«چه کسی این‌جا از ایمانش به خداوند مطمئن نیست؟» من کلاس هفتم بودم. دست لاغر با ناخن‌های جویده و لاک صورتی و آبی‌ام را با تردید بلند کردم. کل کلاس نفسشان را حبس کرده بودند. ظاهراً تنها از ‌دین ‌برگشته‌ کلاس من بودم.

تازه دوازده سالم شده بود و شاگرد جدید یک مدرسه کاتولیک سطح بالا در حومه شهر دنور، کلرادو، شده بودم. مدیر مدرسه، فوری مرا به کلاس‌های مذهبی فوق‌العاده روزانه فرستاد تا اولیاء مدرسه روی اندیشه‌های دینی بنیادی من کار کنند. من در کلیسای کاتولیک تعمید داده شدم، اما خانواده‌ام بسیار مترقی بودند. آن‌ها به من آموختند که یک چیزی در این دنیا هست که از من بزرگتر است و من نباید در مورد آن قضاوت یا کنجکاوی کنم.

من بعد‌ها در دانشگاه دپول، که یک دانشگاه یسوعی فوق‌العاده بود، تحصیل کردم. در آن‌جا در کلاس‌های عدالت اجتماعی کاتولیک شرکت کردم و با طرفداران جنبش دگرباشان جنسی رنگین‌کمانی از نژاد‌های مختلف آشنا شدم. من همیشه از ایمان بی‌چون و چرای آنها شگفت‌زده می‌شدم. ایمان خودم مدت‌ها قبل از بین رفته بود. مسیحیت و قواعد و آموزه‌های آن در مورد سوء‌استفاده‌های جنسی شیاطین و زن‌ستیزی‌اش به تدریج برایم سوال‌برانگیز و بعد ناخوشایند و تهوع‌آور شد. من به عنوان یک فرد شدیداً ترقی‌خواه، احساس کردم مذهب کاتولیک دیگر با هویت و جایگاه من سازگار نیست.

به همین دلیل از خواندن این خبر که پاپ «ترقی‌خواه» محبوب جهان، نظرکشیش‌های کاتولیک در رد از‌دواج زوج‌های هم‌جنس را تایید کرده، زیاد تعجب نکردم. واتیکان در اعلامیه‌ای  نظر کشیش‌ها را تایید کرده که این نوع ازدواج «خلاف دستورات خالق است.» پاپ و همکارانش در واتیکان به این نتیجه رسیدند که «خداوند نمی‌تواند به گناهان آمرزش بدهد» و اضافه کردند که رابطه جنسی هم‌جنسگرایان «یک اختلال روانی است.»

این ادعا قطعاً ناامیدکننده است، اما تعجب‌آور نیست. پاپ تحت کنترل یک نهاد باستانی مردسالار، پسرفت‌گرا و بدون شک سوءاستفاده‌گر است. او نیز رهبر آینده‌نگر، آزاد‌اندیش و روشن‌بینی که مردم فکر می‌کردند نیست. او هرگز نمی‌توانست چنین اصلاحاتی را در کلیسای کاتولیک اعمال کند، حال نظرات و اعتقادات شخصی‌اش هر چه که بودند (که احتمالاً هرگز نخواهیم دانست.)

درست است. پاپ می‌خواهد هم‌جنس‌گرا‌های کاتولیک همچنان به کلیسا بروند، زیرا با فاش شدن خبر سوء‌استفاده‌های جنسی از کودکان و لاپوشانی‌های واتیکان تعداد پیروانی که در فکر ترک کلیسا هستند روز به روز بیشتر می‌شود. به گزارش آژانس خبری کاتولیک، در آلمان از هر سه نفر کاتولیک، یک نفر در فکر ترک کلیسا است. این امر در مورد کاتولیک‌های ایالات متحده نیز صادق است. پاپ فرانسیس از قوانین پیوند قانونی زوج‌های هم‌جنسگرا حمایت کرد، امری که آخرین تلاش او برای تشویق ترقی‌خواهان به شرکت در مراسم کلیسایی محسوب می‌شود. اما تأیید ازدواج آن‌ها زیر سایه کلیسا چه؟ این اتفاق هرگز نمی‌افتاد.

فراموش نکنید که  فرانسیس در سال ۲۰۱۱ گفته بود زنان می‌توانند در محراب دعا بخوانند، اما هرگز نمی‌توانند کشیش شوند. او بابت این اظهارات از طرف کاتولیک‌ها و غیر‌کاتولیک‌ها مورد تحسین قرار گرفت، در صورتی‌که لازم نبود. این امر نیز مانند زمانی که طبق متمم ۱۹ قانون اساسی ایالات متحد آمریکا به زنان حق رأی داده شد اما آن‌ها تا زمان تصویب قانون فرصت اعتباری برابر در سال ۱۹۷۴ نمی‌توانستند کارت اعتباری به نام خود داشته باشند، بیشتر ظاهری بود تا این‌که در عمل تغییری ایجاد کرده باشد.

از آن بدتر این‌که، واتیکان قوانین رازداری اسقفی خود که به این نهاد اجازه می‌داد از گزارش موارد سو‌ء‌استفاده جنسی به مقامات دولتی طفره رود را در سال ۲۰۲۰ اصلاح کرد.

مقام پاپی و نظام مرد‌سالاری نهادهایی منسوخ شده‌ هستند که بیشتر ضرر داشته‌اند تا منفعت و امروز پاپ ثابت کرد که اعضای دارای دیدگاه‌های ترقی‌خواهانه حقیقتا نمی‌توانند به این نهاد احساس تعلق کنند.