در پی فراخوان فعالان حقوق زنان برای تبدیل مناسبت حکومتی «روز حجاب» به «روز حجاب بی‌حجاب»، هزاران زن ایرانی با برداشتن روسری‌هایشان در خیابان‌ها و میادین شهرهای سراسر ایران، این روز را به صحنه اعتراض علیه حجاب اجباری تبدیل کردند.

فراخوان برای اعتراض به حجاب اجباری پس از آن آغاز شد که فرماندهی کل نیروی انتظامی در چند هفته گذشته، با استقرار گشت‌های ارشاد پرتعداد، اقدام به بازداشت گسترده زنان به اتهام «عدم رعایت حجاب» کرد.

پس از آن، ابراهیم رئیسی نیز دستور اجرای کامل مصوبه حجاب و عفاف را صادر کرد و ستاد امر به معروف و نهی از منکر و قوه قضاییه نیز اقدام‌های گسترده‌ای در راستای افزایش محدودیت و حتی ممنوعیت ارائه خدمات به زنان به بهانه «عدم رعایت حجاب» را به اجرا گذاشتند.

در پی این بازداشت‌ها و افزایش فشار و ایجاد محدودیت‌های بیشتر برای زنان، جمعی از فعالان مدنی و فعالان حقوق زنان با راه‌اندازی کارزاری روز سه‌شنبه را روز حجاب بی‌حجاب نامیدند و خواستار اعتراض به حجاب اجباری در این روز شدند.

به دنبال این فراخوان‌ها، از صبح سه‌شنبه ۲۱ تیر ماه، هزاران زن در شهرهای سراسر ایران در اعتراض به حجاب اجباری، روسری‌های خود را در اماکن عمومی از سر برداشتند.

موج ویدیوها و عکس‌های منتشر‌شده در رسانه‌های اجتماعی نشان می‌دهد زنان در خیابان‌ها و میادین تهران و دیگر شهرهای ایران، اقدام به برداشتن روسری، دورانداختن روسری و در مواردی، به آتش کشیدن روسری‌شان کرده‌اند.

شماری از زنان نیز با انتشار تصاویری از خود در اتوبوس، مترو، فروشگاه‌ها و دیگر اماکن عمومی، نشان دادند که بدون حجاب در این اماکن حضور یافته‌اند.

در بخشی از تصاویر و ویدیوهای اعتراضی روز سه‌شنبه، حمایت مردان از زنان معترض به حجاب اجباری نیز مشهود است. در این ویدیوها، مردان در کنار زنان خانواده‌شان و ضمن حمایت از حضور بدون حجاب آن‌ها در اماکن عمومی، بر مخالفتشان با حجاب اجباری تاکید کردند.

جمهوری اسلامی از زمان استقرارش در ایران، با تحمیل حجاب اجباری به زنان، از آن به‌عنوان ابزاری ایدئولوژیک برای نقض حقوق زنان و سرکوب آن‌ها استفاده کرده است.

بخشی از ماموریت گشت‌های کمیته انقلاب اسلامی در دهه اول پس از استقرار جمهوری اسلامی، تحمیل حجاب اجباری و برخوردهای خشونت‌بار با زنان بود.

پس از ادغام کمیته‌ انقلاب اسلامی در شهربانی و ژندارمری و تشکیل نیروی انتظامی، ماموریت برخورد و بازداشت زنان به اتهام رعایت نکردن حجاب اجباری در دهه ۱۳۷۰ تا حد قابل‌توجهی بر عهده پایگاه‌های بسیج بود.

از اوایل دهه ۱۳۸۰، گشت‌های ویژه نیروی انتظامی و از نیمه این دهه تاکنون، گشت‌های ارشاد در خیابان‌ها و میادین شهرها اقدام به بازداشت و برخورد با زنان به اتهام «عدم رعایت حجاب» کرده‌اند.

اعتراض‌ها به حجاب اجباری نیز از اسفند ۱۳۵۷ و پس از سخنان روح‌الله خمینی درباره اجباری شدن حجاب در ادارات و مراکز دولتی، آغاز و به‌شدت سرکوب شد.

در چند دهه گذشته، زنان ایران با راه‌اندازی کارزارهای متعددی، بر دامنه مبارزه با حجاب اجباری افزودند. این کازارها در دهه‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ به «کمپین نه به حجاب اجباری» و در سال‌های گذشته به «کمپین چهارشنبه‌های سفید» تبدیل شد.

اعتراض‌های «دختران خیابان انقلاب» که از دی ۱۳۹۶ با اقدام ویدا موحد به سر چوب زدن روسری‌اش در خیابان انقلاب تهران آغاز شد، به موجی گسترده و اثرگذار در مبارزه زنان ایرانی با حجاب اجباری تبدیل شد.

ابعاد کارزار «حجاب بی‌حجاب» و اهمیت گستردگی اعتراض‌ زنان در روز سه‌شنبه چنان است که اصلی‌ترین مناسبت رسمی جمهوری اسلامی برای تبلیغ حجاب را به صحنه اعتراض به حجاب اجباری تبدیل کرد.