سرور دانش، معاون دوم رئیس جمهور افغانستان در کنفرانس چهار روزه هماهنگی نهادهای مبارزه کننده با خشونت علیه زنان که در کابل برگزار شده بود گفته است، زنان نیمی از جمعیت یک کشور را تشکیل میدهند؛ هرگاه این جمعیت مورد خشونت قرار گیرد آن جامعه؛ جامعهای بیمار است.
آقای دانش گفت: « بهرغم همه تلاشها و اقداماتی که در سالهای اخیر، توسط حکومت وحدت ملی در این عرصه صورت گرفته است با تاسف زیاد هنوز محرومیت و خشونت در عرصههای مختلف فرهنگی، اقتصادی و سیاسی زندگی زنان این کشور دیده میشود. این خشونتها از خانواده، حقوق خانوادگی و مسایل مربوط به ازدواج، طلاق، حق مهر و میراث گرفته تا همه عرصههای مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی بانوان را شامل میشود.
آقای دانش گفت در این بخش تلاشهای زیادی صورت گرفت است، اما بازهم موفق نبودیم و هنوز هم خشونتهای گوناگون علیه زنان این کشور وجود دارد و بانوان افغانستان تحت شکنجه و انواع خشونتهای فیزیکی و روانی قرار دارند و حقوقشان پایمال میشود. او همچنین درمورد ازدواجهای زیر سن زنان اظهار داشت که متاسفانه بیست هشت درصد بانوان افغانستان در دوران کودکی مجبور به ازدواج شدهاند که یک موضوع نگران کننده بوده است.
آقای دانش گفت:« مساله نگران کننده این است که فضای خشونت علیه بانوان در سال ۹۶ بیشتر از سال ۹۵ و در سال ۹۷ بیشتر از سال ۹۶ بوده است و متاسفانه این وضعیت هر سال افزایش مییابد».
دانش، بیسوادی، کمسوادی، فقر، ناداری، بیکاری، وضعیت بد امنیتی، وجود گروههای مسلح غیر مسئول، عرف و سنتهای ناپسند و دهها عوامل دیگر را در افزایش خشونتها علیه زنان این کشور دخیل میداند.
مریم جلالی، استاد دانشکده شرعیات درمورد وضعیت زنان و ازدواجهای زیر سن به خبرنگار ایندیپندنت گفت: « در هر نظام که مکافات و مجازات وجود نداشته باشد، هر شهروند به خواست خود هرچه دلش خواست انجام میدهد. ازدواجهای زیر سن هم در افغانستان از همین جا سرچشمه میگیرد. شما به من نشان بدهید که حکومت چه کسی را مجازات کرده که چرا دختران زیر سن را وادار به ازدواج کردهاند».
نادرشاه درانی دانشجوی دانشکده اقتصاد در این مورد گفت: « فقر، ناداری، بیسوادی، بیکاری، عدم آگاهی از قانون، عدم شناخت دقیق از شریعت اسلامی و عدم تطبیق قانون بالای متخلفین در افغانستان از عواملی است که مردم بدون هراس دست به چنین ازدواجهای زیر سن زده و یا خشونتها را علیه زنان بیشتر کردهاند. این مسئولیت حکومت افغانستان است که علیه خشونت بر زنان و ازدواجهای زیر سن مبارزه جدی کرده و کسانیکه دست به چنین اعمالی میزنند باید شدیداً مجازات شوند».
مسئولین حقوق بشر در افغانستان گفتهاند، ازدواجهای اجباری، آغاز خشونتها علیه زنان است، سبب فرار از منزل، خودکشی و خودسوزی شده و مشکلات اجتماعی زیادی را به بار میآورد و در کنار آن سبب ۲۰ درصد مرگ و میر مادران و نوزادان، در جریان تولدها میشود.
عزیزالله لودین، که در یکی از مساجد شهر کابل خطیب است، درمورد خشونت علیه زنان و ازدواجهای زیر سن گفت : « خشونت علیه زنان، عمل ناجوانمردانه و غیر انسانی است و کسانیکه از شریعت اسلامی آگاهی داشته باشند هرگز دست به چنین اعمالی نمیزنند. او اضافه کرد که ازدواجهای زیر سن خلاف شریعت اسلامی است و فقه اسلامی یکی از مهمترین معیارهای ازدواج را بلوغ جسمی و عقلی دو طرف تعیین کرده که متاسفانه در اینجا رعایت نمیشود».
افغانستان یکی از کشورهایی است که نزدیک به نیمی از جمعیت آن را زنان تشکیل میدهند. زنان از گذشتههای دور تاکنون برای دریافت حقوق شان قربانی دادهاند و هنوز هم قربانی میدهند و حکومتها از گذشته تاکنون نیز نتوانستهاند در برابر این رفتارها مبارزه جدی و مفیدی را انجام دهند.