مجید ناصری‌نژاد، نماینده شادگان در مجلس شورای اسلامی، ادعا کرد جوانی با یک بطری بنزین به سمت او رفته و قصد آتش زدنش را داشته اما فندک روشن نشده و سوءقصد به او ناکام مانده است.
ناصری‌نژاد درباره جزئيات این اتفاق به خبرگزاری ایلنا گفت: «در مراسم کلنگ‌زنی دانشکده پرستاری شادگان به همراه جمعی از مسئولان حضور داشتم که جوانی با یک بطری بنزین دوسه لیتری آمد و بنزین را روی من ریخت و سعی کرد مرا آتش بزند، اما فندک روشن نشد.»
این نماینده مجلس در مورد انگیزه این فرد از چنین اقدامی گفت: «ایشان یک مدتی دنبال اشتغال بود و مشغول هم شده بود، اما می‌گفت که اینجا مناسب نیست و من باید بروم در حراست؛ خب این دیگر در اختیار ما نیست.»
او در ادامه، بدون بیان نارضایتی‌های گسترده مردم از عملکرد مسئولان این منطقه به دلیل بی‌توجهی به بدیهی‌ترین خواسته‌های آن‌ها، مدعی رسیدگی به درخواست‌های آنان شد و گفت: «بالاخره بنده و امثال بنده‌ای که مسئول‌ایم، وقتی یک بنده‌خدایی مراجعه می‌کند و یک نامه برای معرفی و اشتغال می‌خواهد چه کنیم؟ بگوییم که نامه نمی‌دهیم؟ یا مثلا در جایی از شهر لوله‌ای شکسته یا مردم یک روستایی آب ندارند یا برق ندارند، خب این‌ها را چه کار کنیم؟ بگوییم این‌ها به ما ربط ندارد؟ ما نمی‌توانیم به مشکلات مردم بی‌تفاوت باشیم.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
ناصری‌نژاد که در این گفت‌وگو ادعا می‌کرد به خواسته‌های مردم حوزه انتخابیه خود رسیدگی می‌کند، در ادامه افزود: «به احترام جایگاه نمایندگی که با رای مردم است، در دستگاه‌ها یک احترامی برای ما قائل می‌شوند و باید این احترام و ارتباطات را به نفع مردم استفاده کنیم. اسم این کار دخالت در کار دولت نیست، بلکه کمک به دولت برای خدمت‌رسانی بهتر برای گره‌گشایی از کار و مشکلات مردم است.»
این نماینده مجلس تیرماه ۱۴۰۱ نیز مدعی شده بود دو موتورسوار به منزل و حسینیه او در شادگان تیراندازی کرده‌اند. او آن زمان در توضیح علت این حادثه گفته بود: «پیش از این حادثه سابقه تهدید یا دشمنی با کسی را نداشتیم و علت تیراندازی به منزلمان را نمی‌دانم.»
شادگان یکی از شهرستان‌های استان خوزستان است که ساکنان آن با مشکلات عدیده‌ای از جمله تنش آبی و خشک شدن تالاب شادگان دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. در سال‌های گذشته، اعتراض‌های گسترده به بحران معیشت و بی‌آبی در استان خوزستان هر بار با سرکوب شدید از سوی حکومت روبرو شده است.
۲۵ تیرماه ۱۴۰۰ در جریان اعتراض‌ها به بحران بی‌آبی در شهرهای مختلف استان خوزستان، مصطفی نعیماوی، جوان ۲۷ساله ساکن فلاحیه شهرستان شادگان، با شلیک گلوله کشته شد. نمونه دیگر اعتراض‌های مردمی و برخورد شدید با آن‌ها واقعه موسوم به «قتل‌عام نیزار» است که در منطقه جراحی شهرستان ماهشهر در ۷۰ کیلومتری شادگان رخ داد. اردیبهشت ۱۴۰۱ نیز اعتراض به گرانی در شهرهای خوزستان از جمله شادگان به برقراری جو امنیتی، قطعی اینترنت و تیراندازی به معترضان منجر شد.
ساکنان اهواز، سوسنگرد، کوت عبدالله و شادگان، هویزه و ابوحمیظه در سال‌های گذشته بارها تجمع اعتراضی برگزار کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند مدیریت بد مسئولان نه‌تنها کشاورزی این استان را نابود کرده است، بلکه طی این مدت بسیاری از احشام و دام‌ها نیز به دلیل تشنگی تلف شده‌اند که برای مردم روستایی و فقیر این استان خسارت بسیار سنگینی محسوب می‌شود.
البته در دو دهه گذشته، آب تنها مسئله زیست محیطی مورداعتراض مردم خوزستان نبوده است. ریزگردها که حکومت جمهوری اسلامی در سالیان گذشته منشا آن‌ها را خارجی می‌دانست، مسئله دیگری است که در نتیجه خشک کردن تالاب هورالعظیم و از بین رفتن پوشش طبیعی گیاهی خوزستان در نتیجه تغییرات اقلیمی ناشی از دستکاری در طبیعت این استان و ساختن سدهای مختلف، زندگی مردم این استان را با مشکلات فراوانی مواجه کرده است.
