درخت باستانی یوسور به کمک تحقیقات ضد سرطان می‌آید

یک درخت بومی خاورمیانه که در امارات متحده عربی رشد می‌کند، ممکن است خواص ضد سرطانی داشته باشد

مورینگا پرگرینا دارای فعالیت ضد سرطانی قدرتمند علیه سلول‌های سرطان پستان و سلول‌های سرطان روده بزرگ است-canva

محققان امیدوارند پس از اینکه دریافتند مشتقات گرفته شده از یک درخت بومی امارات به بدن برای جلوگیری از گسترش بیماری سرطان کمک می‌کند، بتوانند به پیشرفتی اساسی در راه مقابله با پیشرفت سرطان بر اساس داروهای گیاهی دست یابند. 

به گزارش نشریه نشنال، درخت یوسور برای صدها سال حضوری حمایت‌گرانه در منطقه داشته و داروهای سنتی و منبع پربار روغن برای مصریان باستان و بادیه‌نشینان اردن فراهم کرده است.

اکنون این درخت که با نام علمی Moringa peregrina شناخته می‌شود، به دلیل قابلیت‌های احتمالی که در کشتن سلول‌های سرطانی دارد می‌تواند منبعی کلیدی در عصر مدرن باشد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

طی تحقیقات آزمایشگاهی، محققان دانشگاه امارات متحده عربی در العین دریافتند که عصاره‌ این درخت می‌تواند از تکثیر سلول‌های سرطان پستان و سرطان روده بزرگ جلوگیری کنند. عصاره‌ها همچنین سلول‌های سرطانی را از بین می‌برند.

محققان در مجله Horticulturae یک عصاره از برگ‌ها و ساقه‌های این درخت را این‌گونه توصیف کرده‌اند که توانایی «قابل‌توجهی» در جلوگیری از تکثیر سلول‌ها و ایجاد آپوپتوز، شکل برنامه‌ریزی‌شده مرگ سلولی نشان داده است.

این آزمایش‌ها بر روی رده‌های سلولی سرطانی که جمعیت‌هایی از سلول‌ها هستند که در اصل از تومورهای انسانی مشتق شده‌اند و هنگامی‌که در آزمایشگاه رشد می‌کنند تکثیر می‌شوند، انجام شده است.

محققان در این رابطه نوشتند: «از تحقیقات فعلی می‌توان نتیجه گرفت که مورینگا پرگرینا دارای فعالیت ضد سرطانی قدرتمند علیه سلول‌های سرطان پستان و سلول‌های سرطان روده بزرگ است که ممکن است این خواص به دلیل وجود ترکیبات ضدسرطانی امیدوارکننده در غده، برگ‌ها و ساقه گیاه باشد.»

محققان دانشگاه امارات اکنون در تلاش برای جداسازی و شناسایی موادی هستند که ممکن است خواص ضد سرطانی داشته باشند.

آنها در انجام این کار از بسیاری از محققان دیگر پیروی می کنند. یک نمونه شناخته شده استفاده گیاهی برای ساخت داروی ضد سرطان تاکسول است که پاکلیتاکسل نیز نامیده می شود. این دارو بیش از نیم قرن پیش از نوعی درخت سرخدار جدا شد و در اوایل دهه ۱۹۹۰ برای استفاده پزشکی تایید شد.