حاجی بشیر نورزی، قاچاقچی بین‌المللی و از نخستین حامیان مالی فعالیت‌های طالبان که در سال ۲۰۰۵ در آمریکا بازداشت و به حبس ابد محکوم شده بود، روز دوشنبه ۲۸ شهریور، پس از آزادی از گوانتانامو، وارد کابل شد.

 مقام‌های ارشد طالبان ازجمله ملا هدایت‌الله بدری، وزیر مالیه (خزانه‌داری) طالبان از او در فرودگاه کابل استقبال کرد.

بشیر نورزی در آوریل ۲۰۰۵ و هنگام بازداشت در نیویورک متهم شد که قصد ورود محموله مواد مخدر به ارزش ۵۰ میلیون دلار را به آمریکا داشته است. او در میان رسانه‌های آمریکایی به «پدر مالی طالبان» مشهور است. سران طالبان در سال‌های اخیر و پس از آغاز مذاکرات صلح دوحه، بارها از مقام‌هایی آمریکایی خواستند بشیر نورزی را آزاد کنند.

مقام‌های آمریکایی در زمان بازداشت بشیر نورزی گفتند او رئیس یکی از بزرگترین شبکه‌های قاچاق مواد مخدر در دنیا است و از سال ۱۹۹۰ در تولید مواد مخدر، کنترل مزارع، تولید هروئین و صدور آن به کشورهای مختلف جهان فعالیت می‌کند.

حاجی بشیر نورزی در سال ۲۰۰۲ نیز در اسپین بولدک قندهار به دست نظامیان آمریکایی بازداشت شد و مورد بازجویی قرار گرفت، اما به نیروهای آمریکایی قول همکاری در زمینه جمع‌آوری اطلاعات رهبران فراری طالبان را داد و آزاد شد. او در آن زمان چندین محموله سلاح‌های مخفی طالبان را در قندهار، به نظامیان خارجی تحویل داد. نیروهای طالبان نخستین فعالیت‌های نظامی‌شان را در سال ۲۰۰۳ در جنوب افغانستان، با حمایت مالی حاجی بشیر نورزی آغاز کردند و او با درآمد هنگفتی که از مزارع خشخاش و صدور مواد مخدر به کشورهای جهان داشت، نیازهای این گروه را در میدان جنگ برآورده می‌کرد.

پس از بازداشت و زندانی شدن حاجی بشیر نورزی در سال ۲۰۰۵ در آمریکا، فردی به نام جمعه خان جایگزین او شد و حمایت مالی طالبان را در میدان‌های جنگ بر عهده گرفت. دادگاهی در نیویورک، بشیر نورزی را در آوریل ۲۰۰۹ به حبس ابد محکوم کرد و او تا چند روز پیش، در گوانتانامو نگهداری می‌شد.

ملا عبدالغنی برادر که اکنون معاون نخست‌وزیر طالبان است در جریان مذاکرات صلح در دوحه، از مایک پمپئو، وزیر خارجه پیشین آمریکا خواست بشیر نورزی را آزاد کند. در آن زمان مجله آمریکایی تایم گزارش داد که زلمی خلیلزاد، فرستاده پیشین آمریکا برای صلح افغانستان، به دولت آمریکا توصیه کرده است که بشیر نورزی را برای تسهیل در روند مذاکره با طالبان آزاد کند.

طالبان نیز به مقام‌های آمریکایی پیشنهاد کردند که اگر بشیر نورزی آزاد شود، مارک فریکس، کهنه سرباز نیروی دریایی آمریکا را که در اسارت این گروه است آزاد خواهند کرد. مارک فریکس ژانویه ۲۰۲۰ درحالی‌که سرگرم کار در یک پروژه عمرانی در افغانستان بود، در شهر کابل ربوده شد.

هرچند تاکنون از آزادی مارک فریکس خبری در دست نیست، اما احتمال دارد که او آخرین زندانی آمریکایی در زندان طالبان باشد و در ازای رهایی بشیر نورزی آزاد و از افغانستان خارج شده باشد.

پس از فروپاشی رژیم طالبان در نتیجه حمله نظامی ناتو به رهبری آمریکا به افغانستان در سال ۲۰۰۱، طالبان به کمک مالی قاچاقچیان بزرگ مواد مخدر، فعالیت‌ مسلحانه‌شان را از جنوب افغانستان از سر گرفتند. این گروه که به سرعت کنترلشان را بر روستاهای افغانستان گسترش دادند، توانستند کانال‌های پردرآمد تولید و صدور مواد مخدر، غارت معادن و کنترل تجارت‌های محلی را در دست بگیرند.

بر اساس یک گزارش سی‌گار (اداره بازرس آمریکا برای بازسازی افغانستان)، درآمد طالبان از قاچاق مواد مخدر در سال مالی ۲۰۱۹-۲۰۱۸ میلادی، حدود ۵۰۰ میلیون دلار بوده است. بر اساس این گزارش، طالبان حدود ۲۰۰ میلیون دلار دیگر را در همان سال از غارت معادن، آدم‌ربایی، باج‌گیری و جمع‌آوری زکات به دست آورده‌اند.

ملا هیبت الله آخوندزاده، رهبر طالبان در فرودین ماه در پیامی دستور داد که کاشت، قاچاق، استفاده و خریدوفروش هر نوع مواد مخدر در افغانستان ممنوع است. با وجود این دستور، هزاران هکتار زمین در تابستان سال جاری در سراسر افغانستان زیر کشت خشخاش رفت و بازارهای محلی خریدوفروش مواد مخدر و کارخانه‌های فراوری هروئین در بسیاری از شهرهای افغانستان آزادانه فعالیت می‌کنند.

سران طالبان در یک‌سال سلطه بر افغانستان و در دیدار با دیپلمات‌ها و ناظران خارجی ادعا می‌کنند که حاکمیت این گروه، به توقف تولید و قاچاق مواد مخدر منجر شده است، درحالی‌که کشاورزان و قاچاقچیان مواد مخدر در سراسر افغانستان بی‌هیچ مزاحمتی به  بهره‌برداری از مزارعشان‌ سرگرم‌اند.