ملکه الیزابت اول، مترجم دست نوشته‌های روم باستان

پژوهشگران با بررسی دست‌خط مترجم این متن و نوع کاغذ به این نتیجه رسیده‌اند

پرتره ملکه الیزابت اول- عکس از ویکی‌پدیا

به اعتقاد متخصصان، ملکه الیزابت اول مترجم یک متن تاریخی چهارصد ساله متعلق به روم باستان به قدمت چهارصد سال بوده است.

پژوهشگران در تحقیق روی ترجمه کتاب سالنامه، اثر تاسیت، دست‌خط مترجم این متن و نوع کاغذ مورد استفاده را بررسی کردند.

 

آنان دریافتند که سرنخ‌هایی از قبیل سرکش بالای حرف «ای» انگلیسی، کشیدگی افقی حرف «اِم»، و شکستگی‌های دسته حرف «دی» از جمله شواهدی است که نشان می‌دهد این ملکه باکره، در قرن شانزدهم این متن را ترجمه کرده است. کارشناسان می‌گویند، الیزابت متخصص زبان‌های اروپایی، و در این حوزه سرشناس بوده است. 

روی کاغذ علامت شیری با دستانی گشوده کنار حروف  اختصاری «جی.بی» نقش بسته است و که رویش یک علامت کمانی شکل هم خورده است. متخصصان دانشگاه ایست آنگلیا می‌گویند چنین علامت‌هایی در سال‌های دهه ۹۰ قرن شانزدهم، به ویژه در دبیرخانه دربار الیزابت کاربرد داشته است.

به گفته این کارشناسان، این نمادها در سایر نوشته‌های الیزابت، چه متن‌های ترجمه شده و چه نامه‌های شخصی‌اش، نیز دیده شده‌اند.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

ترجمه این ملکه از کتاب سالنامه، بر بخش اول آن کتاب تمرکز دارد که در آن ماجرای مرگ آگوستوس و ظهور امپراطوری تیبریوس آمده است. این ترجمه از روی متن اصلی کتاب مورخ و سناتور رومی، تاسیت، صورت گرفته است.

نشانه دیگری که راز این دست‌خط را برملا می‌کند، لحن و شیوه نگارش متن ترجمه است. در مقاله‌ای که متخصصان در نشریه بررسی مطالعات زبان انگلیسی به چاپ رسانده‌اند، گفته‌اند که این ویژگی‌های متن، با کارهای دیگری که از این آخرین ملکه‌ عصر تودور به جا مانده است، مطابقت دارد.

پژوهشگران دانشگاه آنگلیای شرقی می‌گویند، این کشف می‌تواند اثرات مهمی بر دیدگاه ما نسبت به ویژگی‌های سیاسی و فرهنگی دربار دوره الیزابت بگذارد.

دکتر جان-مارک فیلو گفت: «تصحیحاتی که در متن ترجمه صورت گرفته است، با آخرین دستخط الیزابت هم‌خوانی دارد. اگر نخواهیم خیلی شلوغش کنیم می‌شود گفت که دستخط عجیب و منحصر به فردی داشته است.»

او افزود: «در دوران تودور در انگلستان، هرچه مقام و منزلت اجتماعی شخص بالاتر بود، دست‌خطش ناخواناتر می‌شد. برای ملکه مهم نبود که بتوانند دستخطش را بخوانند یا نه. این دیگر مشکل دیگران بود. بر ما معلوم بود که او در حیطه زبان‌هایی مانند لاتین، فرانسه و ایتالیایی توانا بوده است. با اسپانیایی و یونانی هم آشنایی داشته است و در واقع کم‌کم از برخی حروف الفبای یونانی نیز در نوشتار استفاده می‌کرده است.»

گزارش بیشتر از پرس اسوسييشن.

© The Independent

بیشتر از زندگی