چرا جرمی کوربین تجاوز به حقوق بشر در ایران را نادیده می گیرد؟

چپگرا و طرفدار ایران بودن، آزمایشی است برای مخالفت با امپریالیسم

تجمع مقابل سفارت ایران در فرانسه در اعترض به زندانی شدن نسرین ستوده، ۱۳ ژوئن ۲۰۱۹- AFP

انقلاب سال ۱۹۷۹ ایران، این کشور را به یک جمهوری اسلامی مبدل کرد، اما صدای حامیان مارکسیست انقلاب، به گونه‌ای اطمینان بخش، غیرمذهبی بود.

شعار «مرگ بر آمریکا» بروز احساساتی بود که در گذشته‌ای نه چندان دور، تولدی دیگر برای یک ملت شد. این شعار از سکوهای عمومی توسط روح‌الله خمینی، یعنی مردی داده شد که به‌زودی در جایگاه نخستین ولی فقیه ایران قرار می‌گرفت. این شعار در اماکن عمومی فریاد زده شد، اما بیشتر از هر جا، در بیرون محوطه سفارتخانه آمریکا در تهران. 

ابزار مفیدی بود. مسلمانان بنیادگرا و مارکسیست‌های متعهد، معمولا همراهان و همدستان انقلابی راحتی برای یکدیگر نیستند، اما مقادیر معتنابهی نفرت از آمریکا به دردهای بسیاری می‌خورد. 

در سال‌های پس از انقلاب، و تا همین امروز، هزاران ایرانی اعدام شده‌اند. بسیاری از آن‌ها همجنسگرا بوده‌اند، هرچند در حکم اعدامشان به آن به عنوان گناهشان اشاره نشده است.

امروز، تئوریسین‌های چپگرا ادعا می‌کنند انقلاب سال ۱۹۷۹ یک انقلاب سوسیالیستی بود که به آن خیانت شد؛ یا حتی این که انقلاب اسلامی یک «ضد انقلاب» علیه انقلاب کارگری بود.

بدون تردید، همان گونه که انقلاب در یک شو وحشتناک و مداوم اجحاف به حقوق بشر خفه شد، در سطوح مختلف، حامیان چپگرایش را هم به مخالفانش مبدل کرد.

چپگرا و طرفدار ایران بودن، آزمایشی است برای مخالفت با امپریالیسم. چه بهایی برای «مرگ آمریکا» بیش از حد زیاد است؟

کوربین وارد می‌شود

در سال ۲۰۱۴، و نه چندان پیش از آن که جرمی کوربین، به گونه‌ای بعید رهبر حزب کارگر بریتانیا شود، در مراسم ۲۵مین سالگرد انقلاب اسلامی ایران در مرکز اسلامی لندن سخنرانی کرد.

آقای کوربین در آن سخنرانی «بردباری و پذیرش دیگر مذاهب، سنت‌ها و اقوام را در ایران» مورد ستایش قرار داد.

او همچنین گفت:«من با آن سیاست خارجی که بگوید کشورهای اروپایی و آمریکا توانایی حمله و حکومت بر بقیه دنیا را دارند، مخالفم.»

دفتر عایدات نمایندگان پارلمان بریتانیا نشان می‌دهد که آقای کوربین در تمام طول خدمتش به عنوان نماینده پارلمان بریتانیا، مجموعا ۵ هزار پوند برای گفت‌وگوی تلفنی با «پرس تی وی» دریافت کرده بوده است. پرس تی وی وابسته به جمهوری اسلامی ایران است که فعالیت‌های آن در استودیوهای محله «ایلینگ» لندن در سال ۲۰۱۲  توسط نهاد نظارت بر رسانه‌های بریتانیا (آفکام) ممنوع شد. 

پرس تی وی در سال ۲۰۱۱ به خاطر مصاحبه با مازیار بهاری، گزارشگر نیوزویک که در زندان جمهوری اسلامی محبوس بود، مبلغ ۱۰۰ هزار پوند جریمه شد. مقامات آفکام  گفتند که آن مصاحبه «تحت فشار» انجام شده است. بعدها مازیار بهاری افشا کرد که  مقامات جمهوری اسلامی او را تهدید کرده بوده‌اند که اگر (در آن مصاحبه) پاسخ هایی را که آن‌ها به او دیکته کرده بودند ندهد، اعدام خواهد شد.

آخرین وجهی که آقای کوربین از پرس تی وی دریافت کرده است، شش ماه پس از پخش آن مصاحبه بوده است.

از آن هنگام، آقای کوربین گفته است که از فرصتی که برای صحبت در پرس تی وی داشته است، جهت «مطرح کردن مسایل مربوط به حقوق بشر» استفاده کرده بوده است.

آقای کوربین، همچنین، در گردهمایی سال ۲۰۱۴ گفت که در تمام طول زندگی‌اش عضو کارزار خلع سلاح اتمی بوده  است و «تا آخر عمر» هم عضو آن باقی خواهد ماند. 

اوگفت:«هیچ کشوری، از جمله این کشور (اشاره به بریتانیا) نباید این تسلیحات را داشته باشد.»

تاریخ گسترش برنامه اتمی ایران طولانی و پیچیده است، اما تنها یک نمونه آن این است که میان سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، در چند مورد خاطرنشان کرد که نمی‌‌تواند صلح‌آمیز بودن برنامه هسته‌ای ایران را تایید کند. آژانس بین‌المللی گزارش داد که مقامات ایران برخی تاسیسات را پنهان کرده‌اند و کار بازرسان این نهاد را مشکل کرده‌اند.

در سال ۲۰۰۴، جرمی کوربین در نشریه «مورنینگ استار» نوشت: «ایران دارای یک برنامه غیرنظامی هسته‌ای است که طبق قانون، حق برخورداری از آن را دارد. این (برنامه) توسط آمریکا، همان قدرتی که خود دارای همان قابلیت نابودی عظیم است، تبدیل به یک «خطر» تسلیحات اتمی (از طرف ایران) شده است.»

آقای کوربین تا این لحظه در مورد ناآرامی‌های ایران که در جریان آن دستکم ۱۲ نفر کشته شده‌اند، اظهارنظر نکرده است. آمریکا، فعلا، هنوز زنده است.

* به روز رسانی (۲۲ نوامبر ۲۰۱۹): در نسخه پیشین این مقاله گزارش شده بود که دفتر عایدات نمایندگان پارلمان بریتانیا نشان می‌دهد که جرمی کوربین «تا ۲۰ هزار پوند» برای مصاحبه‌های تلفنی‌اش از پرس تی وی دریافت کرده بوده است. در واقع، دفتر عایدات نمایندگان نمایانگر آن است که آقای کوربین در دو مرحله، وجوهی از پرس تی وی دریافت کرده است که در مجموع بالغ بر ۵ هزار پوند می‌شود. این مقاله تصحیح شده است.  

این مطلب آرشیوی است و ژانویه ۲۰۱۸ منتشر شده است.

© The Independent