به نظر میرسد که برای همه، از الکساندریا اوکازیو کورتز گرفته تا کریستین لاگارد، این سؤال مطرح است که ایوانکا ترامپ در اجلاس جی۲۰ چه کار میکند. اگر شما قبلا فیلمهای حضور او را ندیدهاید، میتوانید در کلیپ کوتاهی که کاخ الیزه دیروز منتشر کرده ببینید که چگونه دختر اول آمریکا تلاش میکند در مورد عدالت اجتماعی، گفتگویی کوتاه با لاگارد، ترزا می، امانوئل مکرون و جاستین ترودو داشته باشد.
خانم می، نخستوزیر بریتانیا دارد در مورد قانع کردن مردم به حمایت از عدالت اجتماعی صحبت میکند و برای این موضوع استدلالهای اقتصادی میآورد، که ناگهان ایوانکا ترامپ تصمیم میگیرد وارد بحث شود. او میگوید «در حوزه دفاعی هم همینطور است و در کل اکوسیستم، مردسالاری شدیدا حاکم است». این جمله معنی چندانی ندارد، اما چرا باید داشته باشد؟ در مکتب سیاسی ترامپ این اصلا لازم نیست.
وقتی که شخصی از حضور ایوانکا ترامپ در جلساتی اینچنینی انتقاد میکند، طرفداران راستگرای ترامپ که در طول زندگیشان یک جمله ترقیخواهانه به زبان نیاوردهاند رگ گردنشان بیرون میزند و احساسی میشوند. آنها دستهایشان را به هم میفشارند و میگویند «پس تکلیف فمنیسم چه میشود؟ ایوانکا به قدرت بخشیدن به زنان بها میدهد و میگوید از بنیاد خانواده حمایت میکند! او روی سکوی جهانی ایستاد و گفت باید سازمان ملل کارهای بیشتری انجام دهد! او از طرحهای ابتکاری برای مبارزه با فقر حمایت میکند! دیگر چه میخواهید؟»
در جواب این افراد، باید بگویم: یکی از چیزهایی که میخواهیم، فامیلبازی کمتر است. چیز دیگری که میخواهیم این است که رهبران زن انتخابشده به نیابت از زنان جهان صحبت کنند، نه دختر انتخاب نشده رئیسجمهور. آیا فمنیسم یعنی اینکه یک زن از امتیازاتی که دارد برای پیشبرد برابری جنسیتی استفاده کند؟ البته که اینگونه است. اما آیا ایوانکا ترامپ به حرفهایش جامه عمل میپوشاند؟ آیا او پس از برگشتن به ایالات متحده به پدرش فشار میآورد که کودکان و مادرانشان را در مرز کشور از هم جدا نکند؛ بودجه طرح «فرزندپروری تنظیمشده» را قطع نکند؛ در مقابل ممنوع شدن سقط جنین در ایالت آلاباما دست روی دست نگذارد؟ البته که چنین کاری نمیکند.
بخش کوچکی از قلب من به حال ایوانکا ترامپِ مولتیمیلیونر که فکر میکند جی۲۰ شهربازی اوست میسوزد. هر موقع که پدرش در شرایط سختی است و باید جهان را قانع کند که فردی خودکامه، آشوبگر و زنگریز نیست، ایوانکا بیرون آورده میشود و به او گفته میشود که در برابر دوربینها زیبا ظاهر شود و بخندد تا به همه ثابت شود که پدرش برای زنان احترام قائل است. ممکن است این کار دشوار و خستهکننده باشد و گاهی شاید تحقیرآمیز.
اما بعد، من به یاد میآورم که او علنا با الکساندریا اوکازیو کورتز مخالفت میکرد چونکه معتقد بود حداقل حقوق «چیزی نیست که آمریکاییها میخواهند». او در جواب کورتز گفته است «من فکر میکنم بیشتر آمریکاییها ته دلشان نمیخواهند چیزی به آنها داده شود. در چهار سال گذشته من مدت زیادی را صرف سفرکردن به نقاط مختلف این کشور کردهام. مردم میخواهند در مقابل چیزی که دریافت میکنند کار کنند.» البته شکی نیست که ایوانکا برای چیزی که به دست آورده است واقعا کار نکرده است – مگر اینکه فشار عاطفیای را که او تحمل میکند تا پدرش را پیش چشمان مردم جهان اندکی قابلتحملتر نشان دهد به عنوان کار حساب کنیم. مردم جهان نگرانند که ترامپ مجری جنگ جهانی ویرانگر دیگری شود و من شک دارم دختری که هر روز با یک لیموزین سفید به مدرسه برده شده چیز زیادی در مورد زندگی بخور و نمیر مردم بداند. اما چرا باید اجازه بدهیم شخصی که وارث میلیونها دلار است در راستای محروم کردن طبقه کارگر، که نصف آنها زن هستند، از حداقل حقوق گام بردارد؟!
امروز، الکساندرا اوکازیو کورتز گفت اگر شمار بیشتری از جمهوریخواهان کارهای خدماتی معمولی انجام میدادند، شاید اندکی بیشتر با مردم احساس همدردی میکردند. من با او موافقم. همچنین، فکر میکنم اگر دولت آمریکا مانند یک سیستم شایستهسالار کار میکرد نه مانند یک کلوپ اختصاصی، امروز سیاستهایی که رئیسجمهور اجرا میکرد احتمالا بیشتر شبیه قوانین کاربردی بودند و کمتر شبیه پستهایی نبودند که بعد از نوشیدن بیش از حد ویسکی در فضای مجازی میگذارید. اگر در مدت حضور دونالد ترامپ در جی۲۰، دیپلماتهای شایسته و کارکشته او را همراهی میکردند و به او مشاوره میدادند، احتمالا امروز شاهد مقداری پیشرفت واقعی میبودیم. باید این را هم به یاد بیاوریم که عکسگرفتن او با بهترین دوستش، کیم جونگ اون، در منطقه غیرنظامی کره، پیشرفت به حساب نمیآید: ما دیدهایم که ملاقاتهای این دو رهبر جهان چگونه پیش میرود. آنها تمایلی ندارند که هیچ کار عملیای انجام دهند. اما این ملاقاتها نوعی خوراک روابط عمومی جذاب به این دو ابله میدهند تا بر رسواییهای ملی بعدیشان سرپوش بگذارند.
ایوانکا صرفا یکی از علایم بیماریی است که کاخ سفید را فرا گرفته است، اما این به معنای بیگناه بودن او نیست. آشکار است که او نیز مانند پدرش تشنه قدرت است و معتقد است که سزاوار آن است. همانطور که در فیلم پخششده توسط دولت فرانسه آشکارا دیده میشود – و هشتگ #UnwantedIvanka، که مملو از عکسهای فوتوشاپ شده دختر اول آمریکا است نشان میدهد - او شدیدا تلاش میکند خودش را قاطی بحثهای دیگران کند در حالی که کسی از او استقبال نمیکند و حرفهایش هیچ کمکی نمیکنند.
باید کسی به دونالد ترامپ بگوید که او نمیتواند کشورش را مانند یک بنگاه تجاری اداره کند، و ایوانکا و شوهرش جرد کوشنر نمیتوانند این کار را برای او انجام دهند، مگر اینکه آنها در حال اجرای یک بازی زیرکانه و دراز مدت باشند و واقعا برنامه این را داشته باشند که یک روز که دونالد ترامپ خواب است زیر پای او را خالی کنند و یک آرمانشهر فمینیستی تمام عیار ایجاد کنند. اگر ایوانکا چنین برنامهای دارد، پس من میگویم: دارم بهت علامت میدم. الان وقتشه.
اگر اینگونه نیست، پس فکر میکنم وقت آن رسیده که مردم آمریکا با رأی خود یک بار برای همیشه دختر اول آمریکا را که در حال حاضر نماینده منافع آنها در برابر جهان است از کاخ سیفد بیرون کنند. آه، صبر کنید.
© The Independent