پانته‌آ بهرامی، نویسنده ایرانی مقالات تحلیلی و کارگردان فیلم‌های مستند مقیم ایالات متحده آمریکا، پس از سال‌ها مبارزه با بیماری، سه‌شنبه شب درگذشت.
او زنی روشنفکر و روزنامه‌نگاری فعال بود که در اوایل دهه ۱۹۹۰ میلادی، تلویزیون رسانه گروهی ایرانی در شهر دورتموند آلمان را راه انداخت.
پانته‌آ بهرامی پیش از آمریکا در آلمان زندگی می‌کرد و در مصاحبه‌ای با دویچه‌وله، دلیل مهاجرت خود را به آمریکا، «تبعیض پنهان» علیه مهاجران عنوان کرد.
او در آمریکا نیز به نویسندگی و فیلم‌سازی ادامه داد و مقالات او در رسانه‌های فارسی زبان، از جمله ایندیپندنت فارسی و سایت اخبار روز، منتشر می‌شد.
آخرین مقالات خانم بهرامی به تحلیل‌هایی از دادگاه حمید نوری و ملاحظات جانبی آن می‌پردازند.
فیلم‌های مستند «از فریاد تا فریاد» و «و من عاشقانه زیسته‌ام» از جمله آثار ارزشمند او هستند که زنان محبوس در زندان‌های جمهوری اسلامی ایران را به تصویر می‌کشند.
پانته‌آ بهرامی خود نیز در دهه شصت خورشیدی در ایران زندانی سیاسی بود.
