روزانه به طور میانگین یک تا دو لیوان شراب می‌نوشند نسبت به سایر زنان میل جنسی بیشتر و رفتار جنسی بهتری دارند.

آن‌ها دریافتند که وجود اتانول در شراب قرمز و تعامل آن با پلی‌فنول‌ها نیز ممکن است باعث تاثیر مثبت شراب قرمز بر سیستم تولید مثل شود.

نتیجه آنکه اگر شراب قرمز در حد اعتدال مصرف شود، احتمالا برای مبتلایان به اختلال نعوظ مفید است و از طریق سازوکارهایی که به ویژگی اتساع عروق و آنتی‌اکسیدانی شراب قرمز بستگی دارد بر عملکرد دستگاه تولیدمثل تاثیر مثبت می‌گذارد.

همواره درباره این نوشیدنی سرخرنگ که پیشینه‌اش به مصر باستان می‌رسد، گفته شده که به افزایش غلظت خون کمک می‌کند و گویا نتایج مطالعه اخیر نیز موید این باور قدیمی است.