کشف یک پرتره دستکاری‌شده نشان می‌دهد هنری هشتم به همان سرعت که زن‌هایش را عوض می‌کرد، نقاشی چهره‌اش را هم به‌روز می‌کرد.

به گزارش تلگراف، کشف محققان نشان داد یک نقاشی‌ از این پادشاه [خاندان] تودور متعلق به سال ۱۵۱۹ زمانی که او ۲۸ ساله و دارای ریش و چهارشانه بوده، نقاشی ‌چهره قدیمی‌تری از او را که در آن لاغرتر بود و ریشش را کاملا تراشیده بود، پنهان کرده است.

نقاشی که ۱۰ سال قبل‌تر کشیده شده بود

داشتن نقاشی‌چهره از پادشاه نشانه وفاداری به تاج و تخت بود و گمان می‌رود یکی از نقاشان دربار برای جلب رضایت مالک این نقاشی که می‌خواسته جدیدترین تصویر شبیه به پادشاه را بر دیوار داشته باشد، آن را به‌روز کرده است.

کشیدن این اثر را به نقاش هلندی، مینارت وویک، نقاش دربار هنری هفتم و هشتم، نسبت می‌دهند.

اگرچه این پرتره‌ها شاه را در لباس‌های متفاوتی نشان می‌دهند (در نقاشی متعلق به سال ۱۵۱۹ آراسته به مقدار زیادی طلا و در نقاشی جدیدتر با کلاه لبه‌دار کوتاه)، از روی بینی دراز و لب‌های ورچیده‌اش همچنان می‌توان او را شناسایی کرد.

پرتره اصلی طی تحقیقی گسترده و تحلیل گروهی از نقاشی‌های چهره اوایل دوره تودور کشف شد. این پژوهش را نگارخانه ملی پرتره (ان‌پی‌جی) و موسسه همیلتون کر، بخش حفاظت از نقاشی‌های موزه فیتزویلیام و دانشگاه کمبریج، انجام دادند.

شارلوت بولاند، نمایشگاه‌گردان ارشد مجموعه‌های مربوط به قرن ۱۶ ان‌پی‌جی، در مصاحبه با تلگراف گفت: «می‌توان زیر سطح این نقاشی، تصویری جوان‌تر از هنری هشتم دید. این سیر تکامل یک پرتره در طول زمان واقعا جذاب است.»

براساس این گزارش، دکتر بولاند گفت تاریخ کشیدن نقاشی تازه‌تر به دورانی برمی‌گردد که هنری داشت هویت سلسله خود و قدرت شخصی‌اش را بنیان می‌گذاشت.

او گفت: «شاید درباره ریش او اظهارنظرهایی شده باشد زیرا سبک ظاهری تازه‌ای برای شاه بود و او اولین بار در سال ۱۵۱۹ هنگام آماده شدن برای شرکت در جلسه‌ای با رقیب بزرگش، فرانسوای اول، پادشاه فرانسه، این ریش را گذاشت. مقام و مرتبه‌ او از سر و لباس مجللش مشخص بود؛ زیرا سفیر ونیز او را خوش‌لباس‌ترین پادشاه عالم توصیف کرده است.»

سایمن ترلی، تاریخدان ارشد دوره تودور، می‌گوید: «نکته جالب اینجا است که با بالا رفتن سن پادشاه و مهم‌تر از آن با جدیدتر شدن سبک‌ لباس پوشیدنش، مالک این پرتره کم‌کم خیلی نگران شد نکند آنچه بر دیوار خانه دارد، دیگر اصلا شبیه پادشاه نباشد. او احتمالا نقاشی را دوباره نزد نقاش برده و گفته است: لطفا این نقاشی را به‌روز کن زیرا تنها قصدم از نمایش آن بر دیوار این است که وفاداری‌ و علاقه‌ام به پادشاه را نشان دهم و الان وقتی افراد وارد اتاق می‌شوند و آن را می‌بینند، نقاشی اصلا شبیه پادشاه نیست.»

«این بسیار جالب است؛ زیرا نشان می‌دهد در دوره تودور درباره ظرافت‌های ظاهری پادشاهشان هم حساس و نگران بوده‌اند مبادا آنچه بر دیوار خانه دارند، کاملا نمایانگر شخصی که به او وفادارند نباشد.»

به گزارش تلگراف، او افزود هنری هشتم احتمالا جلو این هنرمند نشسته است؛ کاری که پادشاهان به‌ندرت می‌کردند؛ زیرا بیشتر اوقات تصویرشان را از روی برخی الگوها می‌کشیدند. ما نمی‌دانیم این فرایند به‌روز کردن در واقع چطور بوده است اما گمان می‌کنم نقاشی را دوباره به کارگاه برده‌اند و یک تصویر بزرگ و اصلی داشته‌اند که با استفاده از آن، به‌روزرسانی را انجام داده‌اند.»

ترلی اضافه کرد: «شاید هم گروهی از افراد در آن اطراف بوده‌اند که از ریش گذاشتن پادشاه که او را غیرقابل شناسایی کرده بود، وحشت کرده‌اند و همگی خواستار به‌روزرسانی اثر شده‌اند. واقعا نمی‌دانیم. به همین دلیل است که کل این نقاشی بی‌نهایت جالب است.»

 این نقاشی با ابعاد ۳۹ در ۲۶ سانتی‌متر جزو مجموعه‌ای متعلق به دوره تودور است که کریستوفر موران، متخصص آثار هنری و نیکوکار، آن‌ها را جمع‌آوری کرده و این تحلیل علمی نیز به سفارش او انجام شده است.  

او در مصاحبه با تلگراف گفت: «کشف جالبی است. دو نقاشی باارزش از یک پادشاه که یک نقاش برجسته‌ در آن دوران کشیده است.»

دکتر موران در ۳۰ سال گذشته به بازسازی و احیای تالار قرن پانزدهمی کراسبی که اکنون تالار کراسبی موران نام گرفته و قرار است به روی «عاشقان هنر» گشوده شود، فعالیت کرده است.

این تالار زمانی منزل سر تامس مور، لرد اعظم هنری هشتم، بود که به خاطر تن ندادن به ریاست شاه بر کلیسای انگلستان، سر از تنش جدا کردند.