با افزایش بحران قحطی و گرسنگی در سومالی، خبرگزاری رویترز روز ۲۵ مه (چهارم خرداد) در گزارشی تلخ به وضعیت گرسنگی شدید در سومالی پرداخت. در این گزارش به نوزادانی اشاره می‌شود که تنها چند روز پس از به دنیا آمدن، از شدت ضعف و گرسنگی می‌میرند.

راوی این گزارش با توصیف وضعیت اندوه‌باری که در سومالی حاکم است، می‌نویسد: «اجساد کوچک نوه‌های دوقلوی حلیمه روی هم گذاشته شده‌اند. مادرشان که از گرسنگی ضعیف شده بود و سوء تغذیه شدید داشت، یک ماه زودتر دوقلوها را به دنیا آورد، اما دو نوزادش مردند. خانواده حلیمه هشت هفته قبل خودشان را به اردوگاه آوارگان در شهر دالو سومالی رساندند. این اردوگاه که در ژانویه تاسیس شد، اکنون ۱۳ هزار نفر را در خود جا داده است؛ ۱۳ هزار نفر از شش میلیون سومالیایی که برای زنده ماندن به کمک نیاز دارند.»

پس از کم‌بارشی در چهار فصل متوالی، بدترین خشکسالی در ۴۰ سال گذشته بر سومالی حاکم شده است. در این منطقه اینک نه محصول کشاورزی وجود دارد، نه دامی که زنده مانده باشد.

این در حالی است که پس از تهاجم نظامی روسیه به اوکراین، توجه جهانی از کشورهای در معرض خطر قحطی و گرسنگی منحرف شده است. آژانس‌های امدادرسان و سازمان ملل متحد می‌کوشند تا دوباره توجه افکار عمومی را به فاجعه‌ای در سومالی جلب کنند که به گفته آن‌ها شاید بتوان آن را مشابه قحطی سال ۲۰۱۱ دانست. در آن زمان بیش از ۲۵۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند که بیشتر آن‌ها کودکان زیر پنج سال بودند. خشکسالی در سال ۲۰۱۷ نیز گریبان این منطقه را گرفته بود و به مرگ هزاران نفر منجر شد.

گزارشگر رویترز روایت خود را از آنچه در سومالی دیده است، چنین ادامه می‌دهد: «دختر بی‌حالی روی یک پتو دراز کشیده است، آنقدر ضعیف است که حتی نمی‌تواند اسمش را بگوید. کنارش یک کفش قرمز پاشنه‌بلند قرار دارد؛ یکی از معدود دارایی‌هایی که او از خانه‌شان به اردوگاه آورده است. پدرش او را صدا می‌زند، اما دختر به بالا نگاه نمی‌کند.»

برنامه سازمان ملل برای ارائه کمک‌های اضطراری به این کشور قحطی‌زده با کمبود منابع مالی مواجه است. این در حالی است که برای جلوگیری از قحطی گسترده در شش منطقه سومالی که محل زندگی حدود ۱۵ میلیون نفر است، باید با سرعت عمل کرد.

کارشناسان سازمان ملل می‌گویند که تاکنون به ۲.۸ میلیون نفر در سومالی کمک شده است و اگر پول بیشتری به برنامه این سازمان اختصاص داده شود، می‌‌توان به ۳.۱ میلیون نفر دیگر کمک کرد. رکیا یعقوب، معاون مدیر برنامه جهانی غذا در شرق آفریقا، در این زمینه می‌گوید: «برای جلوگیری از خطر قحطی به پول نقد نیاز داریم.»

فرار مردم از خانه‌هاشان به سمت اردوگاهی که بتوانند در آن از حداقل امکانات برای زنده ماندن بهره‌مند شوند، باعث شده است که جمعیت زیادی در انتظار بمانند. در اردوگاه، مردم از برزنت‌های نارنجی‌ و تکه‌های پارچه و پلاستیک که روی چوب می‌کشند، خانه می‌سازند. تازه‌واردها در اطراف چادرها جمع می‌شوند، اما کارکنان امداد به آن‌ها می‌گویند که در حال حاضر هیچ کمکی وجود ندارد.

علاوه بر گرسنگی، بیماری‌های مختلف هم کودکان ضعیف را تهدید می‌کند. عالی عثمان، ۲۵ ساله، می‌گوید که یک ماه پیش دو کودک سه ساله و چهار ساله‌اش را بر اثر ابتلای آنان به سرخک از دست داده است. حالا او بالای گهواره کوچک‌ترین فرزندش منتظر است که نیروهای امدادی از راه برسند و نوزادش را واکسینه کنند. 

این مادر جوان با گریه می‌گوید: «حتی نمی‌توانم به فرزندم شیر بدهم. وقتی بچه‌ها گرسنه‌اند، فقط می‌توانم با التماس از همسایه کمی آب‌قند درخواست کنم. گاهی اوقات فقط با هم دراز می‌کشیم و گریه می‌کنیم.»

سومالی در ماه نوامبر به دلیل خشکسالی «وضعیت اضطراری بشردوستانه» اعلام کرد. در این کشور به دلیل خشکسالی‌های متعدد و درازمدت، بدتر شدن وضعیت امنیتی، هجوم ملخ‌های صحرایی، افزایش قیمت مواد غذایی، و کاهش منابع اهدایی نیکوکاران، اوضاع فاجعه‌باری به وجود آمده است. یک نظرسنجی در ماه نوامبر در ۱۵ منطقه از ۱۸ منطقه سومالی، نشان داد که «بیشتر خانواده‌ها بدون وعده غذایی منظم روزانه زندگی می‌کنند.»

با این حال، به گفته رئیس یک بنیاد خیریه در سومالی، بسیاری از سازمان‌های بشردوستانه برای کاهش گرسنگی مردم سومالی و سایر کشورهای در معرض خطر کاری نمی‌کنند.