به دنبال یک کارزار خشن انتخاباتی و ضربه‌هایی که جاستین ترودو در این چند وقت خورده است، از جمله رسوایی موسوم به «صورت سیاه»، آقای ترودو در خطر شکست و از دست دادن مقام نخست وزیری کانادا تنها پس از یک دوره رهبری است.
آقای ترودو در سال ۲۰۱۵ که به عنوان دومین جوان‌ترین نخست وزیر کانادا به قدرت رسید، شهرت بین المللی پیدا کرد، اما ترکیبی از رسوایی‌های سیاسی و اجتماعی موقعیت سیاسی او را خدشه دار کرده است.
نظرخواهی‌ها نشان می‌دهد که احتمال دارد رهبر حزب لیبرال در رای گیری روز دوشنبه به رقیب انتخاباتیش از حزب محافظه کار ببازد، یا دستکم اکثریتش را در پارلمان از دست داده و برای ماندن در قدرت، ناگزیر به ائتلاف با یک حزب اقلیت بشود.
این که یک نخست وزیر کانادا با اکثریت پارلمانی در پایان دور نخست رهبریش در انتخابات شکست بخورد، در ۸۴ سال گذشته سابقه نداشته است.
نتایج نظرخواهی «ایپسو» (موسسه پژوهشی بین المللی که مقر آن در پاریس است) در روز یکشنبه حاکی از آن بود که حزب محافظه کار، رقیب آقای ترودو، دو درصد از حزب لیبرال او جلوتر است. این در حالی است که میانگین نظرخواهی‌های مختلف توسط موسسه رسانه ای کانادا، نشان می‌دهد حزب لیبرال در مجموع ۴/۰ درصد از محافظه کار پیشی گرفته است.
جاستین ترودو، فرزند نماد حزب لیبرال و نخست وزیر اسبق کانادا، پیر ترودو است. پیروزی او در سال ۲۰۱۵ به ده سال رهبری حزب محافظه کار پایان داد و موقعیت حزب لیبرال را بار دیگر تحکیم کرد. رهبری او، همچنین، به دیده رهنمونی برای لیبرال‌ها در عصر دونالد ترامپ نگریسته شده است.
اما رسوایی‌های سیاسی نخست وزیر از جمله تلاش برای دخالت در نظام قضایی، و نیز تصاویر قدیمی آقای ترودو که او را با صورت سیاه و قهوه ای شده (در مهمانی‌های بالماسکه در نقش سیاه و رنگین پوست) نشان می‌داد، توانایی قضاوت او را مورد تردید قرار داده است.
در ارتباط با اتهام دخالت ترودو در نظام قضایی کشور، چندی پیش، دادستان کل سابق کانادا گفت آقای ترودو او را تحت فشار گذاشته بوده که پیگیری قانونی یک کمپانی را در ایالت «کِبِک» متوقف کند. این افشاگری موجب شد که حزب اقلیت محافظه کار از نخست وزیر بخواهد از سمتش کناره گیری کند.
روز چهارشنبه، باراک اوباما در یک اقدام بی‌سابقه برای یک رئیس جمهور سابق آمریکا، از شهروندان کانادا خواست بار دیگر جاستین ترودو را به رهبری کشور انتخاب کنند.
آقای اوباما گفت: «جهان در حال حاضر به رهبریِ پیشگامانه او نیازمند است، و من امیدوارم همسایگان ما در شمال، او را برای یک دوره دیگر (نخست وزیری) انتخاب کنند».
باید یادآوری کرد که هیچ‌یک از احزاب سیاسی کانادا قادر به دستیابی به ۱۷۰ کرسی پارلمانی این کشور نیست، و به همین دلیل برای تصویب قوانین به نوعی اتحاد یا ائتلاف نیاز دارند.
اگر حزب محافظه کار اکثر کرسی‌های پارلمان را از آن خود کند – اما به اکثریت دست نیابد – انتظار می‌رود با حمایت حزب جدایی طلب «بلوک کِبِکوا» در صدد تشکیل دولت بر بیاید. در همین سناریو، حزب لیبرال آقای ترودو احتمالا برای ماندن در قدرت، به حزب «دموکرات‌های نو» اتکا خواهد کرد.
رقیب آقای ترودو، «اندرو شییِر» یک سیاستمدار حرفه ای است که خودِ اعضای حزبش او را کسالت آور توصیف کرده اند. آقای شییر جاستین ترودو را "متظاهر" و "فریبکار" توصیف کرده که به گفته او «شایستگی رهبری این کشوررا ندارد».
جیسون کندی، وزیر اعظم ایالت آلبرتای کانادا و دوست نزدیک آقای شییر، گفته است آقای شییر «یک کانادایی بسیار معمولی» و به اندازه ای خوشایند است که «نمی‌تواند تظاهر به بد بودن» بکند.
به دنبال وعده آقای شییر دائر بر این که در مورد دخالت آقای ترودو در امور قضایی تحقیق خواهد کرد، هواداران او در یک راهپیمایی در روز شنبه، شعار «او را حبس کن» را در تکرار شعاری دادند که آقای ترامپ در کارزار انتخاباتیش علیه هیلاری کلینتون به کار می‌برد.
آقای شییر که از این بابت ناراحت به نظر می‌رسید، از جمعیت خواست که در عوض، شعار «به او رای نده» را انتخاب کنند.
دولت لیبرال آقای ترودو مصرف ماده مخدر «ماری جوانا» را آزاد کرده و جایی که آمریکا و دیگر کشورها سیاست‌های امنیتیشان را در مورد پذیرش مهاجر سختگیرانه تر کرده اند، درهای کشور را به سوی مهاجران خارجی باز گذاشته است.
او همچنین تلاش کرده تا اصلاحات محیط زیستی را با حفاظت از اقتصاد همراه کند که موجب انتقاد هر دو طیف راست و چپ در عرصه سیاسی کانادا شده است.
آقای شییر در کارزار انتخاباتیش وعده داده که مالیات بر کربن آقای ترودو را لغو کرده و از هزینه‌های دولت از جمله کمک‌های خارجی تا ۲۵ درصد بکاهد.
او می‌گوید: «این پول مال شماست، نه آن‌ها».
گزارش‌های بیشتر از خبرگزاری‌ها
این نوشته برگردان فارسی از مقالات منتشر شده دیگری است و منعکس کننده دیدگاه سردبیری روزنامه ایندیپندنت فارسی نمی باشد.
© The Independent
