مدارس دهه‌های ۶۰ تنها خاطره‌ای که از جشن دارند، دهه فجر و جشن تکلیف دختران ۹ ساله است. روز معلم هم مناسبتی بود بدون موسیقی. زمان، ولی بسیار تغییر کرده است و شادسازی کودکان در مدارس در دستور کار مدیران و معلمان قرار دارد.
ویدیوهای بسیاری در اینترنت از شادی کودکان و نوجوانان در مدارس ایران و پخش موسیقی به هنگام ورزش و یا مناسبتی دیده می‌شود و این روزها هم فیلم‌هایی از مراسم روز معلم در مدارس مختلف ایران منتشر شده‌اند. در برخی از آنها، کودکان با آهنگ «جنتلمن» ساسی مانکن، خواننده ایرانی خارج از کشور، هم‌صدا شدند و به پایکوبی پرداختند.
در پی انتشار این ویدیوها، رسانه‌های اصولگرا، نمایندگان مجلس و تندروها به انتقاد، به وزارت آموزش و پرورش تاختند. علی مطهری، نایب رییس مجلس٬ به خبرگزاری فارس گفت مدیران این مدارس باید برکنار شوند و در این رابطه وزیر آموزش و پرورش باید پاسخگو باشد. عباس کعبی، عضو مجلس خبرگان رهبری ایران، هم در همین مورد گفت: «قطعاً پشت پرده این قضایا، همان آرایش جنگ فرهنگی دشمن است و ما در مقابل این هنجارشکنی‌ها نباید بی تفاوت باشیم». وی از ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر خواستار برخورد با «رقاصی در مدارس» شد.
در پی این‌گونه اظهار نظرها، مسعود ثقفی، سخنگوی آموزش و پرورش شهر تهران، در مصاحبه با خبرگزاری ایسنا از لزوم شناسایی و برخورد قانونی و جدی با این مدارس گفت و از مردم خواست تا این موارد را به وزارتخانه معرفی کنند. محمد بطحایی٬ وزیر آموزش و پرورش٬ نیز، گفت: «سه متخصص را مأمور بررسی این موضوع کردم تا ریشه تولید این کلیپ‌ها مشخص شود زیرا اعتماد عمومی و باور مردم متدین را نگران می‌کند؛ امیدوارم پلیس فتا هم در این موضوع به ما کمک کند زیرا این کلیپ‌ها بی نام و نشان هستند و تصاویر پخش شده، مدرسه و معلم را تلقین می‌کند لذا حراست و بازرسی این موضوع را به ویژه موضوع اخیر را پیگیری خواهند کرد».
جدا از آنکه وزارت آموزش و پرورش در همکاری با وزارت ارشاد می‌توانست به مبحث تولید موسیقی‌های مناسب سن کودکان بپردازد تا کودکان مجبور به خواندن اشعاری نامتعارف با سنشان نباشند، نمی‌توان با بهانه مناسب نبودن اشعار، تاثیر شگفت‌انگیز موسیقی و شادی بر رشد کودک را نادیده گرفت. تحقیقی که بر روی ۷۵ هزار دانش آموز طی ۱۰ سال انجام شده، نشان می‌دهد کودکانی که موسیقی می‌نوازند توانایی بیشتری در یادگیری و درک مهارت‌های ریاضی و خواندن دارند. این افراد همچنین نمرات بهتری نسبت به سایر همسالانشان می‌گیرند. تحقیقات دیگری نیز نشان از روند مثبت رشد ذهنی در کودکانی دارد که منفعلانه به موسیقی گوش می‌دهند.
نواختن موسیقی هم‌زمان سه بخش مغز، جسم و احساسات کودک را به تحرک می‌اندازد و تأثیرات شگرف آن در بیماران پارکینسون و اوتیستیک ثابت شده است. در مورد کودکان نیز فوایدی دارد نظیر: تقویت حافظه، افزایش اعتماد به نفس، بهبود مهارت‌های اجتماعی، ایجاد نظم و انضباط، افزایش صبر و حوصله، قدرت ابراز عقیده، افزایش تمرکز، تقویت خلاقیت و مهارت‌های بصری و کلامی.
در حالی که آموزش موسیقی همطراز با آموزش ورزش در سیستم آموزشی کشورهای پیشرفته در نظر گرفته شده است و از سنین بسیار پائین آغاز می‌شود، مسئولان ایرانی در این روزهای بحرانی کشور درصدد حذف شادی و موسیقی از مدارس هستند. این در حالیست که، سایت آموزشی بی بی سنتر ایران درباره شادی می‌نویسد: «اندوه و ناراحتی توان و انرژی کودک را تحلیل می‌برد و سلامت جسمانی عمومی او را کاهش می‌دهد. این امر به نوبه خود مانع از این می‌شود که انرژی او صرف فعالیت‌های هدف‌دار شود، زیرا کودکان اندوهگین انرژی خود را با در خود فرورفتن، رؤیاپردازی و تأسف برای خود هدر می‌دهند و کودک ناشاد گرایش به گوشه‌گیری و به خود مشغول شدن دارد. ناشاد بودن انگیزه، عزم و میل به موفقیت را خاموش می‌کند. کج خلقی و رفتار بازدارنده در کودکان ناشاد بسیار شایع‌تر است و مانع از آن می‌شود که آنها از تجربیات چیزی بیاموزند».
این وبسایت می افزاید: «شادی می‌تواند به یک عادت تبدیل شود و وظیفه شما است کاری کنید که کودک شما این عادت را کسب کند. به همین ترتیب ناشاد بودن هم می‌تواند به یک عادت تبدیل شود و شما وظیفه دارید مانع آن شوید».
