جمعیت جهان در مرز هشت میلیارد نفر؛ هند از چین جلو می‌زند

جهان تا سال ۲۰۵۰ موخاکستری‌های بیشتری خواهد دید

جمعیت جهان با کمترین سرعت از سال ۱۹۵۰ در حال رشد است_ AFP

۱۵ نوامبر ۲۰۲۲ روزی است که جمعیت جهان به هشت میلیارد نفر می‌رسد. این پیش‌بینی در گزارش سازمان ملل از چشم‌انداز جمعیت جهان در سال ۲۰۲۲ آشکار شد؛ این گزارش همچنین نشان می‌دهد هند در سال ۲۰۲۳، از چین به عنوان پرجمعیت‌ترین کشور جهان پیشی خواهد گرفت.

آخرین پیش‌بینی‌های سازمان ملل نشان می‌دهد جمعیت جهان ممکن است در سال ۲۰۳۰، به حدود ۸.۵ میلیارد نفر و در سال ۲۰۵۰، به ۹.۷ میلیارد نفر برسد. برای دهه ۲۰۸۰، نیز حدود ۱۰.۴ میلیارد نفر جمعیت پیش‌بینی شده است و انتظار می‌رود جمعیت تا سال ۲۱۰۰ در این سطح باقی بماند.

گزارش سالانه چشم‌انداز جمعیت جهان که روز دوشنبه ۲۰ تیر (۱۱ ژویيه) هم‌زمان با روز جهانی جمعیت منتشر شد، همچنین اشاره می‌کند جمعیت جهان با کمترین سرعت از سال ۱۹۵۰ در حال رشد است و در سال ۲۰۲۰ به کمتر از یک درصد کاهش یافته است.

این گزارش اعلام می‌کند در دهه‌های اخیر، باروری در بسیاری از کشورها به‌طور قابل‌توجهی کاهش یافته، به طوری که امروز دوسوم جمعیت جهان در کشور یا منطقه‌ای زندگی می‌کنند که نرخ باروری در طول عمر آن کمتر از ۲.۱ فرزند برای هر زن است. (تقریبا هم‌سطح «رشد صفر» اما مانع از کاهش جمعیت) در ۶۱ کشور یا منطقه هم انتظار می‌رود که جمعیت در طول سه دهه آینده حداقل یک درصد کاهش یابد.

این موضوع نتیجه پایین بودن سطح باروری و در برخی موارد، افزایش نرخ مهاجرت است. از سوی دیگر، همه‌گیری کووید-۱۹ نیز بر تغییرات جمعیتی تاثیر گذاشته است.

کرونا سبب شد امید به زندگی در بدو تولد در سال ۲۰۲۱ به ۷۱ سال کاهش یابد (از ۷۲.۹ در سال ۲۰۱۹) و هنوز هم در برخی کشورها، امواج متوالی همه‌گیری ممکن است باعث شود میزان بارداری و زایمان کاهشی کوتاه‌ مدت داشته باشد. 

تا سال ۲۰۵۰، بیش از نیمی از افزایش پیش‌بینی‌شده در جمعیت جهان در هشت کشور متمرکز خواهد شد: جمهوری دموکراتیک کنگو، مصر، اتیوپی، هند، نیجریه، پاکستان، فیلیپین و تانزانیا. انتظار می‌رود بیش از نیمی از افزایش پیش‌بینی‌شده تا سال ۲۰۵۰ هم در کشورهای جنوب صحرای آفریقا باشد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

این گزارش استدلال می‌کند کشورها برای بیشترین استفاده از این فرصت باید در توسعه بیشتر سرمایه انسانی خود از طریق تضمین دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و آموزش با کیفیت در تمام سنین و همچنین ارتقای فرصت‌ها برای اشتغال مولد سرمایه‌گذاری کنند.

پیش‌بینی می‌شود در سال ۲۰۵۰، کاهش بیشتر مرگ‌ومیر به میانگین طول عمر جهانی حدود ۷۷.۲ سال منجر شود. جهان باید انتظار داشته باشد تا سال ۲۰۵۰ موخاکستری‌های بیشتری ببیند. تا آن زمان، احتمالا تعداد افراد ۶۵ سال یا بیشتر در سراسر جهان بیش از دو برابر تعداد کودکان زیر پنج سال و تقریبا به اندازه افراد زیر ۱۲ سال است. 

با توجه به چنین چشم‌اندازی، سازمان ملل در گزارش خود توصیه می‌کند کشورهای دارای جمعیت سالخورده برای تطبیق برنامه‌های عمومی با تعداد فزاینده سالمندان، ایجاد مراقبت‌های بهداشتی همگانی، مراقبت‌های بلندمدت، بهبود پایداری سیستم‌های تامین اجتماعی و بازنشستگی، گام‌هایی بردارند.

صندوق جمعیت سازمان ملل متحد اعلام کرده است: «ما در جهانی زندگی می‌کنیم که در آن نسبت به گذشته، تعداد بیشتری از مردم تحصیل کرده‌اند و نسبت به مقاطع تاریخی قبلی، زندگی سالم‌تری دارند.»

با این حال، در گزارش سازمان ملل اشاره شده است هنوز نابرابری‌های بسیاری وجود دارد و علت اصلی مرگ‌ومیر دختران ۱۵ تا ۱۹ ساله همچنان عوارض مربوط به بارداری و زایمان است.

بیشتر از جهان