به گزارش نشنال‌نیوز، یک کارگردان ایرانی از نامزدی خود در اسکار به عنوان فرصتی برای ایجاد «تغییری کوچک» در مبارزه در راه برابری جنسیتی در ایران بهره برد و با غول‌های این صنعت مانند تام کروز و استیون اسپیلبرگ در مورد این مسئله گفت‌وگو کرد.

«چمدان قرمز» یک فیلم کوتاه ۱۸ دقیقه‌ای به کارگردانی سیروس نشواد است که برای دریافت جایزه بهترین فیلم کوتاه حادثه‌ای غیرانیمیشن در نود‌وپنجمین دوره جوایز آکادمی اسکار نامزد شده است. این فیلم که تهیه‌کننده فرانسوی آن گیوم لویل نیز در نوشتن فیلمنامه‌اش همکاری کرده، داستان یک دختر ۱۶ساله ایرانی با بازی ناول ایواد است که با چمدانی قرمز وارد فرودگاه لوکزامبورگ می‌شود و از همان گیت ورودی تلاش می‌کند از دست مردی بسیار بزرگ‌تر از خود که قرار است با او ازدواج کند و آنجا منتظرش ایستاده است، بگریزد.

به گزارش نشنال نیوز، نشواد گفت از فرصت اولین نامزدی‌اش برای جایزه اسکار و از وقتی که در لس‌آنجلس گذرانده، برای این استفاده کرده است که «جزئی» از به قول خود، «این انقلاب زنان ایران» باشد.

به گزارش این خبرگزاری، او گفته که واکنش برخی از بزرگ‌ترین نام‌های هالیوود از جمله تام کروز «همدلانه» بوده و کروز به او گفته است: «باید قوی باشیم».

نشواد که متولد ایران است و از پنج سالگی در لوکزامبورگ زندگی کرده است، می‌گوید: «حالا می‌توانم در این مسئله سهم بیشتری داشته باشم. به مراسم رسمی ناهار [اسکار] رفتم. تام کروز را دیدم اما نگفتم آقای تام کروز! من عاشق شما هستم و از این حرف‌ها. گفتم: تام کروز، باید در مورد مسئله مهمی صحبت کنم، یعنی حقوق زنان در ایران. او هم گفت در واقع می‌داند چه خبر است و این موضوع اهمیت زیادی برایش دارد و در واقع او مرا در آغوش گرفت و مرا این شکلی گرفت و گفت باید قوی باشیم.»

«(اینکه) از زبان من در این مورد شنید، شاید نه اثری بزرگ اما اثر کوچکی خواهد داشت. شاید یک ساعت بعد یادش برود اما من حرفم را زدم.»

به گزارش نشنال نیوز، نشواد می‌گوید «من سیاستمدار نیستم» اما این نامزدی فرصت کمک برایش پدید آورد. او با اسپیلبرگ که امسال برای هشتمین بار نامزد دریافت جایزه بهترین کارگردانی شد، نیز صحبت کرد. او از قهرمانان نشواد است و به گفته او، برای صحبت درباره رخدادهای ایران «گوشی کاملاشنوا» داشت.

جنبش «زن، زندگی، آزادی» در ایران که از سپتامبر ۲۰۲۲ با کشته شدن مهسا امینی ۲۲ ساله تحت بازداشت پلیس آغاز شد، همچنان ادامه دارد.

نشواد این فیلم را دو سال پیش از کشته شدن مهسا امینی ساخته بود اما به گفته خود، «آنچه را جهان امروز می‌داند»، مردم ایران مدت‌ها می‌دانستند و او می‌خواسته است با ساختن «چمدان قرمز» به مخاطبان پیام برابری بدهد.

به گزارش نشنال‌نیوز، او گفت: «زن می‌تواند اراده آزاد داشته باشد و باید حقوق [برابر] با مردان داشته باشد زیرا در نهایت هر کدامشان یک بال این پرنده‌اند. اگر یک بال معیوب باشد، یا همتای بال دیگر نباشد، پرنده نمی‌تواند تا دوردست پرواز کند.»

نشواد دولت ایران را «ویروسی» توصیف کرد که همچنان رشد می‌کند و «هرچه بی‌رحم‌تر» می‌شود.

او گفت به مردم ایران که آغازگر این انقلاب بودند افتخار می‌کند و امیدوار است فیلمش «بتواند سهمی در آن داشته باشد».

نشواد گفت لحظه‌ای که خبر نامزدی جایزه اسکار رسید، «با خانواده بودم، خانواده ایرانی‌ام... دور هم نشسته بودیم که خبردار شدیم. در واقع از آنچه این فیلم خواهد کرد، خوشحال شدم. از اینکه فرصت خواهم داشت در این مورد صحبت کنم. پس همین خودش برایم پیروزی بود وگرنه رفتن به آمریکا و این‌ها چندان پیروزی حساب نمی‌شود.»

چنانکه لویل، نویسنده همکار نشواد، می‌گوید فیلم او بر مشکلات زنان نه فقط در ایران، بلکه در سراسر جهان تاکید دارد؛ زیرا در فیلمنامه از تبلیغات بسیاری نیز سخن به میان می‌آورد که زنان در آن‌ها با استفاده از بعد جنسی خود «چیزهایی» مانند شامپو «می‌فروشند».

نشواد ابراز امیدواری کرد که جهان با ایران «همدلی نشان دهد».

او گفت: «در اروپا و آمریکا آدم‌های خوب و خوش‌قلبی داریم [که] بر مسائل ایران متمرکزند زیرا بی‌عدالتی را خوش ندارند و این مرا خیلی خیلی خوشحال می‌کند که در جهان بسیار زیبایی زندگی می‌کنیم و با آدم‌های خوبی سروکار داریم. با وجود تکثر... همه متحدیم.»

خود چمدان قرمزی که آریان، شخصیتی که ایواد نقشش را ایفا می‌کند، در بیشتر صحنه‌های فیلم به سینه چسبانده، نماد قلب آن نوجوان است که سرسختانه می‌خواهد آن را از دست مرد مسنی که منتظرش است، حفظ کند.»

به گزارش نشنال نیوز، نشواد گفت: «نکته مهم این است که بدانیم در ایران مرد دست بالا را دارد. پس پدرسالار، مرد و پدر است که بر دختر تسلط دارد و دختر نمی‌تواند چیزی بگوید. این دختر دارد خود را از این مرد جدا می‌کند تا بگوید: حالا می‌خواهم آزاد باشم و اختیارم دست خودم باشد و بابت همه این‌ها چه بهایی باید بپردازد؟ باید با خانواده، با چمدان قرمز، با پول‌هایش، با هویتش و با کشورش خداحافظی کند و وقتی همه این‌ها را پشت سر گذاشت، آن‌وقت به آزادی می‌رسد.»