روزنامه جورازلم پست، در گزارشی تحلیلی به مناسبت سالگرد حمله ژاپن به آمریکا، به مقایسه این رویداد تاریخی با تلاش جمهوری اسلامی برای بیرون راندن آمریکا از منطقه خاورمیانه پرداخته است.

این روزنامه نوشته است هفتم دسامبر، آمریکا و متحدانش هشتادمین سالگرد حمله امپراتوری ژاپن به ناوگان اقیانوس آرام ایالات متحده مستقر در بندر پرل هاربر، را گرامی داشتند. در آن زمان، ژاپن در حال ایجاد یک قلمرو بزرگ در شرق آسیا بود. جروزالم پست در تحلیلی به مقایسه وضعیت امروز ایران و ژاپن در آن روزها پرداخته است.

توکیو برای تأمین امنیت امپراتوری نوظهور ژاپن، نیروهای مسلح و به‌ویژه نیروی دریایی خود را گسترش داد و اقدامات خود را بر شهر منچوری در چین، اندونزی، فیلیپین و به طور کلی آسیای جنوب شرقی، متمرکز کرد. هدف اصلی حفظ مواضع این کشور در شرق آسیا، از بین بردن حضور نظامی ایالات متحده در اقیانوس آرام و تبدیل شدن به یک قدرت سلطه‌گر بلامنازع در آسیا بود.

در مقابل، دکترین غالب دیپلماتیک در اواخر دهه ۱۹۳۰ در ایالات متحده انزواطلبی بود که بدون شک توکیو را تشویق کرد تا علیه آمریکا اقدام کند و به این نتیجه برسد که عقب نشینی اجباری آمریکایی‌ها حتی با ۶ ناو هواپیمابر در نیروی دریایی ژاپن هم امکان‌پذیر است. فرماندهی ژاپن پیش‌بینی می‌کرد که حمله به پرل هاربر اعتماد به نفس آمریکا را تا حدی تضعیف می‌کند که نمی‌تواند آن را احیا کنند. مرور تاریخ آن دوران، امروز مهم است؛ زیرا جمهوری اسلامی ایران به دنبال بیرون راندن ارتش آمریکا از خاورمیانه و تحمیل هژمونی ایران بر کل منطقه است. به یاد بیاوریم که آیت‌الله علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، در نماز جمعه ۲۶ دی‌ماه ۱۳۹۹ اعلام کرد که مجازات واقعی آمریکا «اخراج آنها از منطقه» است.

به نوشته جروزالم پست، طرح تهران اندکی پس از سقوط شاه در سال ۱۹۷۹ آشکار شد. ایران با تشکیل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، لبنان را به‌عنوان یکی از اولین مناطق آزمایشی خود انتخاب کرد. این کشور تمام تلاش خود را به کار بست تا با استفاده از حزب الله، (گروه شبه نظامی شیعه‌ای تحت فرمان خود) تفنگ‌داران دریایی آمریکا را از بیروت بیرون کند. ایرانی‌ها از تاکتیک‌های نظامی متفاوتی نسبت به امپراتوری ژاپن استفاده می‌کردند.

جروزالم پست اضافه کرد: شبه‌نظامیان شیعه به ابزار ایران در سراسر خاورمیانه تبدیل شدند. چه در برج‌های زیبای عربستان سعودی، چه در شورش عراق، یا در بحرین و چه در مقر نیروهای دریایی ایالات متحده در خاورمیانه. حتی سنی‌هایی مانند حماس و پولیساریو (منطقه بین موریتانی و مراکش) در صحرای غربی را هم به خدمت گرفت. ایران به مهارت خود در پرواز هواپیماهای بدون سرنشین افزود و به منافع آمریکا در عربستان سعودی، یمن و سوریه ضربه زد. اما ایده‌ای که به آنها انگیزه می‌دهد همان است: تضعیف عزم آمریکا و وادار کردن واشنگتن به عقب‌نشینی، تا ایران بتواند منطقه را به ارث ببرد.

تهران معتقد است بادهای تاریخ به نفع آن می وزد.  در سال های بعد پرل هاربر توسط کارشناسان به عنوان یک شکست اطلاعاتی تلقی شد.  پیش داوری ها، در آن زمان تصمیم گیرندگان را کور کرده بود، همانطور که پیش داوری ها در مورد ایران امروز قضاوت سیاست گذاران را مخدوش می کند.

ایالات متحده در یک ائتلاف گسترده در خاورمیانه با همکاری بریتانیا، کشورهای عربی و اسرائیل عمل می‌کند. اگرچه، ایران ممکن است به دنبال جاه‌طلبی‌های امپریالیستی داشته باشد، اما اگر این بار به حرف یکدیگر گوش دهیم، پرل هاربر دیگر تکرار نخواهد شد.