شرکت‌کنندگان در «کنفرانس ایران» سازمان «اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران» ضمن تاکید بر ضرورت توجه خواسته‌های مردم و حمایت از ایرانیان برای تغییر رژیم در آن کشور، درمورد پیامدهای توافق احتمالی در مذاکرات احیای برجام، هشدار دادند.
«اتحادیه ملی برای دموکراسی در ایران» یک سازمان سیاسی مستقل، غیرحزبی و غیرانتفاعی ایرانی-آمریکاییان مستقر در شهر واشنگتن دی‌سی آمریکاست که در راستای گذار دموکراتیک از حکومت جمهوری اسلامی و دستیابی به حقوق‌بشر، دموکراسی و آزادی در ایران فعالیت می‌کند.
در نشستی که این سازمان روز پنجشنبه، ۲۱ بهمن‌ماه، باعنوان «کنفرانس ایران» در واشینگتن برگزار کرد، گروهی از تحلیلگران، کارشناسان و فعالان برجسته و همچنین تعدادی از سیاستگذاران دولت پیشین آمریکا در امور ایران، به طرح دیدگاه‌های خود در زمینه جریان‌های سیاسی و اجتماعی در ایران، نقش رژیم جمهوری اسلامی در منطقه، چگونگی پوشش رسانه‌ای به مسائل ایران و چشم‌انداز آینده این کشور پرداختند.
الیوت آبرامز، نماینده ویژه پیشین ایالات متحده در امور ایران، در سخنان خود در این نشست، تاکید کرد که در سال‌های گذشته، به‌دلیل تمرکز بر مسائل هسته‌ای، تمرکز بر حقوق بشر مردم ایران بسیار کم بوده و این بخش بزرگی از مشکل است.
آبرامز به سیاست ریگان در رابطه با اتحاد جماهیر شوروی اشاره کرد که جنگی راه نینداخت، اما هدف مشخصی را دنبال می‌کرد که آن پایان دادن به حکومت آن رژیم بود.
او تاکید کرد: «این همان رویکردی است که ما باید درقبال حکومت ایران داشته باشیم؛ تهدیدی برای جنگ و حمله وجود ندارد، اما باید بگوییم که ما درکنار مردم ایران می‌ایستیم، در خواسته آن‌ها برای تغییر به‌سمت یک حکومت دموکراتیک که امیدواریم مسالمت‌آمیز باشد.»
آبرامز درمورد مذاکرات برجام، گفت: «دولت بایدن از ابتدا می‌گفت به‌دنبال توافقی طولانی‌تر و قوی‌تر از برجام است، اما به‌نظر من کاملا روشن است که ما حتی به برجام برنمی‌گردیم، به توافقی کمتر از آن خواهیم رسید.»
او تاکید کرد که در مورد توافق خوشبین نیست و به نظرش بهتر است که توافقی صورت نگیرد، «چون امضاکنندگان توافق فکر می‌کنند بخش عمده‌ای از مشکل با رژیم ایران را حل کرده‌اند، اما حتی اگر فکر کنیم مسئله هسته‌ای را حل کرده‌ایم و کنار گذاشته‌ایم، درباره موشک‌ها چطور؟ حمایت از گروه‌های تروریستی، دخالت‌ها در عراق، یمن و سوریه، مردم ایران و مسائل حقوق بشری چه می‌شود؟»
آبرامز در بخش دیگری از سخنانش گفت: «تلاش صدساله ایرانیان برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران تقریبا در سراسر قرن بیستم ادامه داشته و حالا با سرکوب خشونت‌بارتر از همیشه روبه‌رو شده و رژیم برای حفظ قدرت، تعداد زیادی از شهروندان خود را کشته است؛ این به توجه بیشتر و کارآمدتر ما، یعنی تمام کشورهای دموکراتیک و آزاد، ازجمله در فعالیت‌های رسانه‌ای نیاز دارد.»
او در پایان گفت: «کاملا اطمینان دارم که ایران آزاد خواهد شد و کاری که ما در این‌جا با تمام سیاست‌گذاری‌ها سعی می‌کنیم انجام دهیم، این است که از مردم ایران در تلاششان برای آزاد کردن کشورشان حمایت کنیم و وقوع آن را نزدیک‌تر کنیم.»
برایان هوک، سیاستمداری که پیش از آبرامز در دولت پیشین آمریکا نماینده ویژه آن کشور در امور ایران بود، مشکل اصلی توافق اولیه برجام را «اجازه غنی‌سازی به ایران» دانست و گفت: «وقتی کشوری ادعا می‌کند برنامه هسته‌ای آن صلح‌آمیز است، نیازی به غنی‌سازی ندارد.»
او با اشاره به اهمیت حفظ غنی‌سازی برای رژیم ایران، گفت: «اگر این مسئله با گفت‌وگو قابل حل بود، خیلی پیش‌تر حل می‌شد، پس ما باید کارزار فشار دیپلماتیک، اقتصادی و… بر آن‌ها اعمال کنیم. به نظر من باید بر این موضوع تمرکز شود و رژیم ایران بداند که این موضوعی قابل مذاکره نیست.»
هوک با ابراز امیدواری درمورد چشم‌اندازه آینده کشور ایران برای دستیابی به حکومتی که نماینده واقعی آن‌ها باشد، گفت: «آن‌ها متاسفانه تحت حکمرانی خشونت‌بار و بی‌رحمانه این رژیم فاسد مذهبی قرار دارند که نماینده مردم ایران نیست.»
او همچنین به این اشاره کرد که «دو سوم ایرانیان بعد از انقلاب ۵۷ متولد شده‌اند و به نظر من آن‌ها به آن‌سوی خلیج فارس و آن‌چه آن‌جا در کشورهای همسایه می‌گذرد، نگاه می‌کنند و همان را می‌خواهند.»
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
به گفته هوک، منافع اقتصادی لغو تحریم‌ها درپی توافق هسته‌ای، به‌جای مردم ایران، در اختیار حزب‌الله، حماس، جهاد اسلامی فلسطین و حوثی‌های یمن قرار می‌گیرد و رژیم ایران از توافق هسته‌ای برای پشتیبانی مالی تروریسم و گسترش عملیات‌های توسعه‌طلبانه خود استفاده می‌کند که در دولت ترامپ جلوی آن گرفته شد. او بهعنوان نمونه گفت: «ایران به‌طور تاریخی از اول دهه ۸۰ میلادی، ۷۰درصد از بودجه حزب‌الله را تامین می‌کند و ما با سیاست‌های تحریمی خود، آن را به ۲۰ زیر درصد رساندیم.»
برایان هوک رژیم جمهوری اسلامی ایران را «آخرین رژیم انقلابی روی زمین» دانست که هنوز هم انقلابی است و بلندپروازی‌های جهانی در سر دارد و افزود: «باید با دید واقع‌گرایانه به این موضوع نگاه کنیم و اگر بخواهیم جدی با این موضوع روبه‌رو شویم، باید جلوی منابع مالی آن را بگیریم.»
او با اشاره به تحلیلی که در یکی از نهادهای دولت آمریکا درمورد اعتراض‌های آبان انجام شده است، تاکید کرد که برخلاف ادعای بعضی کارشناسان در رسانه‌ها که مشکل مردم ایران را به تحریم‌ها مرتبط می‌دانستند، در آن اعتراض‌های خیابانی، حتی یک مورد هم اعتراض مردم علیه آمریکا نبوده است.
نماینده پیشین آمریکا در امور ایران، با اشاره به فرصت‌های فراوان برای گسترش کشورهای عضو «پیمان ابراهیم»، بهعنوان «آغازی برای پایان تنش بین عرب‌ها و اسرائیل»، گفت که تهدید ایران این کشورها را به هم نزدیک کرد، «زیرا رژیم ایران، بدترین کابوس کشورهای عرب و اسرائیل است»
هوک با ابراز امیدواری درمورد آینده ایران و سراسر خاورمیانه، «شتاب تغییرات در عربستان سعودی را فوق‌العاده دانست».
او در پایان تاکید کرد که روند دگرگونی در ایران خطی نخواهد بود، «اما می‌دانم دور نیست روزی کلید سفارت ایران در آمریکا را به ایرانیان تحویل خواهیم داد، همان‌طور که آن‌ها می‌خواهند و البته رژیم هم این را به‌خوبی می‌داند.»
مورگان اورتگاس، سخنگوی پیشین وزارت خارجه آمریکا، نیز در این نشست با اشاره به مذاکرات احیای برجام، گفت که گمان نمی‌کند آمریکا به هدف خود برای توافق طولانی‌تر و محکم‌تر با ایران نزدیک شود و به نظر می‌رسد «این توافق بدتر از توافق اصلی در سال ۲۰۱۵ باشد». زیرا به گفته او، «تحریم‌های ایران برداشته می‌شود و آن‌ها درمقابل اقدامی نخواهند کرد که ارزش آن را داشته باشد».
اورتگاس افزود واقعیت سیاسی این است که اگر در انتخابات آینده ریاست‌جمهوری آمریکا، یکی از جمهوری‌خواهان پیروز شود، به‌احتمال زیاد ایالات‌متحده بار دیگر از توافق احتمالی هسته‌ای با ایران خارج خواهد شد، بنابراین، «ما باید به‌دنبال راه‌حلی مورد توافق هر دو حزب باشیم».
او همچنین گفت: «در ایالات متحده تمایلی برای حمله نظامی به‌منظور تغییر رژیم در ایران وجود ندارد، اما قطعا از مردم ایران حمایت می‌کنیم.»
مهدی حاجتی، فعال سیاسی و عضو پیشین شورای شهر شیراز، در پیامی ویدیویی که در این نشست پخش شد، تاکید کرد که «پیش از توافق بر سر رفتن جمهوری اسلامی، هر توافق دیگری بی‌فایده خواهد بود».
او در سخنان خود به تسخیر مراکز اصلی موثر در سیاست‌گذاری غرب، ازجمله رسانه‌ها، اندیشکده‌ها و سازمان‌های امنیتی به‌دست نیروهای نفوذی جمهوری اسلامی و تلاش‌ها برای پیشبرد پروژه امنیتی رژیم برای ماندگاری اشاره کرد.
حاجتی که به‌تازگی از ایران خارج شده است، گفت: «جامعه آماده رزمی پایان‌دهنده به حکومت است و تغییر سیاسی در ایران حتمی خواهد بود.»
او خطاب به کشورهای غربی افزود: «شما باید خیزش‌های مردمی ایران را بپذیرید و آن‌ها را به‌رسمیت بشناسید. شما از همراهی جمهوری اسلامی دست بکشید، آن‌ها میان مردم باخته‌اند.»
مهرداد بختیاری، عموی پویای بختیاری که در اعتراض‌های آبان ۹۸ با شلیک نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی کشته شده است، نیز در پیامی ویدیویی که از ایران برای این نشست فرستاده بود، گفت: «ما در کشور خودمان امنیت جانی نداریم و حکومت ایران ما را تهدید و شکنجه می‌کند، تا صدای دادخواهی ما را خاموش کنند.»
او با اشاره به مذاکرات برای احیای برجام، گفت:«حکومتی که این بلا را سر ملت خود می‌آورد، آیا می‌تواند تضمینی بدهد که با جوامع و ملت‌های دیگر در صلح باشد… و آیا چنین حکومتی قابل مذاکره است؟»
مهرداد بختیاری همچنین تاکید کرد که «دغدغه ملت ایران سلاح هسته‌ای نیست، دغدغه آن‌ها نان و سفره خالی‌شان است» و «نه به جمهوری اسلامی» را فریاد می‌‌کشند.
مسیح علی‌نژاد، روزنامه‌نگار و فعال حقوق بشر، در این نشست، پیامد انقلاب ۵۷ را حکومتی علیه زنان دانست که آن‌ها در آن به‌جای دستیابی به آزادی سیاسی، آزادی‌های اجتماعی خود را هم از دست دادند.
او حجاب اجباری را ستون اصلی آن‌چه «آپارتاید جنسیتی» رژیم جمهوری اسلامی می‌خواند دانست و افزود که برای نابودی آن، این ستون، باید مانند دیوار برلین فرو بریزد.
علی‌نژاد خطاب به سیاستمداران آمریکایی گفت: «به‌جای گوش دادن به لابی‌گر‌های ایرانی، صدای مردم را از درون جامعه ایران بشنوید.»
