دانشمندان برای نخستین بار صدای گردبادهای مریخی را شنیدند

مریخ نورد پرسویرنس ناسا در سال ۲۰۲۰ به مریخ رسید و نخستین میکروفون فعال روی سطح سیاره را به همراه خود داشت

دانشمندان برای نخستین بار صدای «تنوره دیو» را در سطح مریخ شنیده‌اند.

[توضیح: تنوره دیو به‌نوعی گردباد گفته می‌شود که به هیچ ابری وصل نیست.]

مریخ‌نورد پرسویرنس، این صداهای ثبت‌شده از گردبادهای کوچک و گردوغباری که در سطح مریخ در چیزی شبیه گردباد عجیب می‌چرخند، ارسال کرده است.

پژوهشگران می‌گویند این نخستین باری است که این پدیده، واقعا شنیده شده است و می‌توان از آن برای درک بیشتر درباره این سیاره استفاده کرد.

راجر وینز، استاد علوم زمین، جو و سیاره‌شناسی در کالج علوم دانشگاه پردو و سرپرست تیمی که این کشف را انجام داده‌ است، می‌گوید: «ما با استفاده از صدا می‌توانیم بسیار بیشتر از سایر ابزارها یاد بگیریم».

«آن‌ها داده‌ها را در بازه‌های زمانی معین بررسی می‌کنند. میکروفون به ما امکان نمونه‌برداری را می‌دهد، نه دقیقا با سرعت صوت، بلکه نزدیک به ۱۰۰ هزار بار در ثانیه. این به ما کمک می‌کند تا درک قوی‌تری از این که مریخ چگونه است داشته باشیم.»

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

این یافته‌ها در مقاله جدیدی با عنوان «صدای تنوره دیو مریخ» که ۱۳ دسامبر در «نیچر کامیونیکیشنز» منتشر شد، گزارش شده است.

مریخ‌نورد پرسویرنس ناسا در سال ۲۰۲۰ به مریخ رسید و نخستین میکروفون فعال روی سطح سیاره را به همراه خود داشت. این یکی از چند حسگر روی «قسمت سر» مریخ‌نورد است که با نام «سوپرکم» شناخته می‌شود و شامل دوربین‌ها و طیف‌سنج‌ها است.

این میکروفون هر چند روز یکبار به مدت حدود سه دقیقه روشن می‌شود. این به معنای آن است که احتمال و شانس، تعیین می‌کند که چه چیزی ثبت شود.

اما از زمانی که مریخ‌نورد شروع به بررسی مریخ کرد، این مریخ‌نورد شواهدی از حدود ۱۰۰ تنوره دیو به خود دیده است و بنابراین [ثبت صدای گردباد] دیر یا زود رخ می‌داد و فقط مسئله زمان بود تا بالاخره عبور وزش را نیز بشنود.

صداهای ضبط شده را می‌توان با سایر داده‌ها برای درک بهتر جو و آب‌وهوا در مریخ استفاده کرد. این نشان می‌دهد که چگونه این سیاره، طوفان‌های کوچکی از بادهای سریع و ضعیف دارد.

این به معنای آن است که لزومی ندارد فضانوردان نگران بادهای قدرتمندی باشند که ممکن است مکان‌های زندگی آن‌ها را جابه‌جا کند. اما به نظر می‌رسد که برای جلوگیری از انباشته شن بر روی پنل‌های خورشیدی روی تجهیزات کافی باشد، این ممکن است همان چیزی باشد که به مریخ‌نوردهای قبلی کمک کرد به مراتب بیشتر از حد انتظار دوام بیاورند.

پروفسور وینز در اظهاراتی گفت: «تیم‌های مریخ‌نورد شاهد کاهش آهسته انرژی طی چند روز تا چند هفته و سپس یک جهش [در میزان انرژی پنل‌های خورشیدی] بودند. این زمانی بود که باد، پنل‌های خورشیدی را پاک کرد.»

© The Independent

بیشتر از علوم