شصتونهمین دوره «مهمانی اپرای وینی» نیویورک میزبان یکی از باشکوهترین شبهای فرهنگی این رویداد بود؛ جایی که با حضور دیپلماتها، هنرمندان و نیکوکاران، در تالار افسانهای چیپریانی شکوه اشرافیت اروپایی در نیویورک به نمایش گذاشته شد.
این مراسم که از سال ۱۹۵۵ پایهگذاری شد، با الهام از مهمانیهای سلطنتی وین و در جهت تقویت پیوندهای فرهنگی میان اتریش و ایالات متحده، هرساله فضایی از سنت، موسیقی کلاسیک و شکوه اشرافی اروپا را به قلب آمریکا میآورد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
مراسم امسال با تمرکز ویژه بر دویستمین سالگرد تولد یوهان اشتراوس پسر برگزار شد؛ آهنگسازی که با خلق قطعاتی چون دانوب آبی، افسانههای جنگل وین و خفاش، موسیقی والس وین را به جهان شناساند و نوای تاثیرگذار موسیقیاش الهامبخش فضای موسیقایی این شب رویایی هم شد.
ارکستر ویژه «مهمانی اپرای وینی» به رهبری راینر م.زولتسگروبر، در فضای زرین تالار چیپریانی، عمارت ایتالیایی به سبک رنسانس، واقع در خیابان چهلودوم نیویورک، نوای آثار اشتراوس را طنینانداز کرد. حضور خوانندگان برجستهای چون ماریا باراکووا، میکایلا ساگر، دانیل بریمن، آیگول آخمتشینا، ماریتینا تمپاکوپولوس، آدام اسمیت، یوهانا ویل و جینای بریجز، برنده دو جایزه گرمی، شکوهی مضاعف به اجراها بخشید.
آغاز رسمی مراسم با معرفی دوشیزگان نورسته (Debutantes) و همراهانشان همراه بود؛ جوانانی از سراسر جهان که با اجرای والس سلطنتی، رسما به جامعه معرفی شدند. این بخش، با طراحی ساندرا اشتوکمایر و همکاری مدرسه رقص سوابک، جلوهای از تشریفات کلاسیک اروپایی را زنده کرد. افسران ارتش آمریکا هم با اجرای نمادین «ارائه پرچم» یادآور پیوند سنت و خدمت بودند.
این مراسم در سال جاری، زیر نظر اتاق بازرگانی آمریکاــاتریش و با حمایت الکساندر فن در بلن، رئیسجمهوری فدرال اتریش، برگزار شد و جلوهای از پیوند فرهنگی، دیپلماسی و هنر را به نمایش گذاشت.
ریاست این رویداد نیکوکارانه را جین شفیروف (Jean Shafiroff) و دنیس ریچ بر عهده داشتند و عواید حاصل از آن به بنیاد «فرشتههای گابریل» برای حمایت از تحقیقات سرطان اختصاص یافت.
در این شب استثنایی، در کنار نیکوکاران و هنرمندان، چهرههایی از سیاست بینالملل، دولتمردان و چهرههای فرهنگی نیویورک نیز حضور داشتند. برای بسیاری از شرکتکنندگان، این مراسم نه فقط یک مهمانی که بازآفرینی شکوه فرهنگ اشرافی اروپا در فضای پرشتاب نیویورک بود؛ تجلی زیبایی، موسیقی و نیکوکاری در شبی که والس دوباره زنده شد.