همه‌گیری کووید – ۱۹ در ایران، نرخ اشتغال زنان در کشور را با کاهشی ۴ درصدی مواجه کرده است. رسانه‌های داخل ایران این عدد را با مقایسه گزارش‌های مرکز آمار ایران در سال‌های اخیر به دست آورده‌اند. به‌عنوان مثال، مرکز آمار ایران با انتشار گزارشی در زمستان سال ۱۴۰۱ اعلام کرد نرخ مشارکت اقتصادی زنان ایرانی ۱۳.۷ درصد است، در صورتی که آمارهای مشابه مربوط به سال ۱۳۹۷ از مشارکت ۱۷.۶ درصدی زنان در اقتصاد خبر می‌داد. 

خبرگزاری رکنا، ضمن انتشار اخبار مذکور، در این مورد چنین نوشت:«در بهار ۱۴۰۱ از جمعیت ۳۱ میلیون و ۷۸۳ نفری زنان بالای پانزده سال (در سن کار) تنها ۴ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر جزو جمعیت فعال قرار داشته‌اند و ۷۰ درصد زنان بیکار، فارغ التحصیل دانشگاه هستند.»

نرخ پایین اشتغال و مشارکت اقتصادی زنان ایران در حالی جریان دارد که آمارها از بالا بودن میزان تحصیلات عالی زنان ایران حکایت دارد. جدای از آنکه بانک جهانی در سال ۲۰۱۶ اعلام کرد ۸۱ درصد از زنان بالای پانزده سال در ایران باسواد‌ند، آخرین آمارهای منتشر شده می‌گوید بیش از دو میلیون نفر از زنان ایرانی در حال تحصیل در دانشگاه‌های سراسر کشورند.

با تمامی این اوصاف قوانین شرعی حاکم بر ایران، که نه تنها منعی برای ازدواج کودکان ایجاد نمی‌کند بلکه مروج کودک‌همسری نیز هست، باعث شده تا جمعیتی چند ده هزار نفری از زنان ایران گرفتار مصائب ناشی از کودک‌همسری و ازدواج‌های زودهنگام شوند. بر پایه تازه‌ترین گزارش مرکز آمار ایران، طی پنج سال گذشته بیش از ۱۳۱ هزار دختر زیر پانزده سال در ایران ازدواج کرده‌اند؛ پدیده‌ای که به باور ناظران اجتماعی ارتباطی مستقیم با پدیده بیکاری گسترده، فقر و همه‌گیری ویروس کرونا در ایران دارد. 

با این‌وجود، شیوا قاسمی‌پور، از نمایندگان یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی، اذعان کرد در سه سالی که از عمر مجلس یازدهم می‌گذرد، اعضای این دوره از مجلس هیچ اقدامی به‌نفع زنان ایران انجام ندادند. او این بخش از اظهارات خود را اینطور ادامه داد:«در مجلس فقط لایحه منع خشونت علیه زنان بررسی و پیگیری شده که البته هنوز در صحن مجلس هم نیامده است. فعلا کار دیگری که به نفع زنان باشد، انجام نشده است.»