در پی دفن بدون اطلاع و رضایت خانواده یک شهروند بهائی به نام بهزاد مجیدی در آرامگاه خاوران، جامعه جهانی بهائی با صدور بیانیه‌ای، این اقدام را «وحشیانه و وقیحانه» توصیف و آن را محکوم کرد.

بر اساس بیانیه جامعه جهانی بهائی که روز دوشنبه ۱۴ فروردین، منتشر شد، این امر تازگی ندارد و ماموران حکومتی در تاریخ ۲۹ اسفند هم یک شهروند بهائی را بدون اطلاع خانواده در مجاورت آرامگاه خاوران و در محلی که زندانیان سیاسی اعدام‌شده در آن دفن شده‌اند، به خاک سپردند.

نهاد‌های اطلاعاتی جمهوری اسلامی از خانواده متوفی خواسته بودند که برای دفن او در زمین‌هایی که پیش‌تر تحت مالکیت جامعه بهائیت بود، هزینه زیادی بپردازند. آن‌ها خانواده این فرد را تهدید کرده بودند چنانچه این مبلغ پرداخت نشود، او را بدون اطلاع قبلی دفن می‌کنند. جامعه جهانی بهائی می‌گوید این اتفاق بار دیگر آخر هفته پیش تکرار شد و ماموران وزارت اطلاعات دهم فروردین، بدون اطلاع خانواده و با تخطی از آداب دفن بهائیان، بهزاد مجیدی را در گورستان خاوران به خاک سپردند.

سیمین فهندژ، نماینده جامعه جهانی بهائی در سازمان ملل متحد، در پیوند با این موضوع در توییتی نوشت: «پیکر بی‌جان بهائیان چه تهدیدی برای حکومت است که بعد از سرکوب بی‌وقفه که در زندگی بر آن‌ها تحمیل می‌شود، رفتار بی‌رحمانه حکومت ایران با آن‌ها حتی پس از مرگ هم ادامه دارد؟»

گورستان پیشین بهائیان در محوطه‌ای به مساحت ۸۰ هزار متر قبل از وقوع انقلاب اسلامی ساخته شد. این محوطه پس از انقلاب ۵۷ مصادره و سپس تخریب شد. بعد از آن، شهرداری تهران یک قطعه زمین بایر و کوچک در مجاورت گورستان خاوران در اختیار جامعه بهائی گذاشت.

در بیانیه اخیر جامعه جهانی بهائی آمده است که اکنون از بهائیان برای دفن مردگانشان در قبرستان اختصاصی‌ خود هزینه‌های زیادی درخواست می‌شود و ماموران هم از اجرای مراسم مربوط به تدفین بهائیان ممانعت می‌کنند.

بر اساس این بیانیه، شماری از کارکنان قبرستان بهائیان زندانی شده‌اند و نهاد‌های امنیتی برخی از خانواده‌های داغدار را نیز به زندان و بازداشت تهدید کرده‌اند.

جامعه جهانی بهائی می‌گوید که بسیاری از گورستان‌های اختصاصی بهائیان در طول چهار دهه گذشته مصادره و تخریب شده‌اند و این شهروندان در طول این سال‌ها همواره با مشکلات مربوط به دفن و برگزاری مراسم درگذشتگان خود مواجه بوده‌اند.

دفن بهائیان در گورستانی غیر از گورستان اختصاصی و بدون تشریفات رسمی، بی‌رحمانه و اندوه بزرگی است اما به گفته سیمین فهندژ، آنچه این اندوه را مضاعف می‌کند، این است که اکنون متوفی‌ها بدون حضور و اطلاع خانواده دفن می‌شوند.

نماینده جامعه جهانی بهائی گفت: «جمهوری اسلامی ایران دو سال پیش، به‌عنوان بخشی از آزار‌های ساختارمندش علیه بهائیان، از آن‌ها خواست درگذشتگان خود را در مکانی مجاور گورستان خاوران دفن کنند. جایی که گفته می‌شود محل گور‌های گروهی تعدادی از زندانیان سیاسی است و جامعه بهائی به احترام آن کشته‌شدگان و خانواده‌های سوگوارشان، از این کار خودداری کرد.»

او در ادامه افزود که مطالبه هزینه زیاد از بهائیان برای دفن متوفی‌ها در گورستان اختصاصی به معنای آن است که بهائیان از استفاده از قبرستان خود منع شده‌اند.

به گفته سیمین فهندژ، بهائیان پس از انقلاب اسلامی ایران با بازداشت‌های خودسرانه، ‌اتهام‌های بی‌اساس و احکام زندان مواجه شدند. همچنین حکومت شهروندان بهائی را از ادامه تحصیل و حق اشتغال محروم و اموال و خانه‌های آنان را مصادره یا تخریب کرد. یاد کردن از معتقدان به دیانت بهائی با عبارت‌ها و سخنان تحقیرآمیز نیز بخشی دیگر از تلاش جمهوری اسلامی برای آزار و اذیت بهائیان است.

فهندژ پیش‌تر نیز گفته بود: «از زمان وقوع انقلاب اسلامی تاکنون بیش از ۲۰۰ بهائی کشته شده‌اند و سند سیاست‌گذاری مربوط به سال ۱۹۹۱ که به امضای علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران، رسیده خواستار مسدود شدن راه پیشرفت و ترقی جامعه بهائی از طریق ممنوعیت حضور آنان در دانشگاه‌ها می‌شود.»

سازمان‌های حقوق بشری بار‌ها درباره سرکوب و اعمال فشار بر بهائیان در جمهوری اسلامی ایران هشدار داده‌اند؛ با این حال سرکوب این گروه از شهروندان ایرانی همچنان ادامه دارد.