حالا که جو بایدن به واشنگتن برمی‌گردد، شاید آرزو کند ای کاش در خاورمیانه مانده بود. سفر خارجی او شاید دشوار بوده باشد اما برنامه سیاسی داخلی‌اش با خطر نابودی کامل مواجه است.

خلاصه بگویم؛ چهارشنبه گذشته که اداره آمار کار فاش کرد تورم در ۱۲ ماه گذشته ۹.۱ درصد افزایش یافته و به بالاترین حد خود در ۴۰ سال اخیر رسیده است، به برنامه‌های بایدن ضربه بزرگی وارد شد. رقم فاجعه‌بار تورم آنقدر بود که سناتور جو منچین، دموکرات محافظه‌کار تیزهوش ویرجینیای غربی، را به وحشت انداخت؛ کسی که بارها نگرانی‌ خود از تورم را به مثابه یکی از دلایل اصلی که به‌خودی‌خود به نابودی بسته هزینه‌های [اجتماعی] عظیم رئیس‌جمهوری، یعنی «بازسازی بهتر» منجر می‌شود، ابراز کرده است.

به محض افشای داده‌ها، دموکرات‌های سنا به تنظیم گفت‌وگوهای خود با خبرنگاران برای گروهی از مخاطبان مشهورترین ساکن خانه قایقی کپیتول هیل [اشاره به جو مانچین] روی آوردند.

به‌تازگی شایعاتی منتشر شد مبنی بر اینکه منچین و چاک شومر، رهبر اکثریت [جمهوری‌خواهان] سنا، ممکن است نسخه بسیار کوچک‌شده‌ای از این قانون را احیا کنند که بر قیمت‌گذاری داروهای تجویزی، افزایش مالیات بر ثروتمندان، مبارزه با تغییرات اقلیمی و ادامه یارانه‌های اوباماکر [بیمه درمانی مراقبت مقرون‌به‌صرفه] متمرکز باشد. ران وایدن، رئیس کمیته مالی سنا- که شبانه‌روز برای آرام کردن منچین تلاش کرد- به طرز غیرقابل قبولی ادعا کرد که این اعداد باید به‌نحوی لایحه را جذاب‌تر کنند.

او روز پنجشنبه به خبرنگار شما گفت: «برای مثال، در مورد انرژی فکر می‌کنم اعداد اخیر برای لایحه‌ ما استدلال محکمی باشد.» گزارش شاخص قیمت مصرف‌کننده نشان داد که شاخص بنزین به تنهایی ۱۱.۲ درصد در ماه گذشته جهش داشت. وایدن گفت که این موضوع پیشنهاد بسته‌ای برای ترویج انرژی‌های تجدیدپذیر بلندمدت را «مطلوب می‌کند»، منطقش این است که وابستگی ایالات متحده آمریکا به سوخت‌های فسیلی را کمتر می‌کند.

به همین ترتیب، روز چهارشنبه، سناتور الیزابت وارن از ماساچوست به خبرنگاران گفت که مهم این است تشخیص دهیم کدام نوع اقدام دولت تورم را تشدید می‌کند و کدام یک به تعدیل منجر می‌شود. او گفت: «این مهم است که بفهمیم کدام تغییرات تورم ایجاد می‌کند و کدام نه. زمانی که مثلا هزینه‌ کردن به منظور جذب کارگر بیشتر برای نیروی کار باشد، مثل مراقبت از کودکان جهان، که به طور کامل با مالیات بر ثروتمندان پرداخت می‌شود- عواقب آن تورم‌زا نیست.»

به نظر می‌رسید که دموکرات‌ها آب در هاون می‌کوبیدند و بیهوده تلاش می‌کردند حمایت منچین را جلب کنند و او را سمت خود نگه دارند. با این حال، نگرانی‌های منچین همچنان به قوت خود باقی بود و واشنگتن پست روز پنجشنبه، در گزارشی که احتمالا شبیه مشتی محکم بود، نوشت که هشدارهای او در مورد تورم بسیار زیاد است و او نمی‌تواند از افزایش مالیات بر ثروتمندان یا مقررات اقلیمی جدید حمایت کند. نیویورک تایمز گزارش داد که کارمندان دموکرات با شنیدن این خبر اشک ریختند.

با اینکه اندوه دموکرات‌ها احتمالا تا شب ادامه یافت، اما صبح شادی (دست‌کم امید) برآمد چون منچین به هاپی کرچوال، مجری برنامه دبلیووی مترونیوز، گفت که می‌خواهد درنگ کند. او گفت: «گفتم چاک؛ می‌توانیم تا اعلام ارقام تورم در ماه ژوییه صبر کنیم؟ تا نرخ بهره فدرال ریزرو، ذخایر، یعنی آن‌ها قصد دارند سود را بالا ببرند؟»     

در پایان روز، بایدن گفت که اگر سنا درباره تغییرات اقلیمی اقدامی نکند، او اقدام‌های اجرایی را انجام خواهد داد اما مشخصا از منچین نامی نبرد. همان‌طور که جف استاین، خبرنگار واشنگتن پست، گزارش داد، در روزهای سخت مذاکرات «بازسازی بهتر» در دسامبر گذشته، کاخ سفید بیانیه‌ای منتشر کرد و در آن با وجود اعتراض‌های منچین، از او نام برد که ظاهرا همین باعث شد که او مذاکرات را نابود کند.

جدیدترین اظهارات بایدن ممکن است شبیه تهدید باشد. اما در واقع اعترافی است که به‌سادگی نشان می‌دهد کارت‌های زیادی برای بازی ندارد. هر فرمان اجرایی که صادر کند، رئیس‌جمهوری جمهوری‌خواه بعدی به‌راحتی آن را لغو می‌کند و قانون مدون برای بقا در دادگاه‌ها شانس بیشتری دارد تا اقدام‌های اجرایی یک‌جانبه.

دستورکار بایدن در حال حاضر، به طور کامل از بین نرفته است اما مطمئنا به تنفس مصنوعی نیاز دارد.