با نزدیک شدن به رقابت‌های حذفی انتخابات سنا در جورجیا در پنجم ژانویه که تعیین‌کننده حزب حاکم بر این مجلس خواهد بود، باید انتظار داشته باشیم جمهوری‌خواهان به پیامی بازگردند که این حزب را در هر دوره یکی پس از دیگری تقویت کرده است: حفظ قوه قضاییه فدرال.
قدرت این پیام در حدی است که توانست پیرامون ده‌ها سناتور ضعیف این حزب در این دوره حصاری مطمئن بکشد که بارزترین آن‌ها رئیس بخش قضایی سنا، لیندزی گراهام، از کارولینای جنوبی است.
در هفته منتهی به انتخابات عمومی سوم نوامبر، آقای گراهام رقابت خود را مقابل نامزد دموکرات جیمی هریسون طوری طراحی کرد که گویی انتخابی است بین «نظام سرمایه‌داری و نظام سوسیالیسم»، یا «نظم و قانون در برابر بی‌نظمی و آشفتگی» و «قضات محافظه‌کار در مقابل قضات لیبرال».
نمایندگان فعلی جمهوری‌خواهان در جورجیا، سناتور دیوید پردو و سناتور کلی لوفلر، آن قدر هوشمندند که همین پیام سه وجهی را در دستور کار خود قرار دهند.
آن‌ها در حالی که به کوبیدن عناصر ضدسوسیالیسم و نظم و قانون می‌پرداخته‌اند (تا حدی که مثلا در مورد خانم لوفلر به غیرمعقول‌ترین حالت ممکن رسید)، هر دو ظاهرا فراموش کرده‌اند که بزرگ‌ترین سهمی که در زمان تکیه بر کرسی مجلس به دست آورده‌اند در شرایطی بود که گزینش ترامپ را در نصب قضات محافظه‌کار مورد تأیید قرار داده است.
نقش سنا در ارائه «پند و اندرز» به رئیس جمهور درباره نامزدهای قضایی بدین معنی است که آن‌ها پادویی بیش در حکومتی تک‌شعبه‌ای هستند که ظاهرا از سه قوه هم‌تراز تشکیل شده است. این مسؤولیتی عظیم و فرصتی است برای پیوند زدن میراث گذشتگان با آینده، چرا که اکثر قضات آمریکا به صورت مادام‌العمر تا دوره بازنشستگی به وظیفه خود ادامه می‌دهند.
پایگاه اینترنتی ستاد انتخاباتی هیچ یک از دو سناتور پردو یا لوفلر اشاره‌ای به نقش جمهوری‌خواهان سنا در تشکیل قوه قضاییه طی چهار سال گذشته نکرده است.
یکی از مشاوران کهنه‌کار ستاد حزب جمهوری‌خواه که در این رقابت‌ها همکاری ندارد به ایندیپندنت گفت: «اگر چنین امری صحت داشته باشد، این سهل‌انگاری از ستاد است.»
وی گفت: «آن‌ها باید از هر مزیتی که در اختیار دارند استفاده کنند و در رقابتی به این نزدیکی، می‌دانم که کلیشه است، ولی در رقابتی این‌چنینی، تک‌تک آراء اهمیت دارند.»
اختلاف آراء انتخابات عمومی در رقابت‌های ایالتی جورجیا بسیار ناچیز بود: خانم لوفلر و رفائل وارناک دموکرات هر دو چند درصد از حد نصاب ۵۰ درصد برای پیروزی در انتخابات کم آوردند و آقای پردو رقیب دموکرات خویش، جان اوسوف، را با اختلاف اندک (۴۹.۷ درصد در مقابل ۴۷.۹ درصد) پشت سر گذاشت. در انتخابات ریاست جمهوری، ایالت «هلو» برای اولین بار پس از سال ۱۹۹۲، آبی شد و جو بایدن با کمتر از ۱۲ هزار رأی ترامپ را شکست داد.
در روز پنجم ژانویه فقط یکی از نامزدها، پردو یا لوفلر کافی است برنده شوند تا سنا در دست جمهوری‌خواهان باقی بماند. اگر چنین شود، سنا می‌تواند از سرعت بایدن در پر کردن کرسی‌های خالی دادگاه‌ها طی دو سال آینده به شدت بکاهد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
کارخانه‌ای برای قضات
اگر از رهبر اکثریت سنا، میچ مک‌کانل، بپرسند که بزرگ‌ترین دستاوردش در چهار سال گذشته چه بوده است، پاسخ او هیچ اشاره‌ای به قوانین وضع شده نخواهد کرد.
این نماینده جمهوری‌خواه کنتاکی بزرگ‌ترین افتخارش این است که مجلس را به یک کارخانه قاضی‌سازی برای دونالد ترامپ تبدیل کرده است که نامزدهای خود را برای نصب دائم در شعبه‌های فدرال از آن جا انتخاب کند. آقای مک‌کانل قوه قضاییه فدرال را با سلیقه محافظه‌کارانه خود بازسازی کرد. او این کار را با هم‌دستی با رئیس جمهوری انجام داد که در آستانه ترک قدرت، از هر چهار کرسی قضاوت یکی را به جوانان حرف‌گوش‌کنی اختصاص داد که اکثر آن‌ها پیش از رسیدن به بازنشستگی، میراث او را برای چندین دهه به دوش خواهند کشید.
این در کاخ کنگره تقریبا به یک جوک تبدیل شده است که چگونه آقای مک‌کانل با وسواسی شبیه به شیفتگی ناخدا آهاب در تعقیب نهنگ سفید با بررسی قضات فدرال برخورد می‌کند.
وسواس او نسبت به قضات حتی باعث شد واشینگتن پست مقاله طنز و مسخره‌ای در این رابطه منتشر کند.
مک‌کانل در مصاحبه‌ای با مجری محافظه‌کار هاگ هوئیت در برنامه رادیویی‌اش گفت: «مهم‌ترین و تأثیرگذارترین دستاورد چهار سال گذشته رئیس جمهور، همراه با اکثریت جمهوری‌خواه سنا، انتصاب زنان و مردان جوانی است که به این مفهوم برجسته معتقدند که احتمالا وظیفه قاضی تبعیت واقعی از قانون است.»
آقای پردو و خانم لوفلر باید بر نقش خود در تحکیم این میراث تأکید کنند و به یاد رأی‌دهندگان بیاورند که رأی به آن‌هاست که کمک به این اندیشه را یاری می‌دهد.
استفاده از مثال گراهام
گراهام که وظیفه او رقابت با قاضی دادگاه عالی، ایمی کانی بارت، در یک فرآیند طاقت‌فرسا در آستانه انتخابات ۲۰۲۰ بود، در شرایطی کارخانه قاضی محافظه‌کارسازی خود را در کانون سیاست پیام‌رسانی خود قرار داد که فاصله‌اش با آقای هریسون در هفته‌های منتهی به رقابت انتخاباتی خودش به کمترین میزان رسیده است.
اکتبر سال جاری، در سراسر کارولینای جنوبی، هزاران پلاکارد سیاسی را می‌توان در جلوی خانه‌ها، جاده‌ها و بزرگراه‌ها مشاهده کرد که پیام #FillTheSeat را زیر عبارت «لیندزی گراهام برای سنای آمریکا» به درشتی نوشته بودند.
رأی‌دهندگان جمهوری‌خواه در مراکز نظرسنجی، از کلانشهر چارلستون در شمال ایالت گرفته تا شهرهای دورافتاده پیرامون بیوفورت در جنوب، در گفت‌وگو با ایندیپندنت نحوه مواجهه گراهام با نامزدی بارت (و همچنین نصب گسترده قضات محافظه‌کارش) را دلیل اصلی رأی خود معرفی کردند.
گراهام اخیرا در گفت‌وگویی با ان‌بی‌سی نیوز، ضمن ناچیز شمردن نقش مؤثر خود در تأیید نامزدهای دولت طی دو سال ریاست خود در کمیته قضایی سنا، گفت: «یکی از چیزهایی که جمهوری‌خواهان دوست دارند قاضی محافظه‌کار وابسته به قانون اساسی است.»
او گفت: «دولت ترامپ در این رابطه بسیار خدمت کرده و این یکی از بهترین دستاوردهایش است.»
© The Independent
