چرا غذا خوردن با دهان باز طعم غذا را بهتر می‌کند

جویدن غذا با دهان باز می‌تواند به رسیدن «ترکیبات آلی فرار» به پشت بینی کمک و طعم غذا را بهتر کند

ترکیبات آلی فرار، مولکول‌هایی‌اند که توانایی ایجاد عطر و بو دارند و در طعم غذا موثرند- Pexels

گروهی از محققان دانشگاه آکسفورد به این نتیجه رسیده‌اند که غذا خوردن با دهان باز، می‌تواند طعم غذا را بهتر کند.

در این مطالعه جدید آمده است که جویدن غذا با دهان باز، اگرچه ممکن است برای برخی نفرت‌انگیز، یا صرفا ناپسند باشد، می‌تواند به رسیدن «ترکیبات آلی فرار» به پشت بینی کمک، و بدین ترتیب طعم غذا را بهتر کند.

ترکیبات آلی فرار، مولکول‌هایی‌اند که توانایی ایجاد عطر و بو دارند و در طعم غذا موثرند. پس رسیدن آن‌ها به پشت بینی این فایده را دارد که یاخته‌های بویایی‌ را تحریک می‌کنند، و لذت غذا خوردن را «بیشتر».

چارلز اسپنس، مدرس روان‌شناسی تجربی که روی این مطالعه کار کرده است، در مصاحبه با «تایمز» گفت تاکنون «[غذا خوردن‌مان] به کلی اشتباه بوده» است.

او گفت: «از میان صداها، از صدای غذا خوردن- مثلا غذاهای ترد و برشته- خوشمان می‌آید. وقتی صدای خرچ‌خرچ‌ تقویت شود، چه چیپس باشد و چه سیب، خوردنش لذت‌بخش‌تر است.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

«برای بهتر شنیدن صدای خرچ‌خرچ سیب، چیپس سیب‌زمینی، یک تکه هویج، بیسکویت ترد، نان برشته یا مشتی ذرت بوداده، باید آداب غذا خوردن را کنار بگذاریم و این‌ها را با دهان باز بجویم.»

اسپنس عضو گروهی از محققان است که می‌کوشند تاثیر حواس را بر نحوه غذا خوردن‌، بهتر درک کنند.

اسپنس همچنین افزود که علاوه بر جویدن با دهان باز، افراد باید در صورت امکان با دست غذا بخورند.

او توضیح داد: «حس لامسه نیز در درک ما از غذا در دهان نقش مهمی دارد. این تحقیق نشان می‌دهد که آنچه با دست احساس می‌کنید، می‌تواند در تغییر جنبه‌های خاصی از تجربه چشایی یا بروز آن‌ها موثر باشد.

«حس کردن نرمی طبیعی بافت پوست سیب در دست، پیش از گاز زدن، احتمالا در درک بیشتر آبدار، شیرین و ترد بودن اولین گازی که می‌زنیم، موثر است.»

او افزود: «این را می‌توان به احساس چسبیدن دانه‌های نمک به انگشتان هنگام خوردن سیب‌زمینی سرخ کرده با دست، یا ته‌مانده شیرین خامه کره‌ای روی دست پس از برداشتن و گاز زدن یک تکه کیک تولد هم تعمیم داد.»

© The Independent

بیشتر از زندگی