دیپلمات‌های اروپایی و آمریکایی مدعی‌اند فرصت نظام ولایی برای پذیرفتن رفع تحریم‌ها و سرازیر شدن حداقل یک تریلیون دلار تا سال ۲۰۳۰ به خزانه‌اش در برابر محدودیت‌های موقت، به سرعت بازگشت‌پذیر و کم‌دامنه؛ در حال به اتمام رسیدن است. نظام مقدس- نظام برآمده از ائتلاف حوزه و بازار و اوباش- که ضعف را به غریزه احساس می‌کند تا کنون به تهدیدهای بی‌پشتوانه وقعی ننهاده و بیشتر مطالبه می‌کند. اما سهم مردم از این بسته یک تریلیون دلاری چه خواهد بود؟

اگر حرف فریدون عباسی نماینده کنونی مجلس و مدیر سابق سازمان انرژی اتمی نظام ولایی را بپذیریم: هیچ.

عباسی در گفتگویی به مردم هشدار داد که دلشان را صابون نزنند و برای پول‌هایی که صاحبش کسان دیگری‌اند، نقشه‌های بیهوده نکشند. عباسی به ایسنا گفت: «از نظر بنده مردم نباید امیدوار باشند که توافق اثرات خیلی پر رنگی در زندگی آنها داشته باشد و اینگونه نیست که رفتار طرف های مقابل ما تغییر کرده باشد.»

عباسی در تحلیل اینکه چرا مردم نباید به منافع توافق امیدوار باشند، وارد جزئیات می‌شود و نکاتی می‌گوید که اگر چه برای بسیاری توضیح واضحات‌اند اما بیانش از زبان مقامات رژیم برای امیدواران داخلی و ساده‌دلان غربی باید آموزنده باشد. عباسی می‌گوید: «ایران از نظر آن ها هنوز یک دولت مبتنی بر انقلاب اسلامی است و توانسته تفکر خود را در بخش زیادی از آسیا و آفریقا اشاعه دهد. این برداشت آنها از جمهوری اسلامی ایران است و به دنبال کاهش قدرت ما در دنیا هستند.»

اصل مسئله همین جاست که جمهوری اسلامی نه برنامه‌ای برای تغییر رفتار دارد و نه قصدی برای تغییر محل خرج ثروت ملی. هدف همان است که بود: اشاعه انقلاب اسلامی در آسیا و آفریقا و اینسو و آنسو و تبدیل این گوشه و آن گوشه به «رجاله‌آبادهای بی‌آینده». اشاعه انقلاب اسلامی در ادبیات جمهوری اسلامی چیزی نیست جز تامین مالی گروه‌های تروریستی و ستیزه‌جو برای قداره‌کشی و بمب‌گذاری و آدمکشی.

برجام دو، در سال نخست حدود ۲۷۵ میلیارد دلار و تا سال ۲۰۳۰ حداقل یک تریلیون دلار روانه خزانه جمهوری اسلامی خواهد کرد. از این ثروت ملی اما بعید است چیز زیادی سر سفره ملت ایران بیاید. اهل سفره پیشاپیش زنبیل گذاشته و جا گرفته‌اند.

بخشی از این اموال هزینه ماجراجویی‌های منطقه‌ای و تامین مالی گروه‌های تروریستی خواهد شد. گروه‌های لبنانی و فلسطینی و عراقی و افغان و پاکستانی و سوری و هر گروه جنایتکار و اسلامگرا و ضدیهود و آمریکاستیزی در هر جای جهان که پیشانی بر نعلین نایب خیالی امام زمان بمالد، می‌تواند سهمی از این پول را طلب کند. در صدر همه این‌ها البته حزب‌الله لبنان است که با دهان باز آماده گرفتن یک لقمه بزرگ از کیک برجام است. بیچاره مردم ایران که سهمی از این پول ندارند و بیچاره مردم کشورهایی که باید با تروریست‌های فربه شده از ثروت دزدیده‌ شده ایرانیان سر و کله بزنند.

بخش دیگری از این اموال هزینه سرکوب مردم ایران خواهد شد. سپاه و بسیج و نیروی انتظامی و گشت ارشاد و حراست و نمایندگان ولی فقیه و هر که قصد آزار و اذیت مردم ایران را داشته باشد، سهمی از این ثروت ملی خواهد داشت. هر چه سهم از مردم‌آزاری و سرکوبگری و آدمکشی بیشتر باشد، جایزه از بیت‌المال نیز چرب‌تر خواهد بود.

بخش دیگری از این اموال هزینه لابی خارج از کشور نظام مقدس خواهد شد که در این چند سال با خون دل و تلاش فراوان شعله نیمه‌جان برجام را زنده نگه داشتند و بر جنایت‌های خونبار نظام مقدس «ماله» کشیدند. با آزاد شدن پول‌های بلوکه شده و دسترسی نظام مقدس به سیستم بانکی و به راه افتادن جریان تجارت با جمهوری ملایان، این افراد نیز از طریق کمیسیون معامله و گرفتن قرارداد خرید و مشاوره و مطالعه از شرکت‌های بزرگی که به دنبال دلال رابطه با ایران می‌گردند، مزد زحمات خود را خواهند گرفت تا با انرژی دوچندان به خدمات خونشویی خود ادامه دهند.

بخش اعظم این منابع اما به جیب‌های گشاد ملایان و سپاهیان و فرزندان و خانواده آنها خواهند رفت که در این چهار دهه نونوار شده‌اند، از دخمه‌های تاریک و نمور خود درآمده و از کوخ‌نشینی به کاخ‌نشینی، آن هم در لندن و پاریس و نیویورک رسیده‌اند؛ نه جیب‌های گشادشان پرشدنیست و نه حرص و آزشان پایان یافتنی. در همین روزها در درگیری‌های میان جناح‌های داخلی، خبر اختلاس ۹۲ هزار میلیارد تومانی در شرکت فولاد مبارکه منتشر شده است. اگر در یک شرکت فولاد می‌توان ۹۲ هزار میلیارد تومان اختلاس کرد تصور کنید از یک تریلیون دلار چقدر می‌توان دزدید.

طبق معمول آنکه در این میانه بی‌نصیب و نابرخوردار خواهد ماند، مستضعفین‌اند که اکثریت مردم ایران را تشکیل می‌دهند. در نظام دزدسالار ولایی که ایران را اشغال کرده سهم اکثریت مردم از ثروت ملی تقریبا هیچ است.

برای مستضفین تنها راه برای بهره‌مندی از ثروت ملی به زیر کشیدن نظام ولایت فقیه است. تا آن زمان جای نفت ایران زیر زمین و جای ثروت ملی در بانک‌های خارجی آن هم به صورت بلوکه شده و دور از دسترس نظام مقدس امن‌تر است تا در دست ائتلاف حوزه و بازار و اوباش حاکم بر ایران.