روزنامه نیویورک‌تایمز در نخستین گزارش اختصاصی خود از اعتراض‌های مردمی آبان‌ماه ۱۳۹۸ در ایران، این اعتراض‌ها را مرگبارترین ناآرامی سیاسی ۴۰ سال گذشته در ایران توصیف کرد که ۱۸۰ کشته-و احتمالا صدها کشته بیشتر- بر جا گذاشته است. آماری که می‌تواند تا ۴۵۰ کشته و حتی بیشتر نیز افزایش یابد.

این روزنامه آمریکایی می‌نویسد اعتراض‌ها دو هفته قبل با افزایش دست‌کم ۵۰ درصدی بهای بنزین شروع شد و در مدت ۷۲ ساعت به اغلب شهرهای بزرگ و کوچک در سراسر ایران گسترش یافت. تظاهر کنندگان خواستار پایان حکومت جمهوری اسلامی و سرنگونی رهبران‌اش شدند. دست کم دو هزار نفر زخمی و ۷ هزار نفر نیز به گفته سازمان‌های حقوق بشری، گروه‌های اپوزیسیون و روزنامه‌نگاران محلی، بازداشت شده‌اند.

پاسخ نیروهای امنیتی به این اعتراض‌ها، به رگبار گرفتن معترضان غیر مسلح بود که عموما جوانان ۱۹ تا ۲۶ ساله از قشر ضعیف و بیکار جامعه بودند.

نیویورک‌تایمز در بخش دیگری از گزارش خود به سرکوب خشن مردم ماهشهر اشاره می‌کند که در روزهای اخیر در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گرفته است. این روزنامه می‌نویسد که از طریق گفتگو با شاهدان عینی و پرسنل مراکز درمانی به این نتیجه رسیده که ۴۰ تا ۱۰۰ معترض عمدتا غیر مسلح در ماهشهر کشته شده‌اند و مجموع کشته‌شدگان در سه روز ۱۳۰ نفر است.

بنا بر این گزارش، ماهشهر یکی از خونین‌ترین اعتراض‌ها را تجربه کرده و این شهر ۱۲۰ هزار نفری در جنوب غرب خوزستان با اکثریت جمعیت عرب در روز دوشنبه ۱۸ نوامبر با سرکوب بسیار خشن نیروهای امنیتی مواجه شده است. روایت هر یک از شاهدان عینی که نیویورک‌تایمز با آنها در مورد وقایع ماهشهر صحبت کرده نیز مشابه یکدیگر است. شاهدان عینی که یکی از آنها پرستار یک مرکز درمانی است، از کشته شدن افراد با اصابت گلوله به ناحیه سینه و پهلو سخن گفته‌ و تاکید کرده‌اند که اجساد چند روز بعد و پس از اینکه خانواده‌ها تعهد دادند مراسم خاکسپاری برگزار نمی‌کنند و با رسانه‌ها گفتگو نخواهند کرد، به آنها تحویل داده شده است.

این در حالی است که به گزارش نیویورک‌تایمز در جریان تظاهرات ۱۳۸۸، در مدت طولانی‌تر ۱۰ ماهه، ۷۲ نفر کشته شدند.

این روزنامه آمریکایی در ادامه به قطعی اینترنت در ایران در جریان سرکوب‌ها اشاره می‌کند و می‌نویسد اکنون پس از دو هفته در حالی که اینترنت به تازگی وصل شده، ابعاد کشتار آبان ۹۸ روشن‌تر می‌شود.

این اعتراض‌ها علاوه بر سطح نارضایتی مردم از رهبران ایران، جدیت چالش‌های سیاسی و اقتصادی پیش روی آنها را به تصویر می‌کشد. کسری بودجه یکی از دلایل افزایش بهای بنزین است که در نتیجه تحریم‌های آمریکا ایجاد شده است.

اغلب اعتراض‌ها نیز در مناطقی با سطح درآمد پایین‌تر و خانواده‌های طبقه کارگر به وقوع پیوسته است. ناراضیان، انگشت اتهام خود را به سوی رهبر جمهوری اسلامی نشانه گرفتند که با مرتبط کردن معترضان با دشمنان خارجی، دستور سرکوب آنها را صادر کرد. کشتاری که به صدور بیانیه‌ای از سوی میرحسین موسوی، رهبر در حصر جنبش سبز منجر شد که رهبران فعلی را با دوران پهلوی مقایسه کرد.