«پیروزی بزرگ در مذاکرات»، عبارت آشنای مقامات و مدیران ایرانی بعد از هر مذاکره بین‌المللی است. اما این عبارت یا تیتر و عنوان معروف، از سوی کمتر کسی باور می‌شود.

پس از حکم لغو میزبانی تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا به دلیل نگرانی از ایمنی تیم‌ها، داوران و عوامل اجرایی مسابقات که باید به ایران سفر کنند، مقامات سیاسی ایران و باشگاه‌های ایرانی نیز از تحریم لیگ قهرمانان آسیا سخن گفتند. اولین واکنش طرف ایرانی، این بود که قطعا از لیگ قهرمانان کنار می‌کشند. ای‌اف‌سی اما خیلی زود موضع خود را روشن کرد و خبر داد که استقلال و شهر خودرو در پلی‌اف در زمین بی‌طرف (قطر) بازی می‌کنند و دور رفت مرحله گروهی بازی‌ها به میزبانی ایران نخواهد بود، تا برای دور برگشت، درباره امنیت برگزاری بازی در ایران بررسی شود.

نمایندگانی از فدراسیون فوتبال، وزارت ورزش و جوانان و باشگاه‌های ایرانی حاضر در لیگ قهرمانان، به مالزی سفر کردند تا در ملاقات با دبیرکل کنفدراسیون فوتبال آسیا، درباره میزبانی ایران مذاکره کنند. پس از آن مذاکرات در مالزی، نمایندگان ایران از «پیروزی بزرگ» در مذاکرات سحن گفتند و مدعی شدند که ایران در بازی‌های دور برگشت میزبان خواهد بود. ای‌اف‌سی اما پیش از آن جلسه، خود تغییر برنامه را انجام داده بود و می‌خواست تا فرارسیدن دور برگشت، فرصت تغییر شرایط را برای ایران در نظر بگیرد. تنها تغییر پس از جلسه مالزی، این بود که بازی‌های استقلال و شهرخودرو از قطر به امارات منتقل شد و تغییر محل میزبانی، «پیروزی بزرگ» لقب گرفت.

این در حالی‌ست که فرهاد مجیدی، سرمربی تیم استقلال درباره این تغییر چنین نظری دارد: «اول هفته صد بار گفتم برای پلی‌اف به زمین بی‌طرف برویم و در جریان مسابقات با رایزنی حق میزبانی را پس بگیریم، اما نخواستند به نظر ما اهمیت بدهند. همه ایران درباره این موضوع نظر دادند، اما به نظر مربیان و بازیکنان تیم‌ها اهمیت ندادند! فضایی به وجود آوردند که کسی جرات نکند نظر مخالف دهد. تا همین دیشب به من خیلی محکم می‌گفتند محال است به دوبی برویم، اما ناگهان الان می‌گویند خبر خوش! خبر پیروزی! کدام پیروزی؟ پیروزی این بود که بازی پلی‌اف استقلال در تهران برگزار می‌شد. چرا از کادر فنی نپرسیدید که برای بازی در زمین بی‌طرف، قطر بهتر است یا امارات، که حتما انتخاب من قطر بود، چون مشکل پروازی برای بازی احتمالی با الریان نداشت. پیروزی این بود که یک هفته تمرکز تیم را بهم نمی‌ریختید و ابتدای هفته این موضوع را حل می‌کردید. خبر واقعی این است که گوشت قربانی، استقلال است. مدام از عزت استقلال حرف زدند، اما نگفتند که آیا عزت استقلال این است که در سه چهار روز گذشته دربه‌در یک تکه زمین سبز باشد؟ آیا این خفت نیست که تیم من زمین ندارد تمرین کند؟»

فرهاد مجیدی حرف ناگفته‌ای باقی نگذاشت و حرف‌هایش برای آن که عبارت «پیروزی بزرگ در مذاکرات» به یک شوخی تبدیل شود، کافی به نظر می‌رسد.

مقامات سیاسی و ورزشی در ایران تا چند روز پیش، با عبارت‌ «شرکت نمی‌کنیم و جریمه‌اش را پرداخت می‌کنیم»، این تصور را در ذهن داشتند که برای این تحریم باید جریمه‌ای ۲۰ هزار دلاری بپردازند، اما قوانین ای‌اف‌سی نشان می‌دهند که تیم‌های ایرانی می‌توانستند با جریمه‌های چند میلیون دلاری و محرومیت دو ساله مواجه شوند. اگر چنان اتفاقی رخ می‌داد، می‌توانست به ورشکستگی کامل چهار باشگاه ایرانی منجر شود.

اسپانسرهای لیگ قهرمانان می‌توانستند با طرح شکایت علیه تیم‌های ایرانی، درخواست غرامت کنند و رقم چنان غرامتی را در مقیاسی محاسبه کنید که قرارداد اسپانسر چینی مسابقات ۴ میلیارد یورو است، و رقم حق پخش تلویزیونی ده میلیارد یورو. فوتبال ایران آیا توان اقتصادی ورود به پرونده پرداخت غرامت را داشت؟ اما مقامات سیاسی ایران خیلی ساده و بی‌توجه به حجم آسیب‌ها برای فوتبال ایران، از تحریم مسابقات حرف زدند، که البته به بلوف شباهت داشت.

حالا استقلال و شهرخودرو در حالی که روزهای پیش از مسابقه را در سردرگمی گذرانده‌اند، باید در امارات بازی کنند، آن هم در پلی‌اف که حساس و سرنوشت‌ساز است. این سردرگمی در روزهای اخیر، می‌تواند آسیب‌های فنی برای تیم‌های ایرانی داشته باشد. باشگاه استقلال که به گفته فرهاد مجیدی ۲۰۰ میلیون تومان برای اجاره زمین تمرین نداشت و در روزهای اخیر نتوانست تمرینات منظمی داشته باشد، از پرداخت غرامت و تحریم لیگ قهرمانان آسیا حرف می‌زد.

کوشش برای ساختن جلوه‌ای از پیروزی در مذاکرات توسط مدیران باشگاه‌ها و مسئولان وزارت ورزش و جوانان ایران ادامه دارد، اما ماجرا چنان روشن است که تکرار عبارت «پیروزی بزرگ»، معنای وارونه خود را بیشتر به مخاطب می‌رساند. ورزش ایران نه به این پیروزی‌ها در حرف، بلکه به پیروزی‌های واقعی نیاز دارد که از مسیر تغییر چهره مدیریت در فوتبال ایران ممکن است. اما فرهاد مجیدی، سرمربی استقلال، خسته و دلزده از شرایط باشگاه می‌گوید: «تعداد زیادی از افراد با یک دست کت‌وشلوار به باشگاه آمدند و پولدار رفتند، اما استقلال یک باغچه هم به نام خودش ندارد و فقیرتر هم شده. این نتیجه سال‌ها سوء مدیریت و بی‌کفایتی و بی‌سوادی و رانت و فساد و رابطه‌بازی است و روز به روز هم بدتر می‌شود.» 

در میان این جملات اعتراض‌آمیز، جمله آخر بیشتر نگران کننده است و باید دوباره بخوانیم: «روز به روز بدتر می‌شود.»