یان اگلاند، دبیرکل شورای پناهندگان نروژ که از از سازمانهای بزرگ امدادرسان در افغانستان است، هشدار داد که دستور دونالد ترامپ، رئیسجمهوری آمریکا، برای تعلیق ۹۰ روزه کمکهای خارجی پیامدهایی فوری و فاجعهبار برای افغانستان خواهد داشت.
این تصمیم در حالی اتخاذ شد که عملیات امدادرسانی در این کشور از پیش نیز تحت فشار شدید قرار داشت و بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، میلیونها نفر برای زنده ماندن به این کمکهای بشردوستانه نیاز دارند.
ترامپ پس از آغاز کار در روز دوشنبه، دستور توقف موقتی کمکهای توسعهای خارجی را صادر کرد تا کارآیی و تطابق این کمکها با سیاست خارجی او بررسی شود. با این حال جزئیات این دستور، از جمله اینکه آیا بودجه کمکهای بشردوستانه افغانستان را هم شامل میشود یا نه، هنوز مشخص نیست. کمکهای بشردوستانه به افغانستان معمولا از طریق سازمانهای غیردولتی و نهادهای وابسته به سازمان ملل منتقل میشوند.
بر اساس اعلام اداره بازرس ویژه ایالات متحده در امور بازسازی افغانستان، دولت بایدن از اکتبر ۲۰۲۱ تا سپتامبر ۲۰۲۴، حدود سه میلیارد و ۳۳ میلیون دلار به افغانستان تحت سلطه طالبان کمک کرده است. این سازمان هشدار داده بود که طالبان هم به این پولها دسترسی دارند و از آن برای تقویت رژیمشان استفاده میکنند.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
یان اگلاند، دبیر کل شورای پناهندگان نروژ، به رویترز گفت این تصمیم تعلیق موقتی کمکهای آمریکا به افغانستان، سازمانهای امدادی را در شوک فرو برده است.
او روز سهشنبه در مصاحبهای ویدیویی از کابل تصریح کرد: «تعلیق ۹۰ روزه تمامی کمکها، بدون اعطای کمکهای جدید و بدون تخصیص بودجه جدید، بلافاصله پیامدهایی فاجعهبار خواهد داشت؛ برای عملیاتی که در حال حاضر هم بهشدت با کمبود مواجه است، برای دختران و زنان بسیار فقیر و آسیبپذیر و برای غیرنظامیان در افغانستان.»
یان اگلاند از یک هفته پیش در افغانستان است و از شهرها و مناطق مختلف از جمله مرز اسلام قلعه میان ایران و افغانستان و شهر کابل دیدن کرده است. او با تاکید بر لزوم ادامه کمکهای بشردوستانه به افغانستان، حمایت از عملیات امدادی آژانسهای سازمان ملل را برای مردم این کشور حیاتی دانست و گفت: «بیش از ۲۳ میلیون نفر در افغانستان، یعنی بیشتر از نیمی از جمعیت این کشور، به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند. اما کمکها کاهش یافتهاند چرا که اهداکنندگان هم خود با بحرانهای مختلفی مواجهاند و هم از محدودیتهای طالبان برای زنان در بیشتر زمینههای زندگی عمومی، از جمله تحصیل و درمان، نگرانی دارند.»
طالبان از سال ۲۰۲۲ کار کردن زنان افغان در سازمانهای غیردولتی را ممنوع کردند، اما اگلاند گفت که سازمان او و دیگران عملا توانستهاند این محدودیتها را دور بزنند. با این حال اکنون کمبود بودجه این موضوع را به خطر انداخته است. اگلاند تاکید کرد: «آنچه در پایتختهای غربی درک نمیشود، این است که اخراج کارکنان زن و قطع کمکها به دختران و زنان نیازمند در ماههای اخیر به دلیل دستور طالبان نبوده، بلکه نتیجه کاهش کمکها است.»
او اشاره کرد که در مذاکراتش با رهبران طالبان، لزوم بازگشایی درهای مدارس و دانشگاهها به روی دختران و زنان را مطرح کرده و گفته است: «شما نمیتوانید نیمی از جمعیت کشورتان را از تحصیل محروم کنید.»
با این حال، طالبان نهتنها به درخواست چهرههای مانند یان اگلاند توجهی نمیکنند که به فشارهای سازمان ملل متحد برای لغو فرمانهای ضد انسانی، خودداری از انحصار قدرت و قطع روابط با گروههای تروریستی بینالمللی هم پاسخ مثبتی ندادهاند.
At Islam Qala border crossing today between Afghanistan and Iran. Large numbers of expelled Afghans cross every day. Iran wants to deport 2 million, Pakistan has already sent back 800.000. And Western donors have forgotten their promises to Afghan girls and have cut their aid. pic.twitter.com/Cb0YYuHKTS
— Jan Egeland (@NRC_Egeland) January 19, 2025
یان اگلاند پس از دیدار از مرز افغانستان و ایران در اسلامقلعه، در گزارشی اعلام کرد که افغانستان به دلیل فروپاشی اقتصادی و نبود امید به آینده، برای پذیرش افغانهای مهاجرتکرده آمادگی ندارد. در گزارش اگلاند آمده است: «افغانهای آسیبپذیری که در حال بازگشت به وطن در مرز ایران ملاقات کردم، احساس میکنند در وضعیت بلاتکلیفی دائمی زندگی میکنند. آنها افغانستان را به امید یک زندگی بهتر و امنتر ترک کردند و اکنون به آیندهای نامشخص بازمیگردند؛ جایی که همچنان با بیکاری، گرسنگی و نقض حقوق بشر مواجهاند؛ همان مشکلاتی که باعث شدند وطنشان را ترک کنند.»