پارلمان اروپا اعلام کرد که در روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه هفته آینده، میزبان نشستی با نام (روزهای زنان افغان) خواهد بود. هدف از این نشست بررسی وضعیت پر چالش زنان در افغانستان است. تارنمای اتحادیه اروپا در گزارشی نوشت که در این نشست اعضای پارلمان اروپا، زنان برجسته افغان که در سال ۲۰۲۱ نامزد جایزه بین‌المللی ساخاروف شده‌اند، نمایندگانی از سازمان ملل متحد و دیگر سازمان‌های جهانی حضور خواهند داشت.
در این کنفرانس روبرتا متسولا، رئیس پارلمان اروپا، سیما سمر، وزیر سابق امور زنان و رئیس کمیسیون حقوق بشر افغانستان، آنجلینا جولی، فرستاده ویژه کمیساریای عالی سازمان ملل در امور پناهندگان، اورسلا فون درلاین، رئیس کمیسیون اتحادیه اروپا و آمینه محمد، معاون و قائم‌مقام دبیر کل سازمان ملل متحد سخنرانی می‌کنند و آریانا سعید، هنرمند افغان موسیقی اجرا خواهد کرد.
علاوه بر این کنفرانس، تعدادی کارگاه آموزشی در روزهای سه‌شنبه و چهارشنبه با حضور جمعی از شرکت‌کنندگان برای بحث درباره مسائل خاص زنان در افغانستان مانند چشم‌اندازهای آینده برای زنان و چگونگی حمایت از فعالان زن در تبعید برگزار خواهد شد. نمایندگان زن مجلس افغانستان نیز در این دو روز در مورد آنچه در افغانستان می‌گذرد و آنان شاهدش بوده‌اند، صحبت خواهند کرد. فیلم حوا، مریم، عایشه ساخته صحرا کریمی فیلم‌ساز افغان نیز در این نشست به نمایش گذاشته می‌شود.
شهرزاد اکبر، رئیس کمیسیون حقوق بشر افغانستان، ظریفه غفاری، نخستین شهردار زن افغان در استان وردک، صحرا کریمی، رئیس کمپانی دولتی افغان فیلم، حوریه مصدق، فعال حقوق بشر، حبیبه سرابی، نخستین استاندار زن افغان و عضو کمیسیون گفت‌وگوهای صلح با طالبان نیز در این نشست حضور خواهند داشت.
نشست روزهای زنان افغان که در شهر بروکسل و در مقر پارلمان اروپا برگزار می‌شود، تلاشی برای بررسی وضعیت وخیم زنان در افغانستان است. برگزاری این نشست نگرانی جامعه جهانی و سازمان‌های حقوق بشری را از وضعیت زنان در جامعه افغانستان پس از سلطه طالبان نشان می‌دهد. با قدرت گرفتن گروه طالبان در افغانستان زنان به حاشیه رانده شدند، کارمندان زن به‌جز در بخش بهداشت و درمان، خانه‌نشین شدند، دختران و زنان از رفتن به مدرسه و دانشگاه محروم شدند و خروج زنان از خانه بدون محرم شرعی ممنوع اعلام شد. از سوی دیگر طالبان اعتراض‌های زنان برای اعاده حقوقشان را سرکوب و تعدادی از زنان معترض را زندانی کرد. همچنین تعدادی از دختران و زنان فعال در دولت و نهادهای مدنی به‌صورت مخفیانه به قتل رسیده‌اند، صدها زن قاضی، دادستان، خبرنگار و فعال مدنی از ترس طالبان مخفی شده‌اند و زندگی را با هراس سپری می‌کنند.
هرچند طالبان ادعا می‌کند که زنان و دختران دوباره می‌توانند به مدرسه و دانشگاه بروند؛ اما امیدی به این ادعاها نیست. جامعه جهانی نیز یکی از پیش‌شرط‌های به رسمیت شناختن طالبان را به برخورد آنان در قبال زنان منوط کرده است؛ بااین‌حال برخورد طالبان در خصوص آزادی زنان به حدی تند و واپس‌گرایانه است که امیدی برای بهتر شدن اوضاع وجود ندارد.
