یک سازمان خیریه هشدار داده است که جنگ داخلی سوریه «در حال فراموشی» است. این موسسه نتایج یک نظرسنجی را منتشر کرده که بر اساس آن تنها دو سوم بریتانیایی‌ها می‌دانند که این درگیری هنوز ادامه دارد.

موسسه امداد سوریه (سیریا ریلیف) می‌گوید که میلیون‌ها نفر در سوریه، بدون غذا و سرپناه کافی هستند و سالگرد گرفتاری آنها در جنگ «نباید برای ما صرفاً یک درس از کتاب تاریخ باشد.»

این مرکز به مناسبت دهمین سالگرد آغاز درگیری‌های سوریه، نتایج یک نظرسنجی را منتشر کرده  که موسسه یوگاو آن را انجام داده است.

فقط ۵۸ درصد از مردم بریتانیا در این نظرسنجی اظهار داشته‌اند که از ادامه درگیری در سوریه اطلاع دارند. چهار درصد معتقد بودند که این جنگ به پایان رسیده است. ۳۸ درصد اطلاعی نداشتند. ۱۷۵۳ بزرگسال بین ۱۶ تا ۱۷ فوریه در این نظرسنجی شرکت کرده‌اند.

به گفته موسسه خیریه امداد سوریه، یک سال و نیم پیش آگاهی از ادامه درگیری‌ها بسیار بیشتر بود. هفتاد و دو درصد کسانی که در نظرسنجی اوت ۲۰۱۹ شرکت کردند گفتند که از ادامه جنگ آگاهند.

عثمان مقبل، مدیر اجرایی موسسه امداد سوریه، می‌گوید که «این واقعیت که در بریتانیا و در سراسر غرب، درد و رنج مردم سوریه در حال فراموشی است» بر درد و رنج یک دهه جنگ می‌افزاید.

وی افزوده: «در سوریه اکنون بیش از ۸۰ درصد مردم در فقر زندگی می‌کنند. ۹.۳ میلیون نفر از امنیت غذایی بی‌بهره‌اند و ۲.۲ میلیون نفر دیگر در آستانه گرفتار شدن در ناامنی غذایی هستند. حدود ۱۵.۵ میلیون سوری از دسترسی به آب آشامیدنی و بهداشتی که ما آن را یک امر مسلم فرض می‌کنیم، محروم‌اند. سیستم مراقبت‌های بهداشتی در سوریه، مدتها قبل از شیوع کرونا فلج شده بود. ۲.۴ میلیون کودک از تحصیل محروم شده‌اند. این بیشتر به دلیل بمباران‌های عمدی و بی‌رویه غیرنظامیان و هدف‌گیری خانه‌ها‌، مدارس‌، بیمارستان‌ها، بازارها و زیرساختهای حیاتی است.»

وی گفت: «همه‌گیری جهانی بدبختی و رنج را بیشتر کرده است. سوری‌ها همچنین با تورم و بیکاری فزاینده روبرو هستند و به طور روزافزون استطاعت مالی برای تهیه اقلام اساسی را ندارند. ۶.۲ میلیون نفر در داخل سوریه آواره هستند و۵.۶ میلیون نفر در کشورهای همسایه پناهنده شده‌اند. تقریبا نیمی از این جمعیت را کودکان تشکیل می‌دهند. در هوای سرد زمستان بسیاری از آنها مجبورند در چادرها و سرپناه‌های موقت زندگی کنند. درد و رنج سوری‌ها ده سال دیگر هم ادامه خواهد داشت، اگر ما با تجربه‌ دردناک آنها صرفا به عنوان یک درس تاریخی برخورد کنیم.»

خطری دیگر که مردم سوریه با آن روبرو هستند، خطر تروریسم اسلامی است. گزارش‌های اخیر حاکی از آن است که کودکان در اردوگاه پناهجویان الهول در شمال شرقی کشور در معرض خطر شستشوی مغزی توسط عناصر داعش قرار دارند. یک محقق این اردوگاه را «زهدانی برای تولید نسل‌های جدیدی از افراط گرایان» توصیف کرده است.

ماه گذشته رئیس نهاد مبارزه با تروریسم سازمان ملل متحد خواستار بازگرداندن ۲۷ هزار کودک در الهول شد، و شرایط آنها را «یک وضعیت وحشتناک» و «یکی از مهمترین مسائل امروز جهان» توصیف کرد.

بیشتراز ۶۲ هزار نفر از ساکنان الهول عراقی یا سوری هستند.

جنگ سوریه در سال ۲۰۱۱ به دنبال تظاهرات دموکراسی‌خواهانه در شهر درعا همزمان با اعتراضات بهار عربی در کشورهای دیگر منطقه آغاز شد. هنگامی که رژیم بشار اسد تظاهرات مخالفان را در روز ۱۵ مارس سرکوب کرد، مردم بیشتری با خواست استعفای او به خیابان‌ها ریختند.

بعداً در همان سال شورشیان خود را مسلح کردند و نتیجه آن جنگ داخلی تمام عیار شد. گروه‌های بزرگ‌تر شورشی، درگیری را در شهرهای بزرگ از جمله حلب که در آن زمان مستمرا بمباران می‌شد و نیز در دمشق، پایتخت، آغاز کردند.

طی سال‌های گذشته نیروهای بشار اسد به هدف قرار دادن مکان‌های غیرنظامی از جمله بیمارستان‌ها متهم شده‌اند. تحقیقات بین‌المللی نتیجه گیری کرده است که این رژیم همچنین از سلاح‌های شیمیایی استفاده کرده است.

این درگیری‌ها پای قدرتی جهانی مانند روسیه را که از اسد پشتیبانی می‌کند، به درگیری کشانده است. روس‌ها از سال ۲۰۱۵ حملات هوایی و موشکی علیه مخالفان بشار اسد انجام داده‌اند. این به نوبه خود موجب گسترش افراط‌گرایی از طریق  گروه‌هایی مانند داعش شده است. بریتانیا و ایالات متحده نیز حملاتی را علیه داعش در سوریه انجام داده‌اند.

در مجموع نزدیک به ۴۰۰ هزار نفر در درگیری‌ها کشته شده‌اند و بیش از پنج میلیون سوری از موطن خود گریخته‌اند.