شهر هامبورگ در شمال آلمان از سال ۲۰۰۵ میزبان جشنواره فیلم‌های کردی است. این جشنواره که با هدف شناساندن فرهنگ و هویت قوم کرد که به طور خاص در چهار کشور ایران، عراق، ترکیه و سوریه زندگی می‌کنند کارش را آغاز کرده بود، امروز اما در دهمین دوره‌اش به حدی از بلوغ رسیده است که در قامت یک جشنواره بین‌المللی ظاهر می‌شود.

در جشنواره‌های پیشین همواره سعی بر این بود که موضوع فیلم‌ها درباره زنان کرد، وضعیت و تأثیر آن‌ها در زمینه‌های مختلف بر کودکان باشد. این فیلم‌ها هم به‌طور عمده در قالب مستند بودند. اما با تغییر جغرافیای سیاسی در منطقه خاورمیانه و رویدادهای تلخی که در این منطقه به وقوع پیوست، به‌ویژه جنگ در سوریه، اوضاع برای همه کردهای منطقه هم تغییر کرد. 

جشنواره فیلم کردی هامبورگ فرصتی بود تا آثار مستند و داستانی بسیاری که در سال‌های اخیر از اوضاع کردهای منطقه ساخته شده‌اند در معرض دید مردم سایر کشورها نیز قرار بگیرد. جشنواره امسال اما تفاوت بسیاری با سال‌های قبل داشت.

امسال فیلم‌سازان کرد در آثارشان از آنچه از سوی حکومت‌های ترکیه، سوریه ایران و عراق بر آن‌ها تحمیل می‌شود به شدت انتقاد کردند. آوارگی، بی خانمانی، ظلم، شکنجه و نقض حقوق بشر موضوع اغلب این فیلم‌ها بود. با این حال تلاش شده بود به مخاطبان نشان داده شود که کردها با عزت نفس برای داشتن یک زندگی با شکوه، تلاش می‌کنند. در نهایت این‌که جشنواره سال ۲۰۱۹ هامبورگ تلاش کرد تا مخاطبان را نسبت به آنچه که پیرامون کردها وجود دارد حساس کند.

سه سینمای شهر هامبورگ از ۳۰ اکتبر تا ششم نوامبر ۳۷ فیلم را که شامل فیلم‌های داستانی، مستند و کودک و نوجوان بود نمایش دادند. جشنواره سال ۲۰۱۹ نخست با اجرای موسیقی تارا ممدوا و نمایش فیلم «خواهران نظامی» ساخته کارولین فورست کارش را آغاز کرد.

خواهران نظامی داستان دو دختر فرانسوی است که به نیروهای بین‌المللی می‌پیوندند تا کنار مبارزان کرد با نیروهای داعش بجنگند. آن‌ها به زارا که یک ایزدی است برخورد می‌کنند. این دختران نظامی از فرهنگهای بسیار متفاوت هستند اما عزمی راسخ دارند. آن‌ها با کشف نقاط قوت خود و نیز ترسی که در دل دشمنان می‌افکنند تلاش می‌کنند تا زخم‌هایشان را التیام دهند.

برفین ساخته اوزلِم آرزِبا هم با موضوع زنان مبارز کرد بود که در روز آخر جشنواره به نمایش درآمد.

زاگرس ساخته سهیم عمر خلیفه و مستند «من انقلاب هستم» که ساخت کشور آلمان درباره اوضاع کردها است، نیز از دیگر فیلم‌هایی بودند که با استقبال تماشاگران مواجه شدند.

اما از ایران هم فیلم سینمایی «دایان» ساخته بهروز نورانی پور به جشنواره هامبورگ آمده بود. «دایان» داستان خانواده‌ای کرد است که با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم می‌کنند. پدر خانواده در جوانی فعال سیاسی بوده اما اکنون پیر و تکیده شده است. اما این خانواده که درگیر جنگ نیز بوده‌اند حالا به فکر زندگی در فردای پس از جنگ هستند.

نکته قابل تامل درباره حضور «دایان» در آلمان این است که بجای کارگردان و عوامل فیلم دو نفر از مدیران سازمان سینمایی حوزه هنری، که اسپانسر ساخت این فیلم با موضوع جنگ داعش و کردها است به هامبورگ آمده بودند. این در حالی بود که به رسم همیشگی پس از هر نمایش کارگردان و عوامل فیلم درباره اثر صحبت می‌کردند.

از دیگر فیلم‌های به نمایش درآمده مستند «هویت فردی» بود. این فیلم که در سال ۲۰۱۶ ساخته شده است به مقاومت زنان کرد در یک جنگ شهری در شهر «آمدی» می‌پردازد. نیروهای ارتش ترکیه این شهر را ویران کرده و انسان‌های بی‌شماری را به قتل رساندند. هویت فردی امسال به یاد سارا دورسین یکی از سازندگان فیلم به نمایش درآمد که در ماه آوریل بر اثر حمله هوایی ترکیه به شهر «مِدیا» کشته شد.

برگزار کنندگان جشنواره فیلم‌های کردی در هامبورگ جشنواره امسال را به مزدک آرارات از بنیانگذاران بنیاد سینمایی روژآوا تقدیم کردند. او در حادثه رانندگی در کوبانی کشته شد.