آلکس دی وریس، بنیان‌گذار بن‌سازه تحلیل مالی دیجی‌کونومیست و محقق مرکز تحقیقات خط‌‌مشی انرژی و محیط‌ زیست کریستین استول دانشگاه ام‌آی‌تی، می‌گوید پسماند تراکنش‌های رمزارزی هم‌اندازه پسماند دستگاه‌های کوچک فناوری داده‌ها در کشورهایی مانند هلند است.

در سال ۲۰۱۹ میلادی ۱۲۰ میلیون تراکنش در شبکه بیت‌کوین پردازش شد در حالی که فراهم‌سازان سنتی خدمات پرداخت حدود ۵۳۹ تراکنشرا پردازش کردند.

بر اساس ادعای این پژوهشگر، رایاپسماند سالانه بیت‌کوین تا ماه مه ۲۰۲۱ افزون بر ۳۰ میلیون و ۷۰۰ هزار کیلوتن می‌شود و با توجه به اوج ترازهای قیمت که در اوایل امسال رخ داد می‌تواند به ۶۴ میلیون و ۴۰۰ هزار کیلوتن افزایش یابد.

این محققان افزودند تقاضا برای سخت‌افزارهای استخراج رمزارز در زنجیره تامین نیم‌رساناها اختلال ایجاد کرده است و این زنجیره هم‌اکنون در سراسر جهان به علت افزایش نیازها در دوران همه‌گیری کرونا و هم‌چنین جنگ‌تجاری ایالات متحده و چین و خشکسالی در تایوان دستخوش کمبود شده است.

معضل دیگر نیز مصرف تراشه‌های موسوم به آسیک در روند پیشرفت فناوری است که مختص استخراج رمزارز طراحی شده‌اند و تراشه‌های سی‌پی‌یو و جی‌پی‌یو را منسوخ کرده‌اند. با توجه به اینکه استخراج‌گران هرچه بیشتر خواهان رایانه‌های سریع‌تر هستند خود این تراشه‌های تک‌کاربردی آسیک هم به سرعت به پسماند تبدیل می‌شوند.

بنا به برآورد این پژوهش «عمر افزاره‌های استخراج بیت‌کوین همچنان محدود و فقط ۱.۲۹ سال است».

احتمال دارد این معضلات در گذر زمان افزایش یابد مگر آنکه «روش پایدارتر دیگری به طور کامل» جانشین فرایند استخراج بیت‌کوین شود.

یکی از این راه‌ها استفاده از فرایند «گواه بر سهام» به جای فرایند «گواه بر کار» است که در اعتبارآزمایی تراکنش‌ها به کار می‌رود.

در این مقاله آمده است: «نخستین استخراج‌گری که به گواه بر کار (پی.او.دبلیو) دست یابد و شروط از پیش تعیین‌شده‌ای را برآورده کند این بستک را برای تمام گره‌های شبکه ارسال می‌کند. گره‌های دریافت‌کننده نیز با مبنا قرار دادن بستک جدید، پذیرفتن آن را اعلام می‌کنند.»

محاسبات «گواه بر کار» به برق زیادی برای استخراج رمزارز نیاز دارد اما برق مورد نیاز فرایند «گواه بر سهام»  بسیار کمتر است.

زنجیره بستکی اتریوم که نیروی رمزارز اتر و همچنین سایر فناوری‌ها مثل رمز غیرقابل معاوضه (ان.اف.تی) را فراهم می‌کند در حال گذار به فناوری «گواه بر سهام» است ولی هنوز این دگرگونی محقق نشده است.

دی وریس در مصاحبه با ایندیپندنت با اشاره به ضرورت ذاتی چنین گذاری گفت: «حتی اگر بتوان ۱۰۰ درصد نیروی این شبکه را با منابع تجدیدپذیر تامین کرد (که به نظر من با واقعیت هم‌خوانی ندارد ولی با نگاه نظری محض فرض می‌کنیم چنین باشد) همچنان با معضل این انبوه پسماندهای الکترونیکی مواجه‌ایم که وضعیت ناپایداری پدید می‌آورند. برای رفع این معضل راهکار واقعی وجود ندارد.

او افزود: «به لحاظ فنی امکان آن وجود دارد که به جای روش استخراج گواه بر کار در بیت‌کوین روش‌های پایدارتر دیگری را به کار گرفت مثل روشی که اتریوم در صدد اجرای آن است (و بسیاری دیگر پیش از این اجرا کرده‌اند). اگر بیت‌کوین هم چنین کاری کند به پایداری زیست‌محیطی واقعی می‌رسد ولی در حال حاضر در بیت‌کوین خبری از این کار نیست.»

در حال حاضر اتریوم به اندازه کشوری با اندازه متوسط برق مصرف می‌کند و این میزان مصرف برای در امان ماندن این شبکه از کاربران خلاف‌کار ضروری است. اما متاسفانه برق زنجیره بستک در این شبکه با سوخت‌های فسیلی تامین می‌شود و به تغییر اقلیم دامن می‌زند.

بر اساس تحلیل دانشگاه کمبریج، شبکه بیت‌کوین سالانه بیش از ۱۲۱ تراوات-ساعت (تی‌.دبلیو.اچ) برق مصرف می‌کند و اگر آن را یک کشور در نظر بگیریم از لحاظ مصرف برق جزو ۳۰ کشور پرمصرف جهان است.

چارلز هاسیکنسون، مدیرعامل شرکت رمزنگاری معروف آی.او.اچ.کی، در مصاحبه با ایندیپندنت گفت: «مصرف برق بیت‌کوین از آغاز آخرین اوج‌گیری آن در سال ۲۰۱۷ بیش از چهار برابر شده است و بدتر خواهد شد زیرا بی‌بازدهی در مصرف انرژی، ویژگی ذاتی دی‌ان‌ای بیت‌کوین است.»