دختر: کی برای خرید عید خواهیم رفت؟

مادر: بیرون ویروس کرونا است، خریدی نخواهد بود.

دختر: منظورت چیست؟ لباس جدید نخواهیم پوشید؟

مادر: میلیون‌ها کودک عید را بدون لباس جدید جشن می‌گیرند.

دختر: این دیگر چگونه عیدی است؟

این گفتگوی چند روز پیش مادر و دختری در خانواده‌ای متوسط از ساکنین شهر اسلام آباد می‌باشد.

خانم عبدالقدیر (اسم مستعار) سعی دارد تا دختر ۱۵ ساله‌اش را متقاعد سازد که بدون لباس جدید هم می‌توان عید فطر را جشن گرفت.

او طی گفتگو با ایندیپندنت اردو گفت: «برای فرزندان ما، عید به معنای پوشیدن لباس‌های نو، مهمانی رفتن و عیدی گرفتن است. آن‌ها حیران‌اند که با لباس‌های قدیمی چگونه می‌شود عید را گرامی داشت؟»

خانم عبدالقدیر که مادر سه فرزند است، گفت که درک وضعیت ایجاد شده از ویروس کرونا، برای فرزندانش دشوار گردیده است.

بیماری همه‌گیر و کُشندۀ کرونا، عید خوش و شیرین امسال را برای خانواده های مرفه پاکستان تلخ کرده است.

فعالیت‌های تجاری در کشور پس از اعلامیه حکومت مبنی بر تسهیل قرنطینه از سر گرفته شده و اکثر شهروندان آزادانه از خانه‌هایشان بیرون می‌روند.

با این حال، برخی از خانواده‌ها هنوز هم ترجیح می‌دهند تا در خانه‌های خود بمانند و یا حداقل از گشت و گذار در مکان‌های پُرازدحام خودداری کنند.

عید سعید فطر که در پایان ماه رمضان تجلیل می‌گردد، یکی از جشن‌های مذهبی مسلمانان است، این عید، به عنوان "عید کوچک" در شبه قاره و - کشورهای جنوب آسیا- نیز شناخته می‌شود و با مراسم خاص جشن گرفته می‌شود. علاوه بر عبادت، پوشیدن لباس و کفش جدید، دید و بازدید از دوستان و آشنایان و ترتیب دادن دعوت‌ها، از جمله فعالیت‌های مشترک عید سعید فطر می‌باشد.

در خانواده‌های مرفه، در شبِ ماه عید فطر، دختران و خانم‌ها به بازار می‌روند تا به دستانشان حنا بسته و النگو/چوری بپوشند؛ در روز عید، کودکان از بزرگان "عیدی" دریافت می‌کنند و جشن‌ و مهمانی‌هایی نیز ترتیب برگزار می‌شود.

حالا، به دلیل شیوع بیماری همه‌گیر کرونا، این بار نخبگان و ثروتمندان پاکستانی مجبوراند تا فعالیت‌ها و سرگرمی‌های ویژۀ خود را در روزهای عید فطر محدود سازند و نیز فرزندانشان به جای لباس‌های نو، عید را با لباس‌های قدیمی جشن بگیرند.

فایزه (اسم مستعار) دخترِ خانم عبدالقدیر گفت: «من هرگز به عیدی بدون لباس و کفش جدید فکر نکرده بودم، یا اینکه به تجلیل از شب ماه عید از خانه بیرون نروم. نمی‌دانم، آیا بدون النگو/ چوری، حنا و عیدی گرفتن هم عید معنایی دارد؟»

بسیاری از افراد برای خریداری نیازهای عید، به جای رفتن به بازار، خرید آنلاین را ترجیح داده و از آن طریق به سفارش لباس و کفش و... می‌پردازند.

با این وجود، خرید آنلاین مشکلات خاص خود را دارد، از جمله اندازه و کیفیت لباس و کفش و همچنان ارسال به موقع وسایل خریداری شده، شامل آن می‌گردد.   

فرقان (نام مستعار) پسر ۲۰ سالۀ یک تن از صنعتگران اهل پیشاور، گفت: «برای نخستین بار، در زندگی خود، قرار است برای عید لباس و کفش نو نخرم. احساس می‌کنم تجارت پدرم ضربۀ شدیدی خورده و ورشکست شده است و ما توان و استطاعت خریداری لباس‌های جدید را نداریم.»

جمعیت بزرگی از پاکستان، زیر خط فقر زندگی می‌کنند و برای کودکان خانواده‌های کم درآمد، در عید فطر، گرفتن لباس و کفش جدید مایۀ بی‌نهایت شادی و خرسندی است.

اکثر کودکان خانواده‌هایی که زیر خط فقر قرار دارند، حتی ممکن است ندانند که در روزهای عید لباس‌های جدید هم پوشیده می‌شود. یا این‌که مهمانی‌های عید و عیدی گرفتن هم وجود دارد.

در همین راستا، ایندیپندنت اردو از کودکانی که در شهر اسلام آباد و مناطق اطراف آن کار می‌کنند، پرسیده است که آنان عید فطر را چگونه جشن می‌گیرند؟

برای بیش‌تر این کودکان، رفتن به خانه برای تعطیلات عید شادی بزرگی بود. تعداد اندکی از آن‌ها در ارتباط به خریدن لباس و کفش نو و نیز گرفتن عیدی هیجان نشان دادند.

عبدالحمید ۱۶ ساله، مالک چایخانه‌ای در روستایی در نزدیکی اسلام آباد گفت: « به یاد ندارم که لباس جدیدی در عید پوشیده باشم؛ همان قدیمی‌ها را شُسته و برای نماز عید به تن می‌کنم.»

مادر شاکر از اهالی ملتان، که به عنوان کارکن خدماتی در یک کارخانۀ مبلمان کار می‌کند، سال گذشته برای تهیۀ لباس جدید برای کودکان در عید، پول جمع کرده بود، که به آرزویش نرسید.

شاکر گفت: «در ماه رمضان گذشته، پدرم بیمار شد و تمام پول‌ها هزینۀ مداوای وی گردید و ما در عید، همان لباس‌های کهنۀ مان را پوشیدیم.»

اثرات روانشناختی

صائمه صغیر، روانشناس بالینی در یکی از شرکت‌های خصوصی در اسلام آباد گفت: «جامعه در معرض ترس و هراس عجیبی قرار دارد و کودکان بیش از هرکسی با مشکلات روحی روبرو هستند. کودکان در مورد هرگونه تغییر روزمره پرسش‌هایی را مطرح می‌سازند و در صورت عدم دریافت پاسخ رضایت بخش، امکان دارد با گیجی مواجه شده و یا دچار ترس و هراس شوند.»

اکنون چنین کودکانی به دلیل شیوع بیماری همه‌گیر کرونا، از دریافت لباس و کفش جدید محروم می‌شوند. کودکانی از طبقه‌های متوسط و پایین جامعه می‌توانند از لحاظ روانی تحت فشار قرار گیرند.

او در پاسخ به سؤالی گفت: «خانواده‌های مرفه منابع کافی برای سرگرم کردن فرزندان خود دارند. به همین دلیل جلب توجه کودکان برای والدین‌شان بسیار آسان است.»

وی افزود: «کودکان خانواده‌های ثروتمند تحت تأثیر این وضعیت قرار نخواهند گرفت. فرزندانشان ممکن است سؤالاتی را مطرح کنند و مدتی افسرده شوند، اما والدین می‌توانند با سرگرم کردن فرزندان در چیزهای دیگر، آن‌ها را از افسردگی نجات دهند.»  

https://www.independenturdu.com/node/36661