وزیر آب‌وهوای پاکستان گفت که یک‌سوم این کشور زیر آب رفته و سیل‌های بی‌سابقه باعث شده است نزدیک به نیم میلیون نفر به دلیل از دست دادن خانه‌های خود، در اردوگاه‌ها تجمع کنند.

شری رحمان که ویرانی ناشی از سیل ناگهانی را «بحرانی با ابعاد غیرقابل تصور» نامید، به خبرگزاری فرانسه گفت: «این یک اقیانوس بزرگ است؛ هیچ زمین خشکی برای پمپاژ آب وجود ندارد.»

او به آسوشیتدپرس نیز گفت که پاکستان «در خط مقدم» بحران تغییرات اقلیمی جهان قرار دارد؛ چنانکه [بارش] باران‌های موسمی بی‌سابقه از اواسط ژوئن تاکنون، جان بیش از یک هزار و ۱۳۰ نفر را گرفته است. 

هرچند بارش رگبار بیش از دو روز پیش متوقف شد و سیلاب در برخی مناطق در حال فروکش کردن است، پاکستانی‌ها در بسیاری مناطق این کشور همچنان از وسط آبی که خانه‌هایشان را پرکرده و خیابان‌ها را پوشانده است، رد می‌شوند.

به گفته مقام‌ها، وزش بادهای موسمی از ابتدای تابستان زودتر و شدیدتر از حد معمول آغاز شد و حمله هفته گذشته آخرین بارندگی شدید نخواهد بود. رحمان و هواشناسان هشدار می‌دهند که احتمالا در سپتامبر، باران‌های موسمی جدیدی در راه‌اند.

رحمان گفت که پاکستان به باران‌های موسمی و سیل عادت دارد اما نه به این شکل. او گفت: «در هشت هفته اخیر، آبشارهایی بی‌امان از بارانی سیل‌آسا را شاهد بودیم که تاکنون هیچ باران موسمی چنین چیزی به بار نیاورده بود.»

باران‌های شدید آخرین مورد از مجموعه فجایعی‌اند که به گفته رحمان، با تغییرات اقلیمی از جمله موج گرما، آتش‌سوزی جنگل‌ها و طغیان دریاچه‌های یخچالی [دریاچه‌ای که از ذوب یخچال‌ها طبیعی پدید آمده باشد] تشدید شدند.

از سال ۱۹۵۹، پاکستان تنها مسئول انتشار ۰.۴ درصد دی‌اکسیدکربن منتشرشده در جهان بود؛ در حالی که سهم ایالات متحده آمریکا ۲۱.۵ درصد، چین ۱۶.۵ درصد و اتحادیه اروپا ۱۵ درصد بود.

رحمان گفت: «آب‌وهوا مرز نمی‌شناسد و آثار آن به طور نامتناسبی محسوس است. سیستم‌های کم‌فشاری که می‌بینید از خلیج بنگال می‌آید، قبل از همه‌جا به ما صدمه می‌زنند. بنابراین ما در خط مقدم یک بحران جهانی قرار داریم.»

سازمان ملی مدیریت بلایای طبیعی پاکستان اعلام کرد که سیل ویرانگر تابستان امسال تاکنون بیش از یک هزار و ۱۳۶ نفر را کشته، یک هزار و ۶۳۶ نفر را زخمی کرده، به ویرانی یک میلیون خانه منجر شده و دست‌کم ۴۹۸ هزار تن از جمعیت ۲۲۰ میلیون نفری این کشور را مجبور کرده است به کمپ‌های امدادی فرار کنند [پناه ببرند].

گمان می‌رود سایر آوارگان در کنار اقوام، دوستان یا در خیابان‌ها به سر ببرند.

در اثر تخریب بیش از ۱۵۰ پل و جاده‌های متعدد که سیل آن‌ها را برده است، عملیات امداد و نجات با اختلال مواجه است.

یک کارگر ۲۴ ساله اهل شهر شکارپور، در جنوب شرقی پاکستان، بعد از آنکه خانه‌اش در اثر طوفان و سیل شدید تقریبا به طور کامل تخریب شد، آجرهای دیوارهای فروریخته‌ آن را بیرون آورد.

ریحان‌ علی که در بیرون خانه‌اش صحبت می‌کرد، گفت که بدون کمک دولت قادر به بازسازی خانه نیست و اکنون به دلیل این نابسامانی نمی‌تواند کار کند.

او به آسوشیتدپرس گفت: «حتی چیزی ندارم که خانواده‌ام را سیر کنم. همه‌چیزم را از دست دادم. نمی‌دانم کجا بروم. خدا به دادم برسد.»

روز دوشنبه، شهباز شریف نخست‌وزیر پاکستان، گفت که این شدیدترین بارندگی پاکستان ظرف ۳۰ سال گذشته بود.

شریف از شهر چارصدا، در شمال شرق این کشور، گفت: «در روزهای اخیر و حتی امروز هم، هرجا رفتم سیلاب بود.»

مقام‌های پاکستانی می‌گویند ویرانی امسال از سال ۲۰۱۰ که سیل به کشته شدن یک هزار و  ۷۰۰ نفر منجر شد، بیشتر است.