دانشمندان در سنگاپور یک لشکر سوسک‌ سایبورگ را که از راه دور کنترل می‌شدند در ناحیه‌ای بیابانی رها کردند تا چنین گروهی را برای ماموریت‌های جست‌و‌جو و نجات در آینده آزمایش کنند.

یافته‌های این پژوهش که هنوز داوری علمی دقیق نشده است، نشان داد که می‌توان ۲۰ سوسک هیسینگ ماداگاسکار را در حالی که «کوله‌های» رایانه‌ای کوچکی بر پشت دارند به‌صورت گروهی واحد روی تپه‌ای شنی هدایت کرد.

این سوسک‌های سایبورگ سوسک‌های زنده‌ حامل فناوری‌اند که دانشمندان با استفاده از آن می‌توانند کنترلشان کنند.

پژوهشگران دانشگاه صنعتی نانیانگ در سنگاپور توانستند فرمان‌ها را به سوسک‌ها منتقل کنند، و به آن‌ها بگویند از کدام سمت بروند.

این فرمان‌ها از کوله‌پشتی‌ها و طریق الکترودهایی که در دو طرف اندام‌های حسی سوسک‌ها قرار داشتند، به اندام‌های حسی حشرات منتقل می‌شدند.

در حالی که دانشمندان می‌توانستند سوسک‌ها را به سمت چپ یا راست حرکت دهند، سوسک‌ها خودشان نیز می‌توانستند به روال معمول راهشان را پیدا کنند و موانع را دور بزنند.

پژوهشگران همچنین چند مورد مستند ثبت کردند سوسک‌هایی که اتفاقی به پشت می‌افتادند با کمک بقیه برگردانده می‌شدند تا روی پاهایشان بایستند.

در حالی که دانشمندان تاکنون تبدیل حشرات به موجودات سایبورگ را به‌صورت مستند و گسترده نشان داده‌اند، نمایش رفتار گروهی چنین سامانه‌های چند‌‌-‌سایبورگی دشوار بوده است.

پژوهشگران توضیح می‌دهند: «این شکاف پژوهشی به‌دلیل دشواری در هماهنگ‌سازی حرکات سامانه سایبورگ در مجاورت تغییرپذیری فردی طبیعی واکنش‌‌های حشرات به درونداد کنترلی است.»

دانشمندان برای رفع این چالش‌ها، یک الگوریتم هدایت گروهی جدید برای سوسک‌های سایبورگ ایجاد کردند تا آن را دنبال کنند.

این پژوهش متذکر شده است میان این ۲۰ سوسک یکی رهبر و بقیه دنبال‌کننده بودند.

با اینکه رهبر مکان هدف را می‌شناسد، دنبال‌کننده‌ها فقط از موقعیت‌های مکانی نسبی همسایگانشان مطلع‌اند.

دانشمندان دریافتند این گروه در حالی که در بیابان حرکت می‌کرد، چند ویژگی «جالب‌توجه» نشان داد.

آن‌ها دریافتند که الگوریتم جدید ازدحام و درهم‌گوریدگی سوسک‌ها را کاهش داد.

یافته‌های دانشمندان همچنین نشان داد که تعامل میان سوسک‌های مجاور به یک سایبورگ گرفتار کمک می‌کند از موقعیتی دشوار نجات پیدا کند.

دانشمندان دریافتند سوسک‌های همجوار می‌توانند به یکدیگر کمک کنند از وضعیت واژگون‌شدگی دربیایند.

پژوهشگران امیدوارند روزی بتوان از این گروه‌های حشرات سایبورگ در ماموریت‌های جست‌و‌جو و نجات پس از بلایای طبیعی استفاده کرد.

آن‌ها در این تحقیق نوشتند: «این پژوهش به حوزه رباتیک ازدحام کمک می‌کند و پتانسیل تلفیق ارگانیسم‌های زیستی با رباتیک و نظریه کنترل را برای ایجاد سامانه‌های مستقل هوشمندتر با کاربرد در دنیای واقعی نشان می‌دهد.»