جیمز وب چه کمکی به جست‌و‌جوی اعماق کیهان خواهد کرد؟

تلسکوپ جیمز وب می‌تواند نخستین ستاره‌ها و شکل‌گیری کهکشان‌ها را رصد کند

تلسکوپ فضایی جیمز وب ناسا سرانجام به نقطه‌ای رسید که از مدت‌ها پیش تعیین شده بود و بالاخره بررسی آغاز و پایان کیهان را شروع خواهد کرد.

این فضاپیما اینک در نقطه لاگرانژی ۲ (یا «ال پی ۲» - LP2) مستقر شده است که در حدود یک میلیون و ششصد هزار کیلومتر با زمین فاصله دارد و رو به سمت شب زمین است. جیمز وب با کمی استفاده از نیروی پیشرانه موتور کنترل کننده به آنجا رسید و در آنجا باقی خواهد ماند، زیرا مزیت نقاط لاگرانژی این است که نیروی گرانش در آنجا دائما موازنه شده است و به اجسام اجازه می‌دهد در آنجا معلق و شناور شوند.

این تلسکوپ فضایی ۳۰ روز پیش از زمین برخاست و از آن زمان تاکنون در راه رسیدن به آن نقطه بوده است. البته این سفر از جنبه‌ای دیگر حتی از این هم طولانی تر بوده است: ساخت آن ابتدا در سال ۱۹۹۶ آغاز شد و پرتاب آن مدام به تاخیر افتاد.

Read More

This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)

جیمز وب اکنون آنجاست، و دانشمندان شروع به آماده‌سازی آن خواهند کرد. این کار، پیش از آن که اولین تصاویر در ماه ژوئن برسند، شامل راه‌اندازی ابزارهای آن و تنظیم دقیق آینه‌های مختلفی است که بدنه آن تلسکوپ را تشکیل می‌دهند.

ناسا امیدوار است که با رسیدن این تصاویر، تاریخچه و گذشته کیهان را آشکار کند، کهکشان‌های مجاور را رصد کند تا دریابد که ستارگان چگونه شکل می‌گیرند، موجب و محرک حرکت انبساطی جهان چیست، و آیا سیاراتی وجود دارند که بتوانند میزبان حیات باشند یا نه. 

جیمز وب با رصد اعماق کیهان، قادر به انجام این کار خواهد بود. بدین ترتیب، جیمز وب خواهد توانست نوری را مشاهده کند که از دوران به مراتب جوان‌تر کیهان می‌آید، و در نتیجه خواهد توانست نخستین ستاره‌ها و شکل‌گیری کهکشان‌ها را رصد کند.

این تلسکوپ همچنین قادر خواهد بود سیارات را به‌اصطلاح «بو بکشد»، بدین معنا که ترکیبات شیمیایی سیارات را دریابد. این کار می‌تواند به شناسایی سیارات دوردست کمک کند و به دانشمندان اجازه دهد بهتر دریابند که آیا این سیارات ممکن است سکونت‌پذیر باشند یا نه.

انتظار می‌رود که انجام همه این کارها سال‌ها به طول انجامد. در حالی که حداقل زمان ماموریت جیمز وب پنج سال تعیین شده بود، همه چیز خوب پیش رفت و نسبت به آنچه انتظار می‌رفت، سوخت کمتری مصرف کرد و اکنون مهندسان می‌گویند ممکن است بتواند سوخت کافی برای انجام کارهای خود را به مدت ۲۰ سال حفظ کند.

© The Independent

بیشتر از تکنولوژی