۱۱۴ سال پس از آنکه بارونس برتا فون ساتنر، نویسنده و فعال صلح اتریشی، جایزه صلح نوبل را از آن خود کرد، گوگل طرحی از او را در صفحه اصلی خود به نمایش گذاشت و به او ادای احترام کرد.

او که با نام کنتس برتا کینسکی در سال ۱۸۴۳ در شهر پراگ به دنیا آمده بود از همان ابتدای عمرش با دشمنی اشراف اتریشی مواجه شد، چون والدینش از دو طبقه اجتماعی متفاوت بودند.

پدرش از خانواده اشرافی کینسکی بود و مادرش از خانواده‌ای با سطح اجتماعی بسیار پایین‌تر. به همین خاطر ازدواجشان موجب نزاع در میان اشراف شد.

ساتنر در کودکی دانش‌آموزی کوشا بود. فرانسه، انگلیسی و ایتالیایی را خیلی روان صحبت می‌کرد و خواننده و پیانیست ماهری هم بود. در ۳۰ سالگی به وین رفت تا معلم سرخانه خانواده فون ساتنر شود و همانجا با همسر آینده‌اش بارون آرتور گونداکار فون ساتنر آشنا شد.

اما خانواده فون ساتنر با این ازدواج موافق نبودند و او تصمیم گرفت به پاریس نقل مکان و آنجا زندگی جدیدی را شروع کند. مدتی کوتاه ساکن پایتخت فرانسه بود و در سال ۱۸۷۶ پنهانی با بارون آرتور ازدواج کرد و با هم به گرجستان کنونی فرار کردند.

خوشبختی بارونس در ازدواج مأمنی برای او شد. او نوشته: «هیچ خللی در رابطه‌مان نبود. ما یکدیگر را داشتیم و همان کافی بود.» تحت تأثیر خواندن ادبیات تکاملی شروع به نوشتن داستان کوتاه، جستار و رمان با محوریت صلح، دین و جنسیت کرد. شاید معروف‌ترین اثر ساتنر رمان ضدجنگ سلاحت را زمین بگذار باشد که اولین بار در سال ۱۸۸۹ منتشر شد. این رمان در باره اثرات جنگ بر زنان است.

کتاب خیلی زود جزو پرفروش‌ترین کتاب‌های جهان شد و به ده‌ها زبان ترجمه شد و همین امر به گسترش پیام صلح‌آمیز آن کمک کرد.

بعدها انجمن صلح اتریش را پایه‌گذاری کرد و در سال ۱۹۰۵ در چنین روزی جایزه صلح نوبل را از آن خود کرد و اولین زن برنده این جایزه شد. ساتنر در سال ۱۹۱۴ و در سن ۷۱ سالگی درگذشت، اما مؤسسه صلح برتا فون ساتنر در لاهه راه این زن خستگی‌ناپذیر را تا به امروز ادامه داده است.

آلیسا وینانس تصویرگری که طرح روز گوگل را کشیده گفت: «بیش از همه تلاشی که او همه عمر و به رغم سختی‌های فراوان در راه نوشتن کرد الهام‌بخش کار من بود.»

«به نظرم پیام برتا در زمینه صلح و نفی استفاده از سلاح هنوز هم موضوعیت دارد و امیدوارم مردم بیاندیشند و ببینند چگونه می‌توان این پیام را در رویدادهای امروز به کار بست.»