صدای مردم در «خانه ملت»

کم پیش می‌آید که در «خانه ملت» از حقوق مردم سخن گفته شود و خبر آن صدرنشین اخبار روز بشود. هربار آنچه از مجلس شورای اسلامی بیشتر توجه برمی‌انگیزد یا دعواهای سیاسی رقبا بر سر تصویب لایحه‌ای‌ست و یا افشای دست‌های پشت پرده فسادی در بین مقامات. 

پس از شروع اعتراضات مردمی در آبان‌ماه، بسیاری از ناظران سیاست داخلی ایران چشم به واکنش برخی نمایندگان مجلس داشتند که با موضع‌گیری برابر سرکوب شدید مردمی لااقل تا حدودی صدای مردم باشند. صداهایی که هرچند گه‌گاه در فضای مجازی از زبان برخی نمایندگان شنیده شد اما همچنان محتاط و کم قدرت بود. در صحن علنی مجلس شورای اسلامی اما صدای مردم سرکوب شده چنان به گوش نمی‌رسید تا اینکه امروز، دوشنبه ۱۷ آذرماه ۱۳۹۸، پروانه سلحشوری نماینده مردم تهران در نطق اضطراری خود در صحن مجلس صدای مردمی شد که در آبان ماه به خیابان‌های ایران آمدند تا اعتراض خود را به وضع موجود و بی‌کفایتی مقامات جمهوری اسلامی فریاد بزنند. سخنانی که بسیاری از نمایندگان دیگر خانه ملت آن را تاب نیاوردند و اعتراض و خشم خود را نثار سلحشوری کردند. 

پروانه سلحشوری پیش از این اعلام کرده بود در انتخابات آینده مجلس شورای اسلامی کاندیدا نخواهد شد. او در توضیح این تصمیم «ساختارهای محدود کننده اقتدار مجلس، نادیده گرفتن نظر و خواست مردم، رویه نامناسب نظارت استصوابی و اتفاقات پائیز ۹۸» را دلایل اصلی این تصمیم عنوان کرده بود. 

سلحشوری ، آخرین نطق خود را در مجلس تمام و کمال به اعتراضات مردمی آبان‌ماه اختصاص داد. او با اشاره به «گسست اجتماعی، بی‌اعتمادی اجتماعی، نبود سرمایه اجتماعی، شکاف طبقاتی و شکاف جنسیتی» گسترده در جامعه ایران گفت: «ما در ساختارها، دوگانه ارگان‌ها و حتی چندگانه‌هایی داریم که همه حکم می‌رانند؛ چند دولت؟ چند اطلاعات؟ چند نهاد موازی؟ و نهایتاً حاکمیت دوگانه که از مسئولیت‌پذیری فرار می‌کند و با بازی «کی بود کی بود من نبودم» مملکت را اداره می‌کند». 

سلحشوری هم‌چنین سران مملکت را نسبت به آنچه در مملکت می‌گذرد «نامطلع» دانست و گفت: «تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران کشور نمی‌دانند در بستر اجتماعی چه می‌گذرد». به گفته این نماینده مجلس یکی از مهم‌ترین مسائلی که امروز جامعه ایران را دچار خشم شدید کرده است «ظهور یک «طبقه نو ساخته» است که به طور مداوم از حکومت امتیاز می‌گیرند».

نکته قابل تامل در نطق پروانه سلحشوری مشروعیت مدامی بود که این نماینده مجلس شورای اسلامی به حرکت «اعتراضی مردم» می‌داد و فارغ از نگاه سیاست‌زده مجلس‌نشین‌ها و تحلیل‌ مقامات و سران نظام، به این اعتراض سراسری هویتی مستقل می‌بخشید. هویتی که در تحلیل دیگر سیاسیون و بسیاری از نمایندگان هم‌طیف او در مجلس شورای اسلامی چندان دیده نمی‌شود. 

پروانه سلحشوری پیش از این نیز در واکنش‌های جداگانه‌ای در فضای مجازی و در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا نسبت به سرکوب شدید مردم توسط نیروهای امنیتی موضع گیری کرده بود. 

سلحشوری هم‌چنین با تاکید بر تشکیل یک «کمیته حقیقت‌یاب» درباره حوادث آبان‌ماه گفته بود که «تعدادی از کشته‌شدگان» آبان ماه «نوجوان» بودند. این نماینده مجلس با اشاره به عدم اطلاع‌رسانی دقیق از وقایع توسط رسانه‌های داخلی و مخصوصا صداوسیما گفته بود: «من به شخصه تلویزیون نگاه نمی‌کنم اما گفته می‌شود اخبار به شدت یک سویه است که همین امر مردم را به سمت منابع دیگری سوق می‌دهد.»

سخنان امروز پروانه سلحشوری در صحن مجلس شورای اسلامی جدای از اینکه برای اولین‌بار پس از شروع اعتراضات مردمی توانست تا حدود زیادی صدای مردم از جان گذشته خیابان‌های آبان‌ماه باشد، گوشه‌ای از نگاه مستاصل گروهی در قدرت بود که گویی حرف‌های این نماینده مجلس می‌خواست «قبح اعتراف» به ناتوانی در میان مقامات جمهوری اسلامی را بشکند.

سلحشوری جایی در حرف‌هایش با کنایه به آنچه جواد ظریف را درباره «انتخاب مردم برای این‌شکل زندگی کردن»، می‌گوید «مشکل در این است که ما گفته‌ایم ما این سبک زندگی را انتخاب کرده‌ایم. آیا به راستی جوانان ما این سبک زندگی را انتخاب کردند؟»

این آخرین نطق نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی بود که بی‌شک همانند بسیاری دیگر از مواضع برخی نمایندگان مردم که می‌خواهند «صدای ملت» باشند با واکنش تند دیگر «نمایندگان ملت» و یا باقی «مقامات نظام» روبرو شود که تنها روایت فرماندهان مردم را تکرار می‌کنند و «صدای» تایید عاملین سرکوب‌اند تا «صدای» فریاد اعتراض مردم.