جوهر سارنایف و برادرش تیمور، قبل از قرار گرفتن در مسیری که آنان را به انجام حمله‌ای سوق دهد که بسیاری آن را مرگبارترین اقدام تروریستی در خاک آمریکا، پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ خوانده‌اند، ۱۰ سال در ایالات متحده آمریکا بودند.

این دو برادر که قومیت چچنی دارند، با خانواده خود و در فرار از خشونت‌های موجود در کشور خود و به امید زندگی بهتر، به ماساچوست آمده بودند. آنان در شهر دانشگاهی کمبریج ساکن شدند و جوهر که آن زمان هشت ساله بود، ظاهرا جاافتاد.

در مارس ۲۰۱۱، دیوان عالی گفت که درخواست تجدیدنظر در مورد بازنگری در حکم اعدام سارنایف را خواهد شنید. جوهر سارنایف ۲۷ ساله در ۳۰ مورد اتهامی مرتبط با بمب‌گذاری ماراتن بوستون در سال ۲۰۱۵ محکوم شد، اما دادگاه تجدیدنظر در سال ۲۰۲۰ حکم اعدام او را لغو کرد.

درخواست تجدیدنظر جدید که قرار است در پاییز امسال استماع شود، ممکن است این حکم را معکوس کند. این دادگاه همچنین ممکن است چالشی باشد برای رئیس ‌جمهوری جو بایدن، که علنا خواستار پایان مجازات اعدام شده است. حتی اگر تجدیدنظر موفقیت‌آمیز باشد، رئیس ‌جمهوری اختیار آن را دارد که تاریخ اجرای آن را هرگز تعیین نکند.

در سال ۲۰۲۰ یک دادگاه تجدیدنظر فدرال در بوستون حکم سارنایف را رد کرد، و حکم داد که قاضی اولیه برای جلوگیری از تعصب هیئت منصفه علیه او، اقدام کافی نکرده است.

دولت ترامپ در آن زمان با اعمال زور از دیوان عالی خواست تا مجازات اعدام را برگرداند.

ویلیام بار، دادستان کل آن زمان، گفت:‌ «ما هر آنچه لازم باشد انجام خواهیم داد.»

اکنون، تحت ریاست جمهوری و دادستان کل جدید، دیوان عالی توافق کرده است که درخواست را بشنود، و تعیین سرنوشت سارنایف همچنان نامعلوم خواهد بود.

لری برونسون، معلم تاریخ در دبیرستان لاتین و کمبریج ریج، همان دانشگاهی که مت ديمون و بن افلک در آن تحصیل کرده‌اند، به شبکه خبری سی‌بی‌اس گفت که جوهر سارنایف شاگرد خوبی بود. او کاپیتان تیم کشتی نیز بود.

او گفت:‌ «می‌دانم که این بچه دلسوز است. می‌دانم که آینده‌دار است. او کشتی‌گیر فوق‌العاده‌ای است، ورزشکار است، هیچ‌وقت در گرفتاری نیافتاده. همواره سخاوتمند و باشفقت و متفکر بود.»

وقتی که او و برادر بزرگترش حمله به خط پایان مارتن ۲۰۱۳ بوستون را انجام دادند، سارنایف دانشجوی سال دوم پزشکی در دانشگاه ماساچوست بود و بورس دو هزار و ۵۰۰ دلاری برای دانشجویان سختکوش را دریافت کرده بود. پدرش گفت که او می‌خواست جراح مغز شود.

برادر بزرگتر در جریان تیراندازی با پلیس در ۱۸ آوریل ۲۰۱۳ کشته شد. سارنایف از تیراندازی جان سالم به دربرد و یک روز بعد، در حالی که در قایقی در حیاط یک خانه در واترتاون واقع در حومه بوستون مخفی شده بود، دستگیر شد.

گفته می‌شود که خانواده او چند سالی را در قرقیزستان گذراندند  گمان می‌رود زادگاه سارنایف در ۱۹۹۴ بوده باشد.

سارنایف در سال ۲۰۱۲ شهروند آمریکا شد. کمی قبل از بمب‌گذاری، پدرشان، آنزور سارنایف، به دنبال طلاق از همسرش، به داغستان بازگشت.

آقای سارنایف به بی‌بی‌سی گفت که به گمان او سرویس‌های مخفی اطلاعاتی، پسرهایش را به انجام بمب‌گذاری واداشته‌اند.

او در صفحه فیسبوک خود، «اسلام»‌ را به عنوان دیدگاهش به جهان فهرست کرده و گفته است که «حرفه و پول»‌ اهداف او در زندگی هستند. در رسانه اجتماعی روسی موسوم به «وکونتاکته»، او عضو چندین گروه چچنی است.

کمی پس از بمب‌گذاری، روسلان سارنایف، عموی برادران مهاجم، گفت که برادران سارنایف «خانواده ما و تمام قوم چچن را شرمسار کرده‌اند.» او همچنین گفت که از دسامبر ۲۰۰۵ به این سو، برادرزاده‌هایش را ندیده است.

وکلای سارنایف به دنبال این بوده‌اند که او را جوانی آشفته‌حال به تصویر بکشند که تحت تاثیر قدرتمند برادر افراطی‌شده‌اش قرار گرفته بوده است که در جریان تیراندازی پلیس به ضرب گلوله جان باخت.

دادستان‌ها ادعا کردند که سارنایف و برادرش از آمریکا متنفر بودند، هر چند عموی این مرد جوان گفت که هرگز شاهدی بر این ادعا را مشاهده نکرده است.

او در جواب به این سوال که چه چیزی ممکن است آنان را تحریک به بمب‌گذاری کرده باشد، جواب داد که برادرزاده‌هایش «بی‌عرضه/خودباخته»‌ بودند. او گفت:‌ «این تنها دلیلی است که می‌توانم تصور کنم. هر چیز دیگری، هر چیزی دیگری که درباره مذهب و اسلام باشد، تقلبی و دروغین است.»