شیکاگو از دهه ۱۹۲۰ میلادی و دوران ممنوعیت الکل در ایالات متحده، به عنوان مهد مافیای کشور شناخته می‌شود و میزبان گانگسترهای معروفی از جمله آل‌کاپون بوده است. حضور کاملا محسوس مافیا و فرهنگ گانگستری در شیکاگو امروزه نیز آن قدر زیاد است که به این شهر لقب «شیراق» داده شده است، به کنایه از این که در خشونت و کشت و کشتار چیزی از عراق کم ندارد. فعالیت مافیا در این شهر با فروش نوشیدنی‌های الکلی شروع شد و طی سال‌های بعد از لغو ممنوعیت الکل، به توزیع و فروش مواد مخدر مبدل شد ولی امروزه حتی به عرصه‌ای جدید و غیرمنتظره دیگری راه یافته است.

یکی از دارودسته‌هایی که در دهه ۱۹۶۰ میلادی تاسیس شد دارودسته «بلک دیسایپلز» نام دارد که به زودی کنترل بخش‌هایی بزرگ را در جنوب شهر شیکاگو به دست گرفت. قدرت این دارودسته آن قدر زیاد شد که به گزارش نشریه «شیکاگو تریبیون» در دهه ۱۹۹۰ میلادی آن‌ها به رهبری «مارول تامپسون» یک ساختمان مسکونی ۱۶ طبقه را در خیابان «کینگ» در اختیار داشتند و آن را با تک‌تیراندازهای مجهز به دیددرشب و تسلیحات دیگر پر کرده بودند تا ۲۴ساعته از ساقیان مواد مخدر در برابر رقبا محافظت کنند. درآمد این دارودسته از فروش مواد مخدر در این دوران تا به روزی ۳۰۰ هزار دلار می‌رسید.

آن سازماندهی طی سال‌های بعد با تلاش ماموران فدرال نهایتا متوقف شد و بسیاری از سران گانگستر شیکاگو بازداشت و به حبس‌هایی طولانی محکوم شدند. اما آن عملیات باعث توقف کارهای مافیا نشد و این عرصه شاهد ورود کالایی جدید برای رقابت و هیزم ریختن به آتش خشونت‌ها بود: موسیقی رپ. از اوایل دهه ۲۰۱۰ میلادی موسیقی رپ به شدت در ایالات متحده و کل دنیا با محبوبیت مواجه شد و به صدر جدول‌های فروش راه یافت. این مساله گرچه باعث ورود پول‌های کلان و قراردادهای سودآور به زندگی هنرمندان رپ شد اما نه تنها نتوانست با فرهنگ خشونت مقابله کند بلکه باعث افزایش خشونت‌ها نیز شد، شاید معروف‌ترین مثال خشونت دنیای رپ به سال‌ها قبل و نزاع معروف میان «توپک» (Tupac) و «بیگی» (Biggie) برگردد که به عنوان دو دوست علاقه‌مند به موسیقی رپ کار خود را شروع کردند ولی دست آخر، بی‌احترامی و خشونت‌ورزی آن‌ها علیه یکدیگر موجب قتل هر دو شد.

داستان فرهنگ رپ در شهر شیکاگو- از مهدهای رپ‌خیز کشور- نیز از آن ماجرا دور نیست. اما پیش از شرح این ماجرا بد نیست نگاهی داشته باشیم به محل جغرافیایی و پیشینه دو گروه اصلی رقیب در جنوب شهر شیکاگو، یکی از محلات فقیرنشین در آمریکا. به گزارش مفصل اداره مبارزه با مواد مخدر امریکا، این شهر در حال حاضر محل زندگی و فعالیت صدها دارودسته و هزاران گروه‌ زیر مجموعه آن‌ها است که گهگاه بعد از بروز اختلاف در گروه بزرگ‌تر از آن جدا شده و دارودسته خود را تاسیس می‌کنند. دارودسته بلک دیسایپلز هم قدم در همین راه گذاشت و تنها بعد از یک دهه فعالیت، در دهه ۱۹۷۰ میلادی زیر گروه «گانگستر دیسایپلز» از آن جدا شد و استقلال خود را اعلام کرد. گروه جدید که با نام «او بلاک» معروف است هم در همان جنوب شهر و از پایین خیابان ۶۳ تا خیابان ۱۲۷ حضور دارد که محل حضور بلک دیسایپلز نیز است و مرز میان قلمروی این دو گروه خیابان کینگ است.

همین محل اکنون محل اصلی نزاع بین دو گروه است که دیگر مانند سابق از تجارت سیاه مواد مخدر سود نمی‌برند ولی به جای آن کالای مجلل‌تری دارند: موسیقی رپ. بسته به شهرت و محبوبیت هر خواننده، قراردادهای سودآورتری با آن‌ها بسته می‌شود که در مورد خوانندگان مطرح در سطح کشور قراردادهایی چند میلیون دلاری است. اما همین امر باعث ترویج بیشتر فرهنگ گانگستری و خشونت در میان ساکنان مناطق مذکور شده است. در یکی از موزیک‌ویدیو‌های رپ که توسط گروه «۲۴ مانی گنگ» همین چند سال پیش با نام «رقص نور (Light Show)» و به مناسبت روز پدر ساخته شد هزاران فرد نشان داده می‌شود که در مهمانی هستند و بسیاری از آنان تفنگ‌های خود را به دوربین نشان می‌دهند. نکته آزاردهنده‌تر ویدیو اما آن است که در میان افرادی که تفنگ‌های خود را به رخ می‌کشند، نوجوانان و کودکان هم دیده می‌شوند که همین حکایت از ترویج فرهنگ خشونت‌ از سنین پایین دارد.

اما با بالا گرفتن محبوبیت موسیقی رپ در کشور، این گروه «او بلاک» بود که توانست هنرمندان معروف بیشتری تولید کرده و پول بیشتری را جذب خود کند، هنرمندانی نظیر «کینگ وان» (King Von) «چیف کیف» (Chief Keef) و «لیل ریس» (Lil Rees) که همه با ترویج فرهنگی خشونت‌آمیز، رقبای خود را تهدید به قتل و ترور می‌کنند و متاسفانه این تهدیدات همیشه در حد حرف باقی نمی‌ماند. کینگ وان چند سال پیش ویدیویی را در اینستاگرام خود منتشر کرد که به کودکی خردسال یاد می‌دهد با تفنگ آب‌پاش به سر رقیب شلیک کرده و بگوید «توکا را گا**دم» که خود حکایت از داستان وحشتناک و ادامه‌دار دیگری دارد.

توکا نوجوانی ۱۵ساله و علاقه‌مند به رپ از گروه بلک دییسایپلز بود که در سال ۲۰۱۱ در ایستگاه اتوبوسی در خیابان کینگ به ضرب چندین گلوله کشته شد. ماجرای قتل او با عبارت «دود کردن توکا» به یکی از بندهای مکرر در موسیقی رپرهای او بلاک و حتی سراسر کشور راه یافت که رسما قتل او را تمسخر کرده و به دوستان و خانواده او بی‌احترامی می‌کردند. همین باعث شد برادر او که رپر دیگری با نام «لیل مارک» (Lil Mark) بود در موسیقی‌های خود از انتقام‌جویی خبر دهد و علیه رقبای گروه او بلاک موزیک‌هایی توهین‌آمیز بسازد. فعالیت او اما چندی به طول نینجامید چرا که او نیز در ایستگاه اتوبوس دیگری در همین خیابان سه سال بعد ترور و کشته شد و بعد هم همان ایستگاه اتوبوس به محل ساخت موزیک‌ویدیویی برای موسیقی رپ گروه رقیب تبدیل گشت.

فرد دیگری که به انتقام‌جویی توکا برخاست، دختر نوجوانی ۱۷ساله به نام «جیکایرا بارنز» بود که با ساخت حسابی کاربری در توییتر علنا اعلام می‌کرد دشمنان توکا را خواهد کشت. به گزارش «شیکاگو سان تایمز» به نقل از منابع رسمی او در ۳ تا ۵ تیراندازی و به گفته منابع نزدیک به دارودسته‌ها او در حداقل ۱۵ تیراندازی مشارکت داشت تا آن که خود در تاریخ ۱۱ آوریل ۲۰۱۴ هدف قرار گرفت و جان باخت. اما ماجراهای انتقام‌جویی به این جا هم ختم نشد و شهرت یکی از رپرهای بلک دیسایپلز باعث وقوع فاجعه وحشتناک دیگری این بار در مرکز شهر و در روز روشن شد.

«اف بی‌جی داک» (FBG duck) که در تقاطع خیابان ۶۳ و خیابان لاورنس زندگی می‌کرد از معدود رپرهای بلک دیسایپلز بود که به محبوبیتی چند دست یافت و توانست قراردادی سودآور با یک شرکت معروف تولیدکننده موسیقی امضا کند. او از دوستان نزدیک توکا بود و به خاطر مرگ او نسبت به رپرهای رقیب همواره احساس دشمنی داشت که در موزیک‌ها و مصاحبه‌های او نیز به وضوح روشن است. او به ویژه با کینگ وان و لیل درک و چیف کیف درگیر بود چرا که در نظرش آن‌ها همواره مرگ توکا را مایه تمسخر قرار داده بودند. شایعه شده بود که گروه او بلاک برای مرگ او جایزه‌ای میلیون دلاری تعیین کرده‌اند چرا که نباید رپری از گروه رقیب بتواند قراردادی پرسود امضا کند. بعد از درگیری داغی لفظی در شبکه‌های اجتماعی با رقبای خود، او در روز ۵ اوت سال جاری میلادی به همراه دوست دخترش و دوست دیگری برای خرید به خیابان میشیگان می‌رود که شلوغ‌ترین مرکز گردشگری شهر و محل استقرار نشان‌های تجاری باکلاس است و به همین خاطر بسیار امن تلقی می‌شود. به گزارش نشریه «بلاک کلاب شیکاگو» در ساعت ۱۵:۲۶ بعد از خروج از مغازه دولچه گابانا، دو خودرو از جلوی آن‌ها رد شدند و دو تیرانداز از هر ماشین ۱۷ گلوله به سمت آنان شلیک کردند. اف بی‌جی داک سعی می‌کند با تفنگ خودش از خود و همراهانش دفاع کند اما خشاب غیراستانداردی که در ویدیو‌های او نیز دیده می‌شود قفل کرد و او نتوانست شلیک کند و با اصابت سه تیر به گردن و قفسه سینه‌اش جان باخت و هر دو همراهش هم مجروح می‌شوند. قتل خواننده‌ای معروف درست در روز روشن در امن‌ترین جای شهر و قاتلان فراری که پلیس هیچ ردی از آنان ندارد باعث شد بعد از ترور او پلیس شیکاگو آن قدر هراس اقدامات تلافی‌جویانه داشته باشد که سراسر خیابان کینگ را از ماموران و ماشین‌های پلیس بر سر هر چهارراه و خیابان پر کند.

بعد از مرگ او، کینگ وان و چیف کیف دوباره قتلش را در توییتر مورد استهزا قرار دادند. این در حالی است که فردی نظیر کینگ وان تاکنون بارها به جرایم مختلف، از جمله سرقت مسلحانه و استفاده غیرقانونی از اسلحه متهم و محکوم شده است. او آن قدر شرور است که شبی بعد از آن که فردی از گروه مخالف برایش ادا درآورد، کمی بعد به همراه دوستی با مسلسل برگشت و او و دو نفر همراهش را به رگبار بست که باعث قتل هر سه نفر شد. ماجرای دادرسی سه سال به طول انجامید و از آن جا که کینگ وان خلاف دوستش به قتل مقتولان اعتراف نکرد، آزاد شد و دوستش ۲۰ سال حبس گرفت. تنها یک روز بعد از آزادی او از این پرونده، اتفاق دهشتناک دیگری در جنوب شهر اتفاق افتاد.

به گزارش شیکاگو سان تایمز، «ووسکی» (Wooski) رپر دیگری از بلک دیسایپلز که از دشمنان خونی کینگ وان محسوب می‌شود در تاریخ ۱۵ فوریه سال جاری برای شرکت در مراسم خاکسپاری دوستی، که خود قربانی تیراندازی‌های روزانه در این منطقه بود، به تقاطع خیابان کینگ و ۶۵ می‌رود که ماشینی در حال حرکت با مسلسل به سمت حاضران در مراسم رگبار می‌بنند و از قرار معلوم او را هدف قرار داده بود. در این تیراندازی شش نفر از جمله ووسکی و سه نوجوان مجروح شدند ولی خوشبختانه هیچ کس جان نباخت. گرچه در این فاجعه رد مستقیمی از کینگ وان پیدا نشد ولی دلیل آن هم به احتمال زیاد چیزی جز نزاع همیشگی گروه‌های گانگستر شیکاگو نبوده است که امروزه به جای دعوا بر سر قلمرو و درآمد فروش مواد مخدر به کشتار یکدیگر برای پول موسیقی رپ دست می‌برند.