حضور زنان در ورزشگاه‌ها سرگرمی چنان ساده‌ای در زندگی روزمره است که ممنوعیت آن حیرت‌آور به نظر می‌رسد، اما عمر این ممنوعیت در ایران نزدیک به چهار دهه شده است. زنان ایرانی تا سال ۱۳۶۲ به ورزشگاه‌ها می‌رفتند، اما یکباره با ممنوعیت مواجه شدند و تفریحی ساده از آنان سلب شد. تلاش برای به دست آوردن این تفریح یکی از نماد‌های مبارزه زنان ایرانی برای رسیدن به حقوق خود است.

بازی ایران‌-‌امارات بدون تماشاگر برگزار شد. در بازی ایران‌-‌عراق، ۱۰ هزار تماشاگر به ورزشگاه آزادی رفتند و با تصمیمی بی‌بنیان و تبعیض‌آمیز، دو هزار نفر از این تعداد زنانی بودند که برای حضور نمایشی گزینش شدند، اما در بازی ایران‌-‌امارات، با توجیه شیوع کرونا، درهای ورزشگاه را دوباره به روی زنان بستند.

بدون تماشاگر برگزار کردن بازی‌ها شگرد فدراسیون فوتبال ایران است برای اینکه واکنش فیفا پس از هشدارهایش درباره باز شدن درهای ورزشگاه‌ها به روی زنان را خنثی کند. فیفا حضور غیرمشروط و نامحدود زنان در تمام بازی‌های لیگ‌ برتر، سایر لیگ‌ها و بازی‌های ملی را می‌‌خواهد، اما ایران مشغول ساخت نمایشی زننده از حضور گزینشی زنان در ورزشگاه آن‌ هم در تک بازی‌های ملی‌ است؛ حتی پیش از بازی ایران‌-‌عراق، سایت بلیت‌فروشی عمدا از کار افتاد تا امکان خرید بلیت برای زنان فراهم نباشد. فاصله بازی ایران‌-‌عراق و ایران‌-‌امارات فقط پنج روز بود، اما طی این پنج روز با انتشار پی‌در‌پی تصاویر و اخبار حضور زنان و واکنش‌ چهره‌های تندرو جمهوری اسلامی، بهانه شیوع کرونا دوباره به کار آمد تا بازی ایران-‌امارات پشت درهای بسته برگزار شود.

مقام‌های جمهوری اسلامی حرکت جمعی تماشاگران زن در ورزشگاه‌ها را خطرناک می‌دانند و این پیش‌فرض باعث می‌شود حاکمیت از حضور زنان در ورزشگاه‌ها راضی نباشد. چندین عامل دیگر هم در این مورد موثرند، از جمله تصاویری که از زنان در ورزشگاه منتشر می‌شود که اغلب اعتنایی به حجاب اجباری ندارند، مثل آنچه در جامعه می‌گذرد و تلاش‌ آنان برای به دست آوردن بدیهی‌ترین حقوق را نشان می‌دهد.

اینکه فیفا تا چه زمانی به مماشات با فدراسیون فوتبال ایران ادامه می‌دهد مشخص نیست، اما بعید است روش کج‌دار و مریز برای حضور گزینشی زنان در چند بازی ملی با تماشاگر کم و سپس ممنوعیت دوباره، همیشه بتواند ایران را از خطر تعلیق فیفا نجات دهد. سرپیچی از هشدارهای فیفا در آستانه جام جهانی می‌تواند برای فدراسیون فوتبال خطرناک باشد و با تعلیق فوتبال ایران حتی فرصت حضور در جام جهانی قطر بسوزد. ایران با حضور گهگاهی زنان در واقع روی بند بازی می‌کند و هر روز ممکن است با رای نهایی فیفا مواجه شود.

اگر خبری از شیوع کرونا در دو سال اخیر نبود، یا زنان در ورزشگاه‌های ایران به تماشای بازی‌ها می‌رفتند یا با تعلیق فوتبال ایران، امکان شرکت در جام جهانی برای ایران از دست رفته بود. فدراسیون فوتبال ایران درباره حضور زنان تصمیم‌گیرنده نیست و نهادها و اشخاص دیگری در جمهوری اسلامی حضور یا ممنوعیت حضور زنان را تعیین می‌کنند، اما فیفا برای فشار بیشتر شاید سرانجام چاره‌ای جز تعلیق فدراسیون فوتبال پیدا نکند.