یک مطالعه جدید نشان داده که زحل پس از برخورد یکی از قمرهایش به آن، کج شده است.

حتی در تصاویر واضح است که ایراد و مشکلی در کار همسایه نزدیک ما وجود دارد، حلقه‌های آن با زاویه تقریبا ۲۵ درجه نسبت به مدارش، به دور خورشید می‌چرخند. اما مشخص نیست که [این سیاره] چگونه کج شده است و دانشمندان فکر می‌کنند که این موضوع احتمالا ربطی به نپتون، همسایه نزدیکش دارد، زیرا این کجی، شبیه به مدار آن است.

اکنون دانشمندان پیشنهاد کرده‌اند که این دو زمانی با هم هماهنگ بوده‌اند و در یک راستا یا رزونانس [یا تشدید] منظم به دور هم می‌چرخیدند.

یک بررسی جدید نشان می‌دهد که این هم‌ترازی، زمانی در تاریخ از بین رفت که یک قمر باعث بی‌نظمی بین این دو شد.

امروزه زحل دارای ۸۳ قمر است. اما ممکن است که در گذشته، یک قمر اضافی داشته که اکنون گم شده است و دانشمندان آن را کریسالیس نامیده‌اند.

دانشمندان می‌گویند که آن قمرهای فراوان به دور زحل چرخیدند و آن را با این رزونانس [یا تشدید] ملایم به مدت میلیاردها سال با نپتون در یک راستا نگه داشتند.

با این حال، حدود ۱۶۰ میلیون سال پیش، کریسالیس از آن هم‌ترازی منظم خارج شد و بیش‌ازحد به سوی زحل منحرف شد. این قمر از هم پاشیده شد و از دست رفتن آن، زحل را از نپتون دور کرد و سیاره را از [حالت محور] تراز خارج کرد.

علاوه بر این، حلقه‌های زحل ممکن است از قطعات خرد شده کریسالیس تشکیل شده باشند.

این مسئله به‌طور هم‌زمان به توضیح دو راز کمک می‌کند. کریسالیس علت کج شدن و قابل توضیح نبودن سن حلقه‌ها است که تنها ۱۰۰ میلیون سال سن دارند و به‌مراتب جوان‌تر از خود سیاره‌اند.

جک ویزدوم، استاد علوم سیاره‌ای در موسسه فناوری ماساچوست (MIT) و نویسنده اصلی این مقاله جدید گفت: «درست مانند شفیره پروانه، این قمر مدت‌ها غیرفعال بود و ناگهان فعال شد و حلقه‌ها ظاهر شدند.»

این تیم برای ساختن شبیه‌سازی دقیق زحل از داده‌های دقیق در مورد آن - ازجمله اندازه‌گیری‌هایی که هنگام برخورد کاوشگر کاسینی به این سیاره انجام شد - استفاده کردند. آن مدل‌ها نشان داد که این سیارات ممکن بود زمانی با هم هماهنگ شده باشند، اما از خط خارج شده‌اند.

دانشمندان بر این باورند که یک قمر می‌توانسته است برای ایجاد این مشکلات کافی باشد. این [قمر] بین ۲۰۰ تا ۱۰۰ میلیون سال پیش به دور زحل می‌چرخیده است، زمانی که به مداری بی‌نظم افتاد که آن را به سایر قمرها نزدیک کرد و سپس به زحل برخورد و [این برخورد]  آن را به‌کلی نابود کرد.

ویزدام گفت: «این داستان بسیار خوبی است، اما مانند هر نتیجه دیگری، باید از سوی دیگران بررسی شود. اما به نظر می‌رسد که این قمر گمشده فقط کریسالیس بوده که منتظر بی‌ثباتی [محور] خود بوده است.»

این پژوهش در مقاله‌ای با عنوان «از دست دادن یک قمر ممکن است انحراف مدار و جوان بودن حلقه‌های زحل را توضیح دهد» که در مجله «ساینس» (Science) منتشر شده است، شرح داده شد.