قرار بود «شه‌بندر» شامل بزرگراه شش‌بانده، فرودگاه، پنج‌هزار واحد مسکونی، بیمارستان، رستوران، نیروگاه برق و قطار برقی باشد؛ اگر بندر رجایی در چارچوب سیاست‌های شاه فقید پیش می‌رفت، ایران می‌توانست به شبکه ترانزیتی منطقه تبدیل شود