آنچه محافل سیاسی در مورد انتخابات ریاست جمهوری ششم مهر واهمه داشتند، دقیقا رخ داد. تیم «ثبات و همگرایی» به رهبری دکتر عبدالله عبدالله، پذیریش نتایج آرا را بر مبنای مکانیزم فعلی، رد کرده است و گفته است که هرگز آن را نخواهد پذیرفت. تیم «ثبات و همگرایی» روز یکشنبه در اعتراض به آغاز بازشماری در حدود ۸۲۵۵ محل رای‌گیری، نشستی را با حضور هوادارانش در کابل برگزار کرد.
دکتر عبدالله در آن نشست گفت، در صورت بازشماری آرای آن محلات، نتیجه حاصله از آن بازشماری را نخواهد پذیرفت. او از کمیسیون انتخابات خواست تا بدون درنگ، بازشماری آرا را متوقف کند، وگرنه او گام بعدی خود را در آن زمینه برخواهد داشت. هرچند او توضیحی در مورد ماهیت «گام بعدی» خود نداد، ولی گفت، در صورتی که بازشماری آرا متوقف نشود و کشور به بحران برود، مسئولیت اتفاقات بعدی بر عهده کسانی است که مطابق آن درخواست عمل نکرده‌اند.
البته در کنار تیم «ثبات و همگرایی»، تیم‌های انتخاباتی گلبدین حکمتیار و رحمت‌الله نبیل، دو نامزد دیگر انتخابات ریاست جمهوری، نیز بازشماری آرا را تحریم کرده‌اند، ولی در همایش روز یکشنبه تیم «ثبات و همگرایی» شرکت نکردند.
دکترعبدالله همچنین از تمامی ناظران خود در کمیسیون مرکزی و کمیسیون‌های ولایتی انتخابات خواست تا در روند بازشماری آرا شرکت نکنند.
داستان از چه قرار است؟
در پی نگرانی‌هایی که در پیوند با مشکلات فنی در روند رای‌گیری و شمارش آرا پیش آمده بود، بالاخره در آخر هفته گذشته، کمیسیون مستقل انتخابات با توافق چهار عضو رهبری آن کمیسیون و مخالفت یک عضو دیگر، تصمیم گرفتند که در حدود ۸۲۵۵ محل رای‌گیری را بازشماری کنند. در تعدادی از آن محلات، آرای «بایومتریک» وجود دارد، اما دستگاه‌های بایومتری یا کارت‌های حافظه آن دستگاه‌ها مفقود شده، یا از بین رفته است. همچنین، ۲۴۳۲ محل رای‌گیری نیز در روز انتخابات باز بوده است و صندوق‌های رای نیز در آن‌ها باقی‌ست، اما به علت مشکلات فنی، دستگاه‌های بایومتریک یا کارت‌های حافظه این دستگاه‌ها موجود نبوده است.
کمیسیون تصمیم گرفته است که چنانچه شکایتی از این محل‌های رای‌گیری وجود نداشته باشد، آرای آن‌ها وارد سیستم «سِروِر» مرکزی شود و جزو آرای معتبر شناخته شود. اختلاف میان کمیسیون انتخابات و تیم «ثبات و همگرایی» نیز از همین جا ناشی می‌شود. تیم «ثبات و همگرایی» بر اصل قانون انتخابات استناد می‌کند که می‌گوید، آرای غیر بایومتریک قابل پذیرش نیست. بر خلاف تیم ثبات و همگرایی، کمیسیون مستقل انتخابات رای مراکزی را که آن تیم باطل عنوان می‌کند، معتبر می‌داند. کمیسیون معتقد است که اگرچه به دلایل فنی، دستگاه‌های بیومتریک یا کارت‌های حافظه آن محل‌ها درست کار نکرده‌اند یا گم شده‌اند، اما وقتی نسبت به آرای این مراکز شکایتی مبنی بر تقلب وجود ندارد، چرا باید رای مردم را بی‌اعتبار سازیم.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
در صورت تداوم شمارش آرا چی خواهد شد؟
دکتر عبدالله در همایش روز یکشنبه گفته است که در صورت تداوم بازشماری آرا و اعلام نتایج مبتنی بر آن شمارش، دست به اقدام‌های بعدی خواهد زد. او نگفته است که ماهیت آن اقدام‌ها چیست، اما تاکید کرده است که مسالمت‌آمیز خواهند بود.
به نظر می‌رسد، در صورتی که نتایج آرا بر خلاف میل دکتر عبدالله باشد، او مانند سال ۲۰۱۴ در مسیر فلج کردن شهر کابل تلاش کند. در سال ۲۰۱۴، زمانی که نتایج آرا به نفع اشرف غنی اعلام شد، دکتر عبدالله با برپایی خیمه‌های تحصن در گوشه و کنار کابل، عملا این شهر را فلج کرد. اما این بار تفاوت‌هایی در تیم «ثبات و همگرایی» نسبت به گذشته وجود دارد.
در سال ۲۰۱۴ تعداد زیادی از سیاست‌مداران و چهره‌های بانفوذ در کنار دکتر عبدالله قرار داشتند که می‌توانستند ظرفیت فلج کردن شهر کابل را ایجاد کنند؛ از جمله، «روند سبز» به رهبری امرالله صالح که مجری بیشتر تحصن‌ها در شهر کابل در سال ۲۰۱۴ بود. اما این بار تعدادی از این سیاست‌مداران یا با اشرف غنی‌اند، مانند امرالله صالح که معاون اول تیم «دولت‌ساز» است، یا خود به عنوان چهره‌های مستقل انتخاباتی ظهور کرده‌اند و هنوز در موضع ائتلاف با دکترعبدالله یا اشرف غنی قرار نگرفته‌اند، یا بیرون از حوزه سیاست، مترصد سنجش اوضاع و احوال آتی هستند. به این ترتیب، به نظر نمی‌رسد که ابعاد برخورد دکترعبدالله با نتایج انتخابات، به گستردگی سال ۲۰۱۴ باشد. با این حال، باید منتظر ماند تا روشن شود که نتایج ابتدایی بازشماری آرا به نفع کدام‌یک از نامزدها است، و آیا آن نتیجه برای دیگر نامزدان انتخابات ریاست جمهوری نیز قابل پذیرش خواهد بود یا خیر.
