رژیم طالبان در جریان دو سال و شش ماه سلطه بر افغانستان به طور آهسته و پیگیر سیاست‌های سختگیرانه دور اول سلطه شان بر افغانستان (۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱) را احیا کرده‌اند. منع آموزش و کار زنان و دختران، دخالت در نوع پوشش آن‌ها و در تازه‌ترین مورد ممانعت تردد دختران جوان در سطح شهر و بازداشت خودسرانه آن‌ها، از سیاست‌های سرکوبگرانه مشابه به دهه ۹۰ این گروه است که دوباره آن را به دست اجرا گذاشته‌اند. سیاست بازداشت و ارعاب، شکنجه، اعدام و شلاق و همچنین تبدیل دانشگاه‌ها به مدارس دینی افرطی‌پرور از سیاست‌های سیاه دهه ۹۰ طالبان بود که اکنون پس از بیست سال، باری دیگر در افغانستان عملی می‌شوند.