پیتر زینوویف مبدع پیشگامی بود که برخی از اولین سینتی‌سایزرهایی را که برای تولید موزیک در دسترس عموم قرار گرفتند، طراحی کرد که بعد از سوی گروه‌هایی چون پینک فلوید، بیتلز، د هو، و کمیکال برادرز استفاده شدند.

زینوویف که در سن ۸۸ سالگی درگذشت، از جانب جان لرد، نوازنده کیبورد گروه دیپ پرپل، ستایش‌مندانه به عنوان «نابغه دیوانه‌ واقعی» توصیف شد.

پیتر زینوویف پسر لئو و سوفکا زینوویف، مهاجرانی اشرافی از روسیه بود و در سال ۱۹۳۳ در فولهام لندن به دنیا آمد. او در مدرسه گرامر سلطنتی گیلدفورد و مدرسه گوردونستورن درس خواند و برای تحصیل در رشته زمین‌شناسی به دانشگاه آکسفورد رفت.

از اواخر دهه ۱۹۵۰ میلادی به بعد، زینوویف شروع به آزمون و خطا با صدا کرد و در آغاز از مولد موج صدا و ضبط صوت‌هایی دست دوم استفاده می‌کرد. با این حال،  بعدتر در مصاحبه‌ای گفت: «نمی‌توانستم سفت و سخت بودن آن صدا را تحمل کنم. خیلی زود به این نتیجه رسیدم که نرم‌افزارهای موسیقی‌ساز راه‌حل هستند و همین شد که نهایتا به کامپیوترها روی آوردم.»

زینوویف یکی از اولین کسانی در دنیا بود که در خانه از کامپیوتر استفاده می‌کرد. او دو کامپیوتر کوچک دیجیتال پی‌دی‌پی ۸ را در زیرزمین خانه خود در پورتنی نصب کرده بود و آن‌ها را برنامه‌ریزی کرد تا اولین موسیقی‌های سلخاع شده با کامپیوتر را در دنیا تولید کند.

او بعدتر گفت: «واقعا تغییر بزرگی در زندگی من بود. از یک تفریح و سرگرمی، واقعا به فعالیت جدی زندگی من مبدل شد و پول زیادی روی آن سرمایه‌گذاری کردم.»

موزیکی ساخته این دستگاه با نام «قطعه‌ای برای کامپیوترهای خاک‌خورده»، اولین بار در سالن ملکه الیزابت در لندن در سال ۱۹۶۷ پخش شد. او به یاد آورد: «آن دستگاه آهنگی را نواخت که هیچ کس، حتی خودم، قبلا نشنیده بود. در واقع آهنگی تصادفی بود، پس اولین باری بود که یک کامپیوتر آهنگی را خودش می‌ساخت و می‌نواخت.»

در همان دوران، زینوویف به همراه دلیا دربی‌شایر و برایان هاجسون اتحادیه یونیت دلتا پلاس را به راه انداختند که پیشگام همکاری میان سازندگان موسیقی الکترونیک بود. آن‌ها با هم روی ساخت آهنگ‌ها کار کردند و استفاده از موسیقی الکترونیک را در فیلم، تلویزیون، و تبلیغات ترویج کردند. گرچه آن تلاش عمری کوتاه داشت و فقط یک سال دوام آورد، اما عرصه را برای ظهور موسیقی الکترونیک به مثابه سبک متمایزی در این هنر آماده کرد.

زینوویف شرکت خود را با نام «الکترونیک موزیک استودیوز» در سال ۱۹۶۹ با همکارانش، تریسترام کری و دیوید کاکرل، تاسیس کرد. آن شرکت برای ساخت موسیقی الکترونیک سینتی‌سایز تولید می‌کرد. شعار آن‌ها «به صدا فکر کن؛ حالا آن را بساز» بود و دستگاه ۳۰۰ پوند (معادل ۴ هزار پوند امروز) قیمت داشت. دستگاه وی‌سی‌اس۳ آن‌ها که به راحتی قابل حمل‌ونقل بود و سینتی‌سایزر ای‌کی‌اس که در کیف خود حمل می‌شد، برای موسیقی‌دان‌ها ظرفیت بی‌پایانی برای خلق آهنگ‌هاشان فراهم می‌آورد.

دستگاه وی‌سی‌اس۳ به نحوی خارق‌العاده مورد استفاده «د هو» قرار گرفت که آهنگ بی‌نظیر «دیگر گول نخواهم خورد» را با آن ساختند. صدای فرازمینی آن آهنگ مدیون پیت تاونسند است که آهنگ پیانوی خود را با استفاده از آن سینتی‌سایزر نواخت. ژان میشل ژار، پیشگام فرانسوی موسیقی «امبینت»، زمانی به نشریه «لیبریشن» گفت چگونه یک گیتار و یک ضبط صوت را با یک دستگاه وی‌سی‌اس۳ طاق زده است. او گفت: «شاعرانگی معصومانه‌ای در اولین سینتی‌سایزر وجود داشت. این ابداع فناوری در دنیای موسیقی، مانند ابداع بالگرد در صنعت هوانوردی بود؛ ابداعی غیرمنطقی و فراواقعی از آینده‌ای که هنوز در حال تشکیل و تکامل بود.»

اما دستگاهی بلندپروازانه‌تر، سینتی ۱۰۰ بود که بیشتر شبیه میز ترکیب صدای یک استودیوی موسیقی بود و اولین بار به سفارش رادیو بلگراد ساخته شد. دومین مشتری شرکت برای دستگاه سینتی ۱۰۰، کارگاه رادیویی بی‌بی‌سی بود که از همه بیشتر برای کار خود روی جلوه‌های صوتی و نوای زمینه سریال «دکتر هو» شناخته می‌شود.

گرچه دستگاه وی‌سی‌اس۳ در زمان خود محصولی کاملا موفق بود، اما توزیع کننده آمریکایی آن دستگاه، سر زینوویف و همکارانش کلاه گذاشت و منجر به خسارت مالی شدیدی شد. شرکت الکترونیک موزیک استودیوز در سال ۱۹۷۹ ورشکست شد و تعطیل کرد.

علاوه بر خلق دستگاه‌هایی که موزیک پخش می‌کردند، زینوویف خود نیز از آهنگ‌سازی لذت می‌برد. او با هریسون برتویسل همکاری کرد تا موسیقی اپرایی برای نمایش «نقاب اورفئوس» بسازد که اولین بار در سال ۱۹۸۶ در سالن ملی اپرای انگلستان پخش شد. در سال ۲۰۱۵ هم زینوویف دو سی‌دی با نام‌های«تقویم الکترونیک/ نوارهای الکترونیک موزیک استودیوز» منتشر کرد که متشکل از موسیقی‌های الکترونیک ساخته شده در دوران مدیریت او بر آن شرکت بود.

ژان میشل ژار در یادبود او گفت: «از تو متشکرم پیتر، پدر دستگاه‌های وی‌سی‌اس۳ و ای‌کی‌اس، به تو خیلی مدیون هستم.»

زینوویف چهار بار ازدواج کرد، از همسرانش، جنی و همچنین شش فرزند از ازدواج‌های قبلی وی در قید حیات‌اند.

پیتر زینوویف، مهندس و آهنگساز، در ۲۶ ژانویه ۱۹۳۳ به دنیا آمد و در ۲۳ ژوئن ۲۰۲۱ درگذشت.