مراسم ازدواج شاهزاده ایمان، دومین فرزند شاهزاده رضا و بانو یاسمین، با بردلی شرمن، دو شب، روز شنبه و یکشنبه ۱۷, ۱۸ خرداد در پاریس برگزار شد.

در گذر زمان، سه نسل از خاندان پهلوی، هر یک در شرایط تاریخی و سلیقه‌ای خاص، آغاز زندگی مشترک خود را جشن گرفتند. از شکوه دربار سلطنتی در دهه ۳۰ خورشیدی تا جشن‌هایی خانوادگی در غربت، پیوند ازدواج در این خانواده همواره بازتابی از شرایط زمانه و جایگاه آنان در دل تاریخ ایران بوده است.

در تازه‌ترین فصل این روایت، شاهزاده ایمان، دومین فرزند شاهزاده رضا پهلوی و یاسمین اعتماد امینی، خرداد ۱۴۰۴ با بردلی شرمن پیمان ازدواج بست. آن‌ها ابتدا در مراسمی رسمی و ساده، ازدواج خود را در ساختمان اداره ثبت ازدواج منهتن (Marriage Bureau) نیویورک ثبت کردند.

در تصاویری که یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۴ منتشر شد، ایمان پیراهن ساده سفید ‌گل‌داری از مارک آمریکایی رزی آسولین (Rosie Assoulin) بر تن داشت و خواهرش نور، با لباسی بهاری از مارک آمریکایی مارکاریان در کنار او دیده می‌شد. حال‌وهوای لباس‌ها، چیدمان گل‌ها و فضای شهری نیویورک همگی بازتابی از سلیقه‌ای مدرن و آرام بود. عروس جواهری تاریخی و ارزشمند از مادربزرگش را بر گوش داشت: گوشواره های رز نوئل از خانه جواهر ون کلیف. گوشواره ای که در مراسم عروسی در پاریس با دکمه سردست های تاج شهبانو تکمیل شد.

چندی بعد، در هفته اول ژوئن (خرداد ۱۴۰۴) خانواده پهلوی به فرانسه سفر کردند، جایی که مادربزرگ ایمان، شهبانو فرح، سال‌هاست در آن اقامت دارد. جشن ازدواج این‌بار در فضایی خانوادگی‌تر و فرهنگی‌تر در پاریس روز شنبه و یکشنبه ۱۷, ۱۸ خرداد ادامه یافت. روز اول به مراسم عقدکنان سنتی ایرانی اختصاص داشت که با حضور جمعی از بستگان و دوستان ایرانی برگزار شد.

روز دوم با مهمانی ناهار آغاز شد و تا شامگاه و جشن شبانه با همراهی دوستان بین‌المللی عروس و داماد ادامه پیدا کرد. ایمان در این دو روز، پیراهن هایی زیبا و ظریف از مزون لبنانی الی صعب (Elie Saab) بر تن داشت؛ جامه هایی که با طراحی خلاقانه و جداشدنی، شامل آستین و شنل، امکان دو ظاهر متفاوت را برای او فراهم می‌کرد: یکی برای مراسم رسمی سنتی و دیگری برای جشنی مدرن با فضای معاصر. او در ادامه، دو لباس دیگر با حال‌وهوای مهمانی و رقص نیز به تن کرد که شکلی امروزی و بی‌تکلف به جشن های او بخشیده بود.

این سادگی و صمیمیت، یادآور مراسم ازدواج پدر و مادر اوست. رضا پهلوی و یاسمین اعتماد امینی در ۲۲ خرداد ۱۳۶۵، در میانه جنگ ایران و عراق، در مراسمی خانوادگی و بی‌هیاهو در شهر گرینویچ ایالت کنتیکت ازدواج کردند. پیراهن عروس را مزون ایرانی زندی طراحی کرده بود و جشن، بنا به روایت شهبانو فرح در کتاب خاطراتش، «کهن‌دیارا»، نخستین گردهمایی خوشایند خانواده پهلوی پس از ترک ایران در سال ۱۳۵۷ بود.

شهبانو می‌نویسد که «با درنظر گرفتن وضعیت مردم ایران و برای احترام به رنج آن روزها»، مراسم به ساده‌ترین شکل برگزار شد. در پایان جشن، بانو یاسمین کبوترهایی را آزاد کرد، حرکتی که بی‌اختیار، خاطره مراسم ازدواج شهبانو فرح با محمدرضا شاه پهلوی فقید را زنده می‌کرد؛ جایی که خود او نیز کبوترها را به نشانه آغاز زندگی جدید رها کرده بود.

اگر به عقب‌تر برگردیم، به ۲۹ آذر ۱۳۳۸، شب یلدا و روزی تاریخی برای خاندان سلطنتی ایران می‌رسیم. روزی که فرح دیبا، دانش‌آموخته معماری و دختری از خانواده‌ای فرهنگی، در کاخ گلستان تهران به عقد محمدرضا شاه پهلوی درآمد و شهبانوی ایران شد. این مراسم با حضور رهبران سیاسی، مقامات بلندپایه و رسانه‌های جهانی برگزار شد.

لباس عروس، شاهکاری از مارک بوهان از خانه مد کریستین دیور بود. طراحی بدون‌آستین لباس با تزئینات مروارید، نخ نقره، پولک و مونجوق، در کنار کت آستین سه‌ربع طراحی ایو سن لوران، ترکیبی از شکوه ایرانی و زیبایی مدرن اروپایی را پدید آورده بود. درخشش نیم‌تاج «نورالعین» با الماس صورتی ۶۰ قیراطی‌اش که توسط جواهرساز افسانه‌ای آمریکایی هری وینستون ساخته شده، بر شکوه این مراسم افزود.

این لباس امروز در موزه پوشاک سلطنتی نگهداری می‌شود و نشانه‌ای از پیوند فرهنگ، قدرت و زیبایی در آن دوران است.

ازدواج سه نسل از زنان خانواده پهلوی، نشان دهنده وضعیت ایران و شرایطی بود که این خانواده در آن قرار داشتند.

ازدواج دومین فرزند شاهزاده رضا پهلوی، ایمان در ‌پاریس نیز نشان دهنده وضعیت کنونی این خانواده دور از میهن است؛ ازدواجی زیبا و آرام و همچنان پایبند به سنت‌ها و سبک مورد پسند ایرانیان.